سال‌هاست که رابطه‌ای بین صنعت خودروسازی و دنیای تکنولوژی بالا وجود نداشته است. اما بهنظر می‌رسد که این دوران رو به اتمام است. اپل، گوگل و سامسونگ به طور فزاینده‌ای بر صنعت خودرو متمرکز شده و پروژه خودروهای متصل خود را چند برابر کرده‌اند. چرا آنها چنین استراتژی را برگزیده‌اند؟ آیا صنعت خودرو در چند سال آینده متحول می‌شود؟
شرکت‌های سیلیکون ولی هر روز علاقه‌ای بیشتر به دنیای خودرو نشان می‌دهند. بسیاری از استارتاپ‌های آمریکای شمالی در حوزه خودرو فعالیت می‌کنند. اوبر صنعت تاکسی را متحول کرده و تسلا روزبروز محبوب‌تر می‌شود. مسابقه برای خودروهای متصل هر روز رقابتی‌تر می‌شود. گوگل چند سالی‌ست بر روی خودروهای مستقل فعالیت می‌کند و نسخه دوم Android Auto نیز برای همگان در دسترس است.
رقیب گوگل، اپل نیز چندان از این مسابقه عقب نیست. اپل با ارسال نامه‌ای به کمیسیون امنیت جاده‌ها رسما علاقه خود را برای ورود به حوزه خودرو اعلام کرد. البته تلاش‌های اپل برای ساخت خودروی خودران تقریبا شکست خورده و قصدهایی برای خرید مک‌لارن، خودروساز بریتانیایی دارد. اپلیکیشن CarPlay نیز برای بسیاری از خودروها فعال است.
در مقام مقایسه با رقبای آمریکایی، سامسونگ کمی در این حوزه عقب مانده است. سامسونگ خود نیز از این عقب‌ماندگی آگاه بوده و دست به کارهایی زده تا در آینده به اپل و گوگل وابسته نباشد. این غول کره‌ای قصد دارد تا به خودروهای متصل اهمیتی ویژه دهد. برای رسیدن به این هدف، سامسونگ از سال گذشته، تیمی ویژه تشکیل داده و شرکت آمریکایی Harman را که سازنده سیستم‌های صوتی برای خودرو است، خریداری کرد. این خرید بزرگترین خرید تاریخ سامسونگ است و از عمق بلندپروازی‌های این شرکت خبر می‌دهد.
چرا سامسونگ باید همچنین خریدی داشته باشد؟ Harman در حال حاضر شرکای زیادی در صنعت خودرو مانند جنرال موتوروز و فیات-کرایسلر دارد. معاون سامسونگ گفته که این خرید به توسعه استراتژی سامسونگ در بخش خودروهای خودران کمک می‌کند.
واضح است که افزایش سرمایه‌گذاری غول‌های تکنولوژی در حوزه خودرو به دلایل بشردوستانه نیست. در پس خودروهای متصل یک فرصت طلایی وجود دارد. بر اساس تحقیقات سامسونگ، بازار خودروهای هوشمند و متصل هر سال تقریبا ۱۳ درصد افزایش خواهد داشت و به ۱۷۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۵ می‌رسد. واضح است که این بازار با این حجم، هدفی طلایی برای غول‌های تکنولوژی خواهد بود.
جنبه دیگر، جنبه نرم افزاری است. هر چه خودروهای خودران بیشتر شود و تعداد افرادی که از حالت خودران خودرو استفاده می‌کنند، افزایش یابد، اوقات فراغت رانندگان نیز بیشتر می‌شود. بنابراین شرکت‌های تکنولوژی می‌توانند هم نرم‌افزارها و سرویس‌هایی برای خودروهای خودران تولید کرده و آنها را به شرکت‌های سازنده خودرو و افراد بفروشند و هم رانندگانی که حال فرصت بیشتری دارند، می‌توانند از سرویس‌های این شرکت‌ها استفاده کنند. در نهایت، اینترنت اشیا باعث می‌شود که هماهنگی و ارتباط بیشتری بین گجت‌های یک شخص و خودروی خودران یا هوشمندش وجود داشته و این به معنای استفاده بیشتر از سرویس‌های شرکت‌هایی همچون اپل، گوگل و سامسونگ است.
برای سامسونگ موضوع اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند زیرا می‌خواهد استقلال خود را حفظ نماید. سامسونگ در حال حاضر با بحران‌هایی همچون گلکسی نوت ۷ و پرونده فساد در کره جنوبی دست و پنجه نرم می‌کند، اما نمی‌خواهد دنباله روی گوگل باشد. بر خلاف اپل، سامسونگ طیف گسترده‌ای از محصولات بخصوص لوازم خانگی دارد. متصل کردن همه این وسایل به هم، یکی از اهداف سامسونگ است و اگر خودرو به این محصولات متصل نباشد، ممکن است گوگل و اپل شروط سختی برای سامسونگ گذاشته و کنترل دیگر محصولات سامسونگ را در دست بگیرند. اتفاقی که عملا به معنای پایان سامسونگ خواهد بود.
