پتنتهایی از اپل منتشر شده است که چشماندازی جالب از اکوسیستم سختافزاری ماژولار برای ساعت هوشمند اپل ارائه میدهد که کاربرد این ساعت هوشمند را به خوبی گسترش میدهد. به جای ساختن تعداد زیادی سنسور، پردازنده و دیگر اجزای پیچیده، و البته خورنده باتری، در درون یک شاسی، اپل پیشنهاد داده است که این دستگاهها را به طیف گستردهای از واحدها که به صورت موازی یا سری به یکدیگر متصل هستند، تقسیم کند.
همانطور که در پتنت «بندهای کاربردی ماژولار برای دستگاههای پوشیدنی» اپل آمده است، طراحی ماژولار به کاربران این اجازه را میدهد که ویژگی یا نود سختافزاری را که بیشتر از همه میخواهند به ساعت اضافه کنند. این سطح از شخصیسازی دو ویژگی دارد: مصرف بهینه انرژی و طراحی داخلی انعطافپذیر، دو عنصر بسیار ارزشمند در طراحی پلتفرمهای کامپیوتری مینیاتوری.
مانند هر دستگاه چندکاره، اپل اشاره میکند که ساعت هوشمندش قابلیت اتصال تعداد زیادی کاربری دارد، که جالبترین آنها عبارتند از: باتریها، نمایشگرها، پردازندهها، تولیدکننده الکتریسیته، سنسورهای جیپیاس، دوربینها، دماسنجها، سنسورهای فشارخون، سنسورهای عرق و بلندگوها. این قطعات به یکدیگر متصل شده و سپس با یک پرت 6 سوزنه به ساعت هوشمند اپل متصل میشوند.
از آنجا که راه ارتباطی این قطعات با هم یکی است، اپل پیشنهاد استفاده از شناسههای منحصربهفرد برای هر قطعه را داده است که برای تبادل اطلاعات استفاده میشوند. به عنوان مثال، اگر سیگنالی با شناسه صدا مشخص شده است، این سیگنال فقط با قطعه مرتبط با صدا تبادل میشود و دیگر قطعات آن را نادیده میگیرند. در برخی از این طراحیها، این قطعات حتی میتوانند خود دریافت کننده قطعات دیگر مانند سیمکارت یا کارت حافظه باشند.
از نظر زیباشناختی، این قطعات را میتوان ادامه قطعات یدکی یا مکملی، مانند بندهای متفاوت، که اپل در حال فروش آنهاست، دانست. هنوز معلوم نیست که آیا اپل در نظر دارد که این طراحی را برای نسل اول ساعت هوشمند خود نیز به بازار ارائه کند یا نه. اما سناریوی محتمل این است که اپل این طراحی را همراه با نسل دوم ساعتهای هوشمند خود ارائه کند.