بررسی سامسونگ گلکسی اس۷ اج (S7 Edge): آقای خاص!

اگر بخواهیم نگاهی به روند خمیده سازی در گوشی‌های سامسونگ بیندازیم، اولین تلاش این کمپانی به گلکسی راند برمی‌گردد، محصولی که شاید بیشتر از تلویزیون‌های خمیده الهام گرفته بود و برای یک گوشی چنین سبکی از طراحی، ارزش افزوده خاصی را ایجاد نمی‌کرد.

پس از آن سامسونگ روی به گلکسی نوت اج آورد و در اینجا بود که همگان با واژه Edge آشنا شدند. برخی آن خمیدگی نسبتا بزرگ در کنار گوشی غول پیکر سامسونگ را پسندیدند و بَه بَه و چَه چَه گفتند و بعضی از بزرگی و عجیبی و غریبی‌اش نالیدند و اَه اَه و پیف پیف کردند! اما این بار قرار نبود که پروژه شکسته خورده گلکسی راند دوباره رقم بخورد، سامسونگ آمده بود تا با نام Edge یک روند جدید بسازد، روندی که پس از ورود به نسل هفتم از سری S سامسونگ تبدیل به اهرم اصلی پیروزی برای این کمپانی شده و حتی جای پای بزرگ‌تری نسبت به S7 مغرور بسازد.

حال در این مطلب بر آن شدیم تا ببینیم S7 Edge که چهارمین و آخرین گوشی تولید شده در این رده است، چه حرف‌هایی برای گفتن دارد که سامسونگ تا این حد بر آن می‌بالد!

کدامین اج بهتر است؟

اگر گلکسی نوت اج را به کناری بگذاریم، سه محصول بعدی از نظر ظاهری، شباهت‌های زیادی با یکدیگر دارند. همگی از دو طرف دارای خمیدگی به سمت بیرون بوده و از دیزاینی دوست داشتنی بهره می‌گیرند. شاید چیزی که آن‌ها را از یکدیگر بیشتر متمایز کرده باشد، سایز نمایشگرشان است. جایی که ابتدا با ۵.۲ اینچ آغاز شد، سپس در یک حرکت انتحاری به ۵.۷ اینچ رسید و بعد از آن به ۵.۵ اینچ تنزل یافت. البته از نظر ضخامت و وزن، جدیدترین محصول یعنی اس۷ اج، از دو مدل قبلی برتر (به نوعی بدتر!) است. این امر را بایستی در باتری حجیم‌تر این گوشی جستجو کرد، جایی که با اختلاف از دو مدل قبلی بهتر بوده و با این حال نمی‌توان آن را یک گوشی ضخیم و حتی سنگین قلمداد کرد.

سامسونگ آمده بود تا با نام Edge یک روند جدید بسازد، روندی که پس از ورود به نسل هفتم از سری S سامسونگ تبدیل به اهرم اصلی پیروزی برای این کمپانی شده و حتی جای پای بزرگ‌تری نسبت به S7 مغرور بسازد

گوشی‌های Edge در کل دوست داشتنی هستند و به‌طور قطع همین عشق کاربران به این مدل از محصولات بود که سامسونگ را به ادامه راه ترغیب کرد، به شکلی که نسخه اج توانست حتی از مدل استاندارد S7 هم در فروش پیشی بگیرد.

تا چه حد کاربردی است؟

چرا دروغ بگویم! این مدل از طراحی بیشتر از آنکه کاربردی باشد، زیباست. اینکه شما در هنگام کار با دستگاه دو انحنای نورانی در سمت راست و چپ خود دارید، وقتی بازی می‌کنید احساس عمق بیشتری شما را فرا می‌گیرد و در زمان تماشای فیلم خودتان را تا حدی غرق در نمایشگر می‌بینید، همگی به‌خاطر این انحنای باریک و هنرمندانه است.

تک اسپیکر دستگاه، علاوه بر اینکه مونو است، در جای مناسبی نیز تعبیه نشده و با توجه به آنکه سطح اتکای دستان شما در اس۷ اج نسبت به محصولات دیگر به دو سمت بالا و پایین گوشی بیشتر متمایل است، احتمال قرار گرفتن آن‌ها بر روی حفره‌های اسپیکر وجود دارد.

