مارک زاکربرگ، مدیرعامل متا پلتفرمز، اخیراً دیدگاه بلندپروازانه‌ای را درباره آینده توسعه نرم‌افزار در این شرکت مطرح کرده است. وی معتقد است که در یک بازه زمانی نسبتاً کوتاه، حدود دوازده تا هجده ماه آینده، بخش قابل توجهی از کدهای مورد نیاز پروژه‌های متا نه توسط برنامه‌نویسان انسانی، بلکه توسط سیستم‌های هوش مصنوعی مولد نوشته خواهد شد.
زاکربرگ در تبیین این پیش‌بینی، تاکید کرد که منظور او صرفاً ابزارهایی برای تکمیل خودکار قطعه کدها نیست. بلکه او به ایجنت‌های هوش مصنوعی اشاره دارد که قادر به درک کامل اهداف و نیازمندی‌های یک پروژه هستند و می‌توانند به صورت خودکار فرآیندهایی نظیر نوشتن کد، اجرای تست‌های لازم، شناسایی و رفع باگ‌ها (دیباگینگ)، و بهبود مستمر کیفیت کد تولید شده را انجام دهند. به گفته وی، انتظار می‌رود خروجی این سیستم‌های هوش مصنوعی حتی از نظر کیفیت، با کدی که توسط مهندسان بسیار ماهر شرکت نوشته می‌شود، برابری کرده یا حتی بهتر باشد. این قابلیت‌های پیشرفته، بخشی از سرمایه‌گذاری و تمرکز متا بر توسعه ایجنت‌های هوش مصنوعی درونی خود برای کاربردهای گوناگون است.
این اولین بار نیست که مدیرعامل متا چنین تصویری از نقش محوری هوش مصنوعی در فرآیندهای داخلی شرکت ترسیم می‌کند. پیش از این نیز، زاکربرگ در اظهارات قبلی خود به هدف‌گذاری متا برای دستیابی به هوش مصنوعی‌ای اشاره کرده بود که تا سال ۲۰۲۵ بتواند وظایف کدنویسی یک مهندس نرم‌افزار در سطح متوسط را به طور مستقل به عهده گیرد.
با این حال، به نظر می‌رسد در خصوص زمان‌بندی تحقق کامل این قابلیت‌ها، اظهارات اخیر وی کمی با پیش‌بینی‌های قبلی متفاوت است. در حالی که کمتر از پنج ماه پیش، زاکربرگ از نزدیکی دستیابی به ایجنت‌های کدنویسی قدرتمند صحبت کرده بود که پتانسیل جایگزینی بخش عمده‌ای از نیروی کار برنامه‌نویس انسانی را دارند، اکنون وی زمان رسیدن به چنین سطحی از بلوغ فناوری را کمی دورتر می‌بیند و عنوان کرده است که انتظار نمی‌رود این سیستم‌های بسیار پیشرفته زودتر از اواسط سال ۲۰۲۶ به طور گسترده در دسترس قرار گیرند.
این پیش‌بینی‌های جاه‌طلبانه درباره توانمندی‌های آینده هوش مصنوعی در حوزه کدنویسی، در کنار هیجان زیادی که ایجاد می‌کنند، با نوعی احتیاط و تردید نیز همراه هستند. برخی تحلیلگران معتقدند که اظهاراتی از این دست، به‌ویژه در مراحل اولیه توسعه فناوری‌هایی با این پیچیدگی، ممکن است بیشتر جنبه بازاریابی و تبلیغاتی داشته باشند و لزوماً منعکس‌کننده توانایی‌های واقعی و فعلی هوش مصنوعی نباشند.
سوال اصلی اینجاست که آیا ایجنت‌های هوش مصنوعی واقعاً در آینده‌ای نزدیک قادر به بر عهده گرفتن بخش عمده‌ای از فرآیند حساس و پیچیده کدنویسی خواهند بود، یا اینکه وعده‌های مطرح شده فعلاً فراتر از توانمندی‌های عملی این فناوری قرار دارند و دستیابی به سطح عملکردی که مدافعان هوش مصنوعی برنامه‌نویس ترسیم می‌کنند، نیازمند زمان بسیار بیشتری است و شاید هرگز به طور کامل به آن سطح نرسد.
