تیمی از فیزیک‌دانان دانشگاه وین فرآیند ضبط مغناطیسی برای ذخیره دادهها را شبیه‌سازی کرده‌اند که می‌توانند موجب افزایش تراکم در ذخیره‌سازی دیسک‌های سخت شوند.
ضبط مغناطیسی به کمک حرارت (Heat-assisted magnetic recording) (HAMR) شامل حرارت دادن ذرات مغناطیسی است که تنها چند نانومتر طول دارند، و از دقت لیزری برای نگارش دادهها استفاده می‌کنند. طبق شبیه‌سازی دانشگاه وین، این روش می‌تواند برای قراردادن بیش از 13 ترابایت داده در یک اینچ مربع مورد استفاده قرار بگیرد. امروزه بهترین هارددیسک‌ها ظرفیت نگه‌داری دادهها در حدود 1.3 ترابایت بر اینچ مربع یا ۱۰ برابر کمتر از آن را دارند. اما با بهره‌گیری از فناوری HAMR در ساخت دیسک‌های سخت، شاهد تغییر بسیار زیادی در مقیاس ذخیره‌سازی خواهیم بود.
با چنین تراکمی، یک دیسک‌سخت معمولی می‌تواند با همان اندازه، بیش از 10 برابر دستگاه‌های امروزی اطلاعات را ذخیره کند.
استفاده از ثبت مغناظیسی برای ذخیره حجم زیادی از دادهها محدودیتی را ایجاد می‌نماید که محققان آن را “magnetic recording trilemma” می‌نامند. در واقع، با ایجاد ذرات مغناظیسی کوچک در اندازه مناسب برای افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی، راه‌کاری فراتر از روش‌های معمول ایجاد می‌شود، تا با این کار از تغییرات اندکی که در اثر حرارت روی پاک‌شدن دادهها و میدان مغناطیسی بوجود می‌آید، جلوگیری شود. اما اگر از موادی با مقاومت بالا برای تغییر در مغناطیس کردن استفاده شود، نمی‌توان روی ذرات دادهها را نوشت چراکه نیاز به یک میدان مغناطیسی بسیار قوی و متصل دارند. بنابراین، بر طبق trilemma، دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند که به تعادل صحیحی از خوانایی، نوشتار، و ثبات برای HAMR دست پیدا کنند.
تیم دانشگاه وین بر این باورند که استفاده از آن می‌تواند این مشکلات را با اولین حرارت ایجاد‌شده روی ذرات مغناظیسی به وسیله لیزر حل نماید. با حرارت‌دادن ذره‌ای خاص، می‌توانید اقدام به کاهش وادارندگی (مغناطیس‌زدایی) موادی که به طور موقت وجود دارند، نمایید و دادهها را بدون تاثیر در محیط آن بنویسید. پس از برداشته‌شدن لیزر، مواد به سطح نرمال وادارندگی خود برمی‌گردند، بنابراین آن‌ها می‌توانند در برابر نوسانات حرارتی مقاوم باشند.
Christoph Vogler محقق دانشگاه وین در این رابطه گفت: “نتیجه چگالی ذخیره‌سازی 13.23Tb/in² از دادهها قطعا بالاترین تراکم را نسبت به هر حافظه امروزی در دسترس خواهد داشت.” با چنین تراکمی، یک دیسک‌سخت معمولی می‌تواند با همان اندازه، بیش از 10 برابر دستگاه‌های امروزی اطلاعات را ذخیره کند. چگالی بالا همراه با پایداری بیشتر در درازمدت، تاثیر قابل توجهی را روی انواع رایانه‌ها می‌گذارد.
البته، تولید یک دستگاه ذخیره‌سازی HAMR چالش بیشتری را در برابر شبیه‌سازی نمونه‌ای از آن در پی دارد. این کار نه تنها مستلزم ترکیب لیزر درون سخت‌افزار با دقت بالاست، بلکه الگوهای ذرات مغناطیسی نیازمند ظرفیت ذخیره‌سازی هستند که بسیار پیچیده و متراکم‌اند. طبق گفته محققان این کار در سال‌های آتی امکان‌پذیر خواهدشد.
