بیماری همه‌گیر ویروس کرونا باعث آشفتگی در زندگی مردم و اقتصاد جهانی شده است. اما شیوع این ویروس از طرفی باعث گردیده تا زمین کمی کندتر حرکت کند. پژوهشگرانی که حرکت زمین را مطالعه می‌کنند، گزارش داده‌اند که نویزهای لرزه‌ای (seismic noise) سیاره کاهش یافته است. نویزهای لرزه‌ای، لرزش‌های هستند که در پوسته زمین در نتیجه فعالیت شبکه‌های حمل‌ونقل و فعالیت‌های انسانی اتفاق می‌افتد. محققان می‌گویند که کاهش این نویزها باعث شده تا لرزه‌سنج‌ها به‌راحتی زلزله‌های کوچک‌تر را شناسایی کنند و تلاش‌ها برای مانیتور فعالیت‌های آتشفشانی و سایر رویدادهای لرزه‌ای زمین افزایش یابد.
توماس لکوک (Thomas Lecocq)، زلزله‌شناس از رصدخانه سلطنتی بلژیک می‌گوید که کاهش نویزی در این حد معمولا فقط در زمان کریسمس تجربه شده است.
لرزش‌های ناشی از حرکت خودروها و ماشین‌های صنعتی نیز مانند رخدادهای طبیعی مانند زلزله باعث حرکت پوسته زمین می‌شوند. گرچه اثرات هر کدام از این منابع ممکن است به‌تنهایی کوچک باشد، اما آن‌ها در کنار هم، لرزش پس‌زمینه بزرگی را ایجاد می‌کنند که توانایی لرزه‌سنج‌ها برای شناسایی سایر سیگنال‌های رخ‌داده با همان فرکانس را کاهش می‌دهد.
داده‌های به‌دست‌آمده از رصدخانه بلژیک نشان می‌دهند که اقدامات صورت‌گرفته برای کنترل شیوع ویروس کرونا در بروکسل باعث کاهش نویزهای لرزه‌ای انسانی تا حدود یک‌سوم شده است. این اقدامات شامل بستن مدارس، رستوران‌ها و سایر مراکز عمومی از تاریخ 14 مارس و ممنوعیت همه مسافرت‌های غیرضروری از تاریخ 18 مارس بوده‌اند.
کاهش کنونی، به افزایش حساسیت تجهیزات رصدخانه کمک کرده و توانایی آن‌ها برای شناسایی سیگنال‌هایی با همان محدوده فرکانسی را افزایش داده است. لرزه‌سنج‌های سطحی این مرکز، اکنون تقریبا به اندازه آشکارسازهایی که در عمق ۱۰۰ متری زمین دفن شده‌اند، نسبت به لرزش‌های کوچک حساس شده‌اند.
افزایش داده‌ها
اندی فراستو (Andy Frassetto)، لرزه‌شناس از مرکز زلزله‌شناسی واشنگتن می‌گوید اگر محدودیت‌های اعمال‌شده، در ماه‌های آینده هم ادامه داشته باشد، در این صورت لرزه‌سنج‌های شهری سراسر دنیا ممکن است در شناسایی پس‌لرزه‌ها بهتر عمل کنند. این حسگرها سیگنال‌ها را در سطح زمین بدون نویز کمتر ثبت خواهند کرد و این موضوع به پژوهشگران اجازه خواهد داد تا اطلاعات بیشتری را درباره آن رویدادها به دست بیاورند.
کاهش نویزهای لرزه‌ای همچنین می‌تواند به کمک زلزله‌شناسانی که از لرزش‌های طبیعی زمین (مانند لرزش‌های ناشی از امواج اقیانوس‌ها) برای بررسی پوسته زمین استفاده می‌کنند بیاید. از آنجاییکه فعالیت آتشفشانی و تغییر سفره‌های آبی، سرعت انتقال این سیگنال‌های طبیعی را تحت تاثیر قرار می‌دهند، دانشمندان می‌توانند این رخدادها را با اندازه‌گیری طول مدتی که یک سیگنال به آشکارساز می‌رسد مطالعه کنند. لکوک می‌گوید کاهش در نویز انسانی می‌تواند حساسیت آشکارسازها به آن‌دسته از سیگنال‌های طبیعی که دارای فرکانسی مشابه نویزها هستند افزایش دهد.
البته تنها لرزه‌شناسان بلژیکی متوجه این تغییرات نشده‌اند. سلسته لابدز (Celeste Labedz) دانشجوی ژئوفیزیک از دانشگاه کالیفرنیا در توییتی نوشت که کاهش مشابهی در نویزهای لرزه‌ای توسط ایستگاهی در لس‌آنجلس ثبت شده است. او گفت که این کاهش، قابل‌توجه بوده است.
با این‌حال، نباید انتظار داشت که همه ایستگاه‌های لرزه‌نگاری، اثرات مشابهی را ثبت کنند. امیل ولین (Emily Wolin) زمین‌شناس از مرکز ارزیابی‌های زمین‌شناسی آمریکا در نیومکزیکو می‌گوید بسیاری از ایستگاه‌ها برای اجتناب از نویز انسانی، در نواحی دوردست یا در اعماق زمین قرار گرفته‌اند. این ایستگاه‌ها به احتمال زیاد کاهش کوچک‌تری را ثبت خواهند کرد یا اصلا هیچ تغییری را شناسایی نخواهند کرد.
