در پنج سال اخیر، یک شرکت به تنهایی بازار بازی‌ها را تحت سلطه خود داشته است. البته که رقابت اصلی در این حوزه بسیار جذاب است، اما هیچ کس نمی‌تواند بگویید که فرمانده اصلی در این میان کیست.
ما در مورد شرکت‌هایی چون سونی یا نینتندو صحبت نمی‌کنیم و منظور از جنگ واقعی در این صنعت، بین دو شرکت بزرگ اپل و گوگل است.
درآمدهای مالی از صنعت بازی در پخش اپلیکیشن‌های اپ استور کوپرتینویی‌ها در سه ماهه پایانی سال ۲۰۱۴ دو برابر کل درآمد کنسول‌های اختصاصی گیمینگ بوده. همچنین دو سوم از اپلیکیشن‌های برتر و در حال رشد در اپ استور را بازی‌ها تشکیل داده‌اند و ۹ مورد از ۱۰ اپ برتر نیز بازی هستند. اپل صنعت بازی را به سوی مخاطبانی جدید کشانده و در حال حاضر نیز با تقویت این بخش سعی دارد تا آن را به بزرگترین پلتفرم بازی‌های ویدیویی دنیا مبدل سازد.
اما چرا اپل در بخش بازی‌ها تا به این حد حساس است؟
شرکت یاد شده در روز پنج شنبه و زمانیکه گروهی از بازی‌های مرتبط با جنگ را به دلیل ماهیت پلید و یا توهین آمیز بودن آنها از اپ استور حذف نمود، بار دیگر نگرش خود را نسبت به این حوزه اعلام کرد. بازی‌هایی که بیش از حد به صنایع نظامی مرتبط هستند به عنوان نشانی برای ارتش‌های جنوبی بر شمرده شده‌اند و موارد ستاره‌دار و خط دار نیز به عنوان نشانی برای ارتش‌های شمالی.
برخی افراد اینگونه استدلال کرده‌اند که این حذف بازی‌ها تا حدی قابل فهم و در واقع نمادی از برخی معنای خاص است و در مقابل گروهی دیگر نیز این اقدام را یک صحت سیاسی دانسته‌اند که در واقع بسیار دیوانه‌وار است.
صرف نظر از اینکه اپل در مورد این موضوع هیچ واکنشی نشان نداده، نشان حساسیت یا عدم حساسیت آن نیست، آنچه که واقعا وجود دارد این است که هر کدام از بازی‌ها تا چه حد دارای سانسور هستند. شرکت یاد شده تاکنون هفت فصل از بازی Dukes of Hazzard را فروخته که از پرچم خاصی در آن بهره گرفته شده. در کنار این بازی آلبوم‌هایی مانند Give Out But Don’t Give Up از Primal Scream و Legend از Lynyrd Skynyrd نیز بفروش رفته‌اند. جالب اینجاست که هر دو آلبوم یاد شده از پرچم به عنوان تصویر کاور استفاده کرده‌اند. پس اگر قرار است از پرچم استفاده نشود، باید در هر بخشی اینکار صورت پذیرد و نه صرفا در بخش گیم!
اما در هر حال اپل این قضیه را رد کرده است. اگر بخواهیم به منابع درآمدی این شرکت نگاهی بیاندازیم، می‌توان زمانی طولانی را به احساسات در این بخش اختصاص داد. خطوط راهنمای اصلی برای تایید و بررسی اپلیکیشن‌ها در اپ استور می‌گوید که نوع نگاه به اپلیکیشن‌ها در مقایسه با کتاب‌ها و موزیک‌ها متفاوت است.
اگر شما می‌خواهید از یک مذهب انتقاد کنید، بهتر است کتابی بنویسید و اپل به نوعی این گفته را به صورت دستور به توسعه دهنگان اعلام نموده. اگر می‌خواهید در مورد مسایل جنسی سخن بگویید بهتر است که کتاب بنویسید یا آهنگ تولید نمایید یا یک اپلیکیشن مرتبط با حوزه پزشکی را بسازید.
البته زمانی که بتوان پول بدست آورد، اپل در مورد بازی‌هایی که خط مشی قوانین را رعایت نکرده‌اند نیز راه‌های گریزی را ایجاد کرده است. در ماه مه، شرکت مورد بحث بخشی را در اپ استور به صورت شاخص درآورد که نشان دهنده بازی‌هایی بسیار خوب بود که به نوعی با هنر آمیخته بودند.