البته سامسونگ تلاش کرده تا به نوعی کاربردی بودن را هم بدان بیفزاید. به عنوان مثال، اضافه کردن یک نوار باریک که با کشیدن انگشت دست بر رویش، برنامه‌های دلخواه شما سریع‌تر باز می‌شود، یکی از همین کاربردهاست؛ چیزی که در همان رابط‌های کاربری اولیه سامسونگ و در محصولاتی قدیمی چون F480 به صورت ساده‌ترش نیز قرار داشت اما این بار دوست داشتنی‌تر است.

چه ایرادی دارد؟

یکی از ایراداتی که به گوشی‌های با حاشیه باریک گرفته می‌شود، برخورد ناخواسته کناره‌های دست با نمایشگر دستگاه است که سبب می‌شود تا لمسی غیر ارادی بر روی آن شکل بگیرد و یا به دلیل تشخیص تاچ نخست در کناره‌ها، نمایشگر به‌خوبی عمل نکند. در آخرین پرچم‌دار سامسونگ نه‌تنها گوشی هیچ حاشیه‌ای ندارد، بلکه محل قرار گرفتن دست شما حتی در دورترین مکان نسبت به مرکز نمایشگر باز با کناره‌ها برخورد می‌کند. البته، اشتباه نکنید! سامسونگ تا این حد ساده نیست که چنین ایراد بزرگی را در دل پرچم‌دارش بگنجاند و در شرایط عادی، این دو انحنا در برابر لمس هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند، پس ایراد کجاست؟

گوشی‌های Edge در کل دوست داشتنی هستند و به‌طور قطع همین عشق کاربران به این مدل از محصولات بود که سامسونگ را به ادامه راه ترغیب کرد، به شکلی که نسخه اج توانست حتی از مدل استاندارد S7 هم در فروش پیشی بگیرد

شاید کابوس‌وارترین لحظاتی که در کار کردن با S7 Edge داشتم، در زمان تایپ متن به صورت عمودی بود. مثلا شما می‌خواهید حرف «چ» را تایپ کنید. بخشی از این کلید به‌دلیل نزدیک بودن به انحنای گوشی رسما کار نمی‌کند و شما دایما مجبور هستید تا انگشت خود را به حرف بعدی یعنی «ج» نزدیک نمایید و همین ابتدای اعصاب خرد کنی شماست! به‌خصوص اگر به تایپ سریع عادت داشته باشید، بارها با این ایراد و اشتباهات فراوان املایی روبه‌رو می‌شوید، امری که در گوشی‌های دیگر به این شدت وجود ندارد. در واقع سامسونگ برای برطرف کردن ایراد لمس از کناره‌ها، مرتکب اشتباه دیگری شده است و آن پایین آمدن حساسیت لازم در کناره‌ها و در مواردی چون تایپ و حتی بازی‌هایی است که کلیدهایشان به سمت کناره‌ها طراحی شده‌اند. البته این مورد بستگی زیادی به طراحی آن نرم‌افزار دارد و در ارتباط با اپلیکیشن‌های استاندارد و عمومی، به شکل آزار دهنده‌ای نیست.

یکی دیگر از چالش‌هایی که در S7 Edge با آن روبه‌رو شدم، برخورد ناخودآگاه پایین دست با کلیدهای لمسی زیر نمایشگر، در هنگامی که به صورت افقی گوشی را در دست داشتم، بود. در واقع به دلیل فاصله بسیار کم این دو کلید با گوشه‌های دستگاه، بارها و بارها دستم با آن‌ها برخورد می‌کرد و برای نخستین بار به این موضوع پی بردم که کلید خارج از نمایشگر، همیشه هم خوب نیست!

البته سامسونگ برای حل این موضوع از یک آیکون کوچک استفاده کرده که در هنگام بازی کردن برای شما نمایان می‌شود و می‌توان کلیدهای زیر نمایشگر را غیر فعال کرده یا اجازه ندهید که هیچ نوتیفیکیشنی مزاحم شما شود!

