مهر و موم در گذشته یا بهتر است بگوییم در قرون وسطی بسیار مورد استفاده داشته و به عنوان یک امضای رسمی تلقی می‌شده است.
اما جالب است بدانید که موم علاوه بر گرفتن نقش مهر به خود، نقش چیز دیگری را هم ثبت می‌کرده که امروز دانشمندان در تلاشند از آن نقش‌های ثبت شده اطلاعات لازم را بدست آورند. زمانی که افراد بر روی موم مهر می‌زدند اثر انگشتانشان هم روی موم می‌افتاد و همین اثر انگشت‌ها محققان دانشگاه لینکن بریتانیا را بر آن داشته تا نگاه نزدیک‌تری به این موم‌های قدیمی بی‌اندازند.
در پروژه‌ای به نام Imprint، محققان صدها موم به جا مانده از قرون وسطی را بررسی کردند که از آن‌ها تنها 37 درصد قابل استفاده بودند.
اثر انگشت‌های یافت شده درون یک پایگاه داده ذخیره و نه تنها باهم مقایسه می‌شوند، بلکه در مقابل اثر انگشت‌های مدرن نیز قرار می‌گیرند تا مشخص شود که چقدر بحث منحصر بفرد بودن اثر انگشت انسان حقیقت دارد.
این اطلاعات بدست آمده به‌علاوه می‌تواند جرایم رخ داده در قرون وسطی را نیز هویدا کند. هاسکین محقق ارشد و دیگر همکارانش قصد دارند اسنادی که احتمال می‌دهند جعلی باشند، بررسی و ببینند که آیا اثرانگشت روی آن‌ها با اثر انگشت یافت شده روی موم‌ها مطابقت دارد یا نه. اگر تطابقی وجود نداشته باشد، مشخص می‌شود که یک جرم صورت گرفته است.
در آخر تمام این اثر انگشت‌ها در آرشیوی به صورت آنلاین به نمایش عموم گذاشته می‌شود.
