سرانجام آخرین مقاله‌ای که استیون هاوکینگ پیش از مرگش بر روی آن کار می‌کرد، منتشر شد و براساس آن او اعتقاد دارد جهان ما ساده‌تر از آن چیزی است که پیش‌تر تصور می‌کرده است. این مقاله که ” خروجی ساده از تورم ابدی ؟ ” (A Smooth Exit from Eternal Inflation?) نامیده شده، توسط او و همکارش توماس هرتوگ نوشته شده است.
در این مقاله هاوکینگ و هرتوگ براساس نظریه تورم ابدی (مدل توسعه یافته‌ای از نظریه مه‌بانگ) این واقعیت را که جهان قابل مشاهده از یک جهان بزرگ‌تر و غیر‌قابل مشاهده شکل گرفته است را بررسی کرده و توضیح می‌دهند. در طول چند دهه اخیر نظریه‌پردازان بسیاری به این مسئله پرداخته‌اند و حتی در بسیاری از کتاب‌های کمیک و فیلم‌های هالیوودی نظریه وجود جهان‌های دیگر دستمایه نوشته‌ها و سناریو‌ها قرار گرفته است.
البته این نظریه به سادگی چیزی که در کتاب‌های کمیک گفته می‌شود، نیست و به معنای شناور بودن چند زمین دیگر در فضای اطراف خلاصه نمی‌شود. بلکه طبق نظر دانشمندان این جهان‌ها دارای قوانین فیزیکی متفاوت و مختص خود هستند و حتی در مقیاس کوچکتر ممکن است تورم هنوز در حال اتفاق باشد.
هاوکینگ طی مصاحبه‌ای که نیمه دوم سال 2017 چند ماه قبل از مرگش داشت، اعلام کرد که تئوری فعلی تورم ابدی پیش‌بینی می‌کند که به صورت کلی جهان ما شبیه یک بَرخال (Fractal) متورم است که دارای یک سطح موزائیکی از جهان‌های متفاوت است که به طور مجزا شناور در یک فضای اقیانوسی هستند و قوانین فیزیک و شیمی در هر کدام با دیگری متفاوت است و بر روی هم چند‌جهان را شکل داده‌اند.
مقاله هاوکینگ و هرتوگ به طور خلاصه بیان می‌کند که احتمالا ما در تعداد این جهان‌ها دارای محدودیت هستیم و نمی‌توان تعداد آنها را بی‌نهایت دانست. آنها همچنین در این نظریه پیشنهاد کرده‌اند که آغاز تشکیل جهان ما محدود بوده است (منظور جهان کنونی ماست نه تورم ابدی بزرگ‌تر) پس ما نباید برای درک درست و واقعی آن، از ساختار برخال ابدی که از نظریه تورم ابدی نشات می‌گیرد در جهان کنونی‌مان که در مقیاس کوچک‌تری است، استفاده نماییم.
در این مقاله مرحوم هاوکینگ اشاره دارد که ما نمی‌گوییم که تنها یک جهان تک و یگانه وجود دارد، بلکه پیشنهاد می‌کنیم که باید برای تعداد این جهان‌ها محدودیت بگذاریم، زیرا به طرز معناداری تعداد این جهان‌های چندگانه کمتر از آن‌چیزی است که اکنون گفته می‌شود. در این حالت یک چنین تئوری‌ای قابل‌قبول‌تر، منطقی‌تر و قابل آزمایش‌تر است.
البته گفته‌های هاوکینگ و هرتوگ به معنای این نیست که این نظریه به سادگی داستان‌های کمیک است بلکه تنها پیشنهاد کرده‌اند که تعداد جهان‌های کمتری وجود دارد و عناصر قابل مشاهده و شواهدی وجود دارد که از این نظریه جدید پشتیبانی می‌کند. همانطور که آنها در این مقاله ابراز می‌دارند، جزییات خروج از نظریه تورم ابدی را باید در حد فاصل بین درجه آزادی‌های تئوری‌های میدانی سطح خروج و مدل‌های کلاسیک دینامیک فضا و حجم جستجو کرد.
به طور خلاصه باید اعتراف کرد که تازه اول کار است و باید تحقیقات بسیاری بر روی این نظریه جدید انجام داد. پس فعلا در حد تئوری به این مقاله نگاه کنید و آرزوی سفر در زمان با کمک دیگر جهان‌ها را در همان کتاب‌های کمیک و فیلم‌ها جستجو کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد این مقاله مرحوم هاوکینگ می‌توانید سری به وبسایت کتابخانه دانشگاه پر رمز و راز کرنل بزنید و مقاله را ببینید.