اگر از طرفداران سامسونگ هستید، شاید کم کم اعصاب‌تان خرد شده باشد که چرا به چنین محصول فوق‌العاده‌ای انقدر گیر می‌دهم و آرزو کنید که این بخش را به پایان برسانم! پس فقط یک مورد دیگر را بگویم و برویم. این مورد در ارتباط با محل قرارگیری اسپیکر است که البته چیز جدیدی نیست اما در هر صورت محل قرارگیری و تعداد نسبتا کم حفره‌ها به شکلی است که شک نکنید حداقل چندین بار دست شما بر روی آن قرار گرفته و خروجی صدا را کاملا می‌بندید تا زمانی‌که عادت کنید دست خود را بر روی این ناحیه جیز قرار ندهید!

البته جا دارد تا یادی هم بکنم از اثرات بسیار زیاد انگشتان بر روی گوشی که همیشه شما را به این فکر می‌اندازد که آیا بدنه مات و حتی غیر شیشه‌ای، نمی‌توانست انتخاب بهتری برای این پرچم‌دار زیبا باشد؟

طراحی‌اش در کل چگونه است؟

اگر از واژه نامانوس و بیگانه پرفکت نخواهم برای ظاهر S7 Edge استفاده کنم، حداقل بایستی گفت که بسیار خوب است! در واقع شما یک گوشی متفاوت، خوش دست و زیبا با جنس بدنه عالی دارید که حس لوکس بودن را به بهترین شکل منتقل می‌کند. در سمت راست تک کلید پاور جای گرفته و خوشبختانه کلیدهای صدا در سمت دیگر تعبیه شده‌اند تا به صورت اشتباهی آن‌ها را نفشارید. اسلات سیم کارت و کارت حافظه نیز در بالا تعبیه شده است و اسپیکر به همراه محل اتصال هدفون و شارژر در پایین هستند. نکته قابل توجه در این بخش، عدم استفاده سامسونگ در استفاده از یواس‌بی تایپ C است، پورتی که در نکسوس‌های جدید وجود داشت و به‌نظر می‌رسد که سامسونگ به نشانه قهر با گوگل، تصمیم گرفته تا از این درگاه جدید چندان تبعیت نکند، اگرچه پیش‌بینی می‌شود که در آینده و با همه‌گیر شدن این پورت جدید، شاهد حضور آن بر روی سری‌های بعدی گلکسی‌ها باشیم.

یکی دیگر از چالش‌هایی که در S7 Edge با آن روبه‌رو شدم، برخورد ناخودآگاه پایین دست با کلیدهای لمسی زیر نمایشگر، در هنگامی که به صورت افقی گوشی را در دست داشتم، بود. در واقع به دلیل فاصله بسیار کم این دو کلید با گوشه‌های دستگاه، بارها و بارها دستم با آن‌ها برخورد می‌کرد و برای نخستین بار به این موضوع پی بردم که کلید خارج از نمایشگر، همیشه هم خوب نیست!

با برگرداندن گوشی به پشت، خوشبختانه لنز از حدقه در آمده دیگر شما را نمی‌آزارد، قسمتی که به نوعی پاشنه آشیل طراحی محصولات سامسونگ در سری S6 محسوب می‌شد و حال به دلیل ضخامت بیشتر به‌خاطر باتری حجیم‌تر و البته ظرافت بهتر سامسونگ در ساخت، چهره مناسب‌تری به‌خود گرفته است.

نمایشگرش را دوست دارید؟

سامسونگ از همان نخستین گوشی‌های سری S که نمایشگرهای AMOLED را وارد بازار کرد، علی‌رغم انتقادات که برخی به رنگ‌های غلیظ و بعضی به عمر کوتاه‌تر پنل‌هایش وارد می‌کردند، اما همیشه تحسین اکثریت را نیز به همراه داشت و همین امر سبب شد تا در هر نسل از این نمایشگرها، شاهد بهبود در کارکرد باشیم و به‌طور قطع در اس۷ اج برترین نمونه را خواهید دید، چیزی که برای یک نمایشگر با حاشیه‌های خمیده و وضوح تصویر QHD از برترین سازنده تلفن همراه، انتظار می‌رود.