مشکل نگرش اپل در نگاه به بازی‌ها فقط به تفاوت آنها با موزیک یا کتاب‌ها برنمی‌گردد و تفاوت‌های دیگری نیز در این میان وجود دارند. مثلا هیچ کتابی نمی‌تواند دستگاه هوشمند شما را هک کند و یا هیچ آهنگی نمی‌تواند به همراه خود محتوای اضافه‌ای را دانلود نماید و هیچ فیلمی نیز بخشی به اسم پرداخت‌های درون برنامه‌ای ندارد.
تمامی این فاکتورهای اساسی باعث شده تا طبقه بندی‌های مختلفی برای بررسی محتواهای مالتی مدیا ایجاد شود و همین عامل هم مانع از معرفی این بخش شده! حتی در برخی موارد اپل می‌تواند کنترل‌های سختگیرانه‌تری را اعمال کند. پس از همه این موارد هم باید بدانیم که اپ استور متعلق به این شرکت است و به همین دلیل ساده کوپرتینویی‌ها هر چه می‌خواهند را می‌توانند در آن به‌فروش برسانند، حتی مواردی که بر اساس قوانین خود اپل نمی‌توانند اجازه فروخته شدن در این فروشگاه را داشته باشند.
اما در بخش بازی‌ها، شرکت یاد شده دقیقا مشخص نموده که بازار را با درجه عدالت بیشتری نگه دارد. در چند روز گذشته، بازی Kill the plumber از اپ استور حذف گردید و دلیلش هم وجود محتوا یا ویژگی‌هایی بود که یک جنس شخص ثالث شناخته شده مثل سوپر ماریو معروف را بازسازی می‌کرد. در این بازی شما می‌توانید در نقش هیولاها اقدام به کشت و کشتار نمایید و وجود لوله‌هایی به رنگ قرمز و آبی به طور بسیار واضحی نسخه کپی شده سوپر ماریو است. اما حتی در صورتی که تم اصلی بازی بازطراحی شود، اپل باز هم از این موضوع خوشحال نخواهد شد. این شرکت در واقع یک سبک و یک نوع جدید از کاربرها و قابلیت‌ها در بازی را طلب می‌کند.
اما زمانیکه صحبت از بازی‌هایی می‌شود که در خانه رشد کرده‌اند، اپل اهمیت چندانی به قوانینش نمی‌دهد. به عنوان مثال بازی Threes Free که در سال ۲۰۱۴ بسیار فروش داشته و مورد نظر بسیاری از منتقدین هم قرار گرفته، بازی اصلی بعد از کپی بازی مشابهش در جایگاه دوم قرار داده شده. حتی برای حساب کاربری که به خاطر موفقیت بازی معروف ۲۰۴۸ به محبوبیت رسیده بود هیچ اتفاقی نیفتاد و سه نسخه کپی شده از آن هر کدام به طور جداگانه توسط بسیاری از افراد دانلود شدند.
در سال ۲۰۱۰ بود که اپل بخشی به نام Game Center را معرفی نمود که در آن بازیکنان سرویس‌هایی مانند ایکس‌باکس لایو و سایر سرویس‌های مشابه می‌توانستند به طور آنلاین با یکدیگر به انجام بازی‌ها بپردازند ولی در کنار این امر هیچ پشتیبانی از آینده در این بخش انجام نشد. پس از آن در سال ۲۰۱۴ اپل، از Metal رونمایی کرد که یک API و رابط کاربری برنامه نویسی گرافیکی بوده و هدفش افزایش کیفیت بازی‌هایی است که بر روی iOS نوشته شده‌اند. این بخش در سال ۲۰۱۴ یکی از محورهای نطق اصلی اپل در کنفرانس توسعه دهندگانش بود و در ماه سپتامبر همان سال به OS X نیز راه یافت.
شاید تمام چیزی که اپل نیاز دارد این است که یک مدیر متخصص را برای بخش بازی‌ها برگزیند تا بتواند راه و روش درست را در جهان بازی‌ها به صورت فعال ادامه دهد. یا شاید هم این شرکت باز به مردم همان جریان خرید کتاب‌های مورد علاقه‌شان را یاد آورد شود! در هر صورت می‌توان با اطمینان زیادی اعلام کرد که هدف اپل تنها رسیدن به پول است.