اگر از واژه نامانوس و بیگانه پرفکت نخواهم برای ظاهر S7 Edge استفاده کنم، حداقل بایستی گفت که بسیار خوب است! در واقع شما یک گوشی متفاوت، خوش دست و زیبا با جنس بدنه عالی دارید که حس لوکس بودن را به بهترین شکل منتقل می‌کند

وقتی که به مشکی عمیق نمایشگر خیره می‌شود، خود را در آن غرق می‌یابید و خوانایی بالای آن در زیر نور آفتاب شما را مجذوب خودش می‌کند. در کل بایستی بر کیفیت و توانایی این بخش احسنت گفت که این‌چنین کاربر را راضی نگاه می‌دارد. حتی یکی از دلایلی که همیشه اعتقاد دارم بسیاری دوربین عکاسی سامسونگ و عکس‌های گرفته شده آن را با دیده تحسین و برتر بودن می‌نگرند، به همین نمایشگر باز می‌گردد، چرا که به شما تصاویر را زیباتر و دلپذیرتر نشان می‌دهد و دیگر چه چیزی بهتر از آنکه چشم بپسندد و عقل تحسین کند؟ حرف رقبا کیلویی چند!

برای آنکه ببینیم آیا سامسونگ در کیفیت نمایشگر، تغییری نسبت به نسل قبلی یعنی گلکسی اس۶ اج داشته است، این دو را در کنار یکدیگر گذاشته و چند عکس به یادگاری گرفتیم که در ادامه، می‌توانید ماحصل آن را مشاهده کنید (تصویر سمت راست، گوشی بزرگ‌تر و جدیدتر ماست).

یکی از قابلیت‌های جدید که هم سامسونگ و هم ال‌جی (برای گوشی G5) بر رویش مانور می‌دهند، قابلیت روشن ماندن نمایشگر یا On Display‌ است که به شما ساعت، تقویم و برخی اعلانات همچون تماس از دست رفته و یا پیغام رسیده را نشان می‌دهد. البته به شخصه اعتقاد دارم این قابلیت، اصلا در حد و اندازه‌ای که برایش تبلیغات شده، نیست! خب که چی نمایشگر به شما همیشه زمان را نشان می‌دهد؟ ساعت هوشمند هم که به‌راحتی همین کار را می‌کند و یا می‌توان یک اپلیکیشنی نوشت که چنین قابلیتی را به هر اسمارت فونی بدهد! البته سامسونگ ادعا می‌کند این روش، سبب خواهد شد تا کاربر برای اطلاع از زمان، دایما گوشی خود را روشن و خاموش نکند و همین امر به صرفه‌جویی در مصرف باتری کمک شایانی می‌کند، امری که به شخصه با آن مخالفم! در واقع چیزی که تجربه کردم، مصرف بیشتر باتری در استفاده از این قابلیت بود و این روزها انقدر اطراف هر کاربری دستگاهی برای نشان دادن زمان وجود دارد که نخواهد فقط به گوشی خودش پناه ببرد!

اسنپدراگون یا اگزینوس؟

سال‌هاست که این بحث قوی بودن سخت‌افزار و رقابت پرچم‌داران برای قرار گرفتن در جایگاه نخست این بازی بی‌حاصل وجود دارد. حالا چرا بی‌حاصل؟ خیلی ساده بگویم، من هنوز یک گوشی دارم که پرچم‌دار ۲ سال پیش است و اسنپدراگون ۸۰۱ بر رویش استفاده شده، اما کوچک‌ترین ضعفی در اجرای بازی‌ها و برنامه‌های روز در آن نمی‌بینم. خب، اگر بین آن و این گوشی جدید اقدام به گرفتن بنچمارک بکنیم، بی‌تردید محصول سامسونگ امتیازی حتی چند برابری می‌آورد، اما که چه؟ این امتیاز که برای من نون و آب نمی‌شود! مهم اجرای خوب برنامه‌ها و بازی‌هاست که همچنان همان اسنپدراگون ۸۰۱ هم به‌خوبی از پسش بر می‌آید، پس اسنپدراگون ۸۲۰ در وهله اول یک قدرت‌نمایی در برابر محصولاتی است که تنها امتیاز بنچمارک‌شان در مقابل آن توانایی عرض اندام ندارد! البته، این مورد بیشتر درباره پرچم‌داران صادق است و قاعدتا گوشی‌های میان رده و ارزان‌تر، در این قسمت دچار ضعف‌هایی خواهند شد.

یکی از دلایلی که همیشه اعتقاد دارم بسیاری دوربین عکاسی سامسونگ و عکس‌های گرفته شده آن را با دیده تحسین و برتر بودن می‌نگرند، به همین نمایشگر باز می‌گردد، چرا که به شما تصاویر را زیباتر و دلپذیرتر نشان می‌دهد و دیگر چه چیزی بهتر از آنکه چشم بپسندد و عقل تحسین کند؟

البته سامسونگ طبق معمول همیشه، از نسخه اگزینوس برای بازار ایران استفاده می‌کند، چیپستی که به شما اطمینان می‌دهم کوچک‌ترین تفاوتی نسبت به اسنپدراگونش نخواهد داشت، پس دایما بازار را بالا و پایین نکنید که آن یکی چیپست را پیدا کنید و ای‌کاش سامسونگ مثل سال گذشته، کلا از همان چیپست ساخت خودش استفاده می‌کرد تا برخی از کاربران را دو به شک نکند که چرا این و نه چرا اون؟!

اگزینوس ۸۸۹۰ مجهز به دو دسته ۴ هسته‌ای است که یک دسته در حداکثر فرکانس ۱.۵۳ گیگاهرتز و برای کارهای سبک‌تر بهینه شده‌اند و دیگری که نام مَنگوس (چه اسم عجیبی!) را بر روی خود می‌بیند، تا فرکانس کاری ۲.۳ گیگاهرتز بالا رفته و به دلیل معماری نوینی که دارد، قدرت بالایی هم در بازوهایش نهفته است. حال این را از کجا فهمیدیم؟ خب خبرها را خوانده بودیم دیگر! اما به غیر از این، خودمان هم دست به‌کار شدیم.

در مرحله نخست از آخرین نسخه نرم‌افزار انتوتو استفاده کردیم که در بررسی هواوی میت ۸ که چندی پیش انجام داده بودیم، آن محصول چینی به‌خوبی توانسته بود در صدر بایستد. اما زهی خیال باطل برای میت، چرا که تاج پادشاهی مدت کوتاهی در اختیارش قرار گرفت و حال با امتیاز بسیار بالایی که اس۷ اج به‌دست آورد، این تاج متعلق به پسر زیباروی سامسونگ است (حالا چرا پسر؟!).

در گام بعدی به سراغ برنامه آنلاین Vellamo رفتیم که در ۳ آزمون ترکیبی مختلف، گوشی را سنجیده و امتیازاتی را به آن اعطا می‌کند. واژه احسنتم، تنها کلمه‌ای بود که پس از هر تست از دهان ما خارج شد و به گوشی سامسونگ تعلق گرفت.

آخرین آزمون هم مربوط به بونسای بود که یک برنامه صرفا گرافیکی است و طبق معمول، گلکسی اس۷ اج نتیجه‌ای را گرفت که از آن انتظار داشتیم!

در کل بایستی این گوشی سامسونگ که از رم ۴ گیگابایتی هم بهره می‌گیرد را یک محصول بی‌نقص در بخش سخت‌افزار دانست که نه تنها برای امسال، بلکه برای چندین سال به‌خوبی می‌تواند نیازهای کاربر را در زمینه قدرت سخت‌افزاری برآورده کند.

۱۲ بهتر است یا ۱۶؟

زمانی بود (و شاید هم هنوز هست!) که بسیاری عدد مگاپیکسل بالاتر را نشانه بهتر بودن کیفیت دوربین می‌دانستند و اولین سوالی که درباره یک گوشی پرسیده می‌شد، این بود: چند مگاپیکسله؟! البته این داستان همچنان در بین قشر عامه‌تر وجود دارد ولی سازندگان به‌خوبی این داستان را درک کرده‌اند که کیفیت این پیکسل‌ها، بسیار مهم‌تر از تعدادشان است و حال سامسونگ پس از مدت‌ها که این عدد را نسبت به سال گذشته‌اش افزایش می‌داد، ۱۶ را به ۱۲ کاهش داده اما از طرف دیگر ادعا می‌کند که بهترین دوربین جهان را دارد. ضمن آنکه برآمدگی لنز نسبت به نسخه قبلی تا حد زیادی کاهش یافته و به نوعی تو دل بروتر شده است!

ای‌کاش سامسونگ مثل سال گذشته، کلا از همان چیپست ساخت خودش استفاده می‌کرد تا برخی از کاربران را دو به شک نکند که چرا این و نه چرا اون؟!

حال چرا؟ میزان گشودگی دیافراگم در لنز دوربین به بهترین میزان خود یعنی f/1.7 رسیده و همین امر سبب می‌شود تا شما در تاریکی، تصاویری واقعا حیرت انگیز بگیرید! به طوری‌که یک بار شب هنگام عکسی از محیط باز گرفتم و جزئیاتی چون ابرها در تصویر ثبت شد که با چشم هم با این دقت و زیبایی مشخص نبود! (در نمونه تصاویر زیر وجود دارد) از طرفی سامسونگ سرعت فوکوس را با فناوری جدیدی به نام دوال پیکسل افزایش داده است و این امر به‌خصوص در شکار عکس در تاریکی، کمک شایان توجهی می‌کند. همچنین لرزش‌گیر اپتیکال و یک منوی حرفه‌ای برای عکاسی با تنظیمات دستی نیز فراهم شده تا امکانات شما برای تصویربرداری کامل‌تر شود. شاید تنها نکته‌ای که سامسونگ همچون دیگر سازنده معروف در بخش عکاسی یعنی سونی، بر روی آن پافشاری بیهوده‌ای می‌کند، استفاده از فقط یک فلاش LED است، امری که شاید در محیط‌های باز بین یکی تا ده تایش هم تفاوت خاصی احساس نشود اما برای محیط‌های بسته با نور کم، وجود دو فلاش تاثیر خوبی بر روی روشنایی اطراف خواهد گذاشت.

در ادامه چند تصویر که با این دوربین باکیفیت گرفته‌ایم را مشاهده می‌کنید.

در بخش دوربین سلفی، شما یک نمونه ۵ مگاپیکسلی با همان f/1.7 را دارید که با توجه به زاویه گسترده‌ای که می‌گیرد، برای عاشقان سلفی قابل قبول خواهد بود. از سوی دیگر، دوربین فیلم‌برداری هم سنگ تمام گذاشته و بالاخره از حالت اسلوموشن ۲۴۰ فریم بر ثانیه و در وضوح اچ‌دی، پشتیبانی می‌کند، امری که باعث می‌شود تا بتوانید ویدئوهای جالبی را ثبت کنید. حداکثر سرعت در حالت فول اچ‌دی به ۶۰ فریم رسیده و برای ۴K نهایتا ۳۰ فریم است، اما در کل کیفیت فیلم‌برداری عالی بوده و همچنان سرعت فوکوس برایتان دلربایی می‌کند.

فیلم می‌بینی یا موسیقی گوش می‌دهی؟

شما با یک گوشی خاص طرف هستید که این خاص بودنش در مواردی چون دیدن یک فیلم یا کلیپ، بیشتر خودنمایی می‌کند، چرا که در این بخش نخستین تاثیر در لذت بردن شما را نمایشگر برعهده دارد. در واقع لبه‌های خمیده گوشی، حسی متفاوت را به کاربر منتقل کرده و وی ارتباط بهتری با تصویر برقرار می‌کند.

در کل بایستی این گوشی سامسونگ که از رم ۴ گیگابایتی هم بهره می‌گیرد را یک محصول بی‌نقص در بخش سخت‌افزار دانست که نه تنها برای امسال، بلکه برای چندین سال به‌خوبی می‌تواند نیازهای کاربر را در زمینه قدرت سخت‌افزاری برآورده کند

کیفیت بالای نمایشگر در نشان دادن تصاویر و رنگ‌ها نیز خود دلیلی دیگر بر علاقه‌مند شدن به این گوشی سامسونگ برای شماست. اما صدا چه؟ اگر بخواهید به صدای هدفون پناه ببرید، قاعدتا مشکلی نخواهید داشت اما تک اسپیکر دستگاه، علاوه بر اینکه مونو است، در جای مناسبی نیز تعبیه نشده و با توجه به آنکه سطح اتکای دستان شما در اس۷ اج نسبت به محصولات دیگر به دو سمت بالا و پایین گوشی بیشتر متمایل است، احتمال قرار گرفتن آن‌ها بر روی حفره‌های اسپیکر وجود دارد. گویی سامسونگ همچون تعبیه تک فلاش ال‌ای‌دی، در این بخش هم اصرار زیادی بر استفاده از یک اسپیکر دارد.

از هنرهای دیگرش چه خبر؟

گلکسی اس۷ اج را بایستی معجونی کامل از امکانات کامل دانست و در این بین، شاید عدم استفاده از پورت اینفرارد فقط سوال برانگیز باشد. سامسونگ در این محصول و برادرش، دوباره روی به استفاده از کارت حافظه جانبی آورد و نیک دانست که حذف آن، یک تفکر اشتباه بوده است. ضمن آنکه استفاده از لایسنس IP68 آن را تبدیل به لوکس‌ترین گوشی ضد آبی ساخته که تا کنون بشر در دست خودش دیده است!

از طرفی سنسور اثر انگشت با آنکه اگر در پشت گوشی قرار می‌گرفت، کارایی بهتر و راحت‌تری داشت، دارای حساسیت بسیار مناسبی بوده و یک درگاه امنیتی قابل اطمینان برای ورود شما به درون دریایی از داده‌های دستگاه‌تان است.

یک بار شب هنگام عکسی از محیط باز گرفتم و جزئیاتی چون ابرها در تصویر ثبت شد که با چشم هم با این دقت و زیبایی مشخص نبود!

اگر نگاهی به باتری بیندازیم، سامسونگ بسیار دست و دلبازانه عمل کرده است، به‌طوری‌که حجم آن حتی از گلکسی اس۶ اج پلاس که نمایشگر بزرگ‌تری هم دارد، تا حد زیادی بیشتر شده و از ۳۰۰۰ به ۳۶۰۰ میلی‌آمپر رسیده است. البته در طول مدتی که با این گوشی کار می‌کردم، نمی‌دانم چرا عملکرد باتری خارق‌العاده نبود و در واقع تا حد زیادی معمولی به‌نظر می‌رسید و تقریبا مجبور بودم هر شب آن را به دستان پرتوان شارژر بسپارم تا روز بعد، یک گوشی تازه نفس داشته باشم! احساسم می‌گفت که این قابلیت روشن بودن دائمی نمایشگر، همان خورنده باتری است، چیزی که سازنده اعتقادی بدان ندارد!

گلکسی اس۷ اج در دو نسخه ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی و به همراه اندروید نسخه ۶ وارد بازار شده است. رنگ‌های در نظر گرفته شده برای آن نیز شامل سفید، نقره‌ای، طلایی و مشکی می‌شود و می‌توان انتظار داشت که پس از سپری شدن چند ماه، شاهد ورود رنگ‌های جدید نیز برای آن باشیم.

سخن پایانی

سامسونگ در هنگام عرضه و فروش S7 Edge برای نخستین بار تمرکز اصلی خودش را بیشتر از آنکه بر روی نسخه استاندارد بگذارد، بر روی مدل خمیده قرار داده و همین امر نشان می‌دهد که کاربران نیز از یک کالای خاص‌تر، حتی اگر پرچم‌دار بزرگ‌ترین سازنده موبایل در دنیا باشد، بیشتر استقبال می‌کنند. این گوشی که در چهارمین نسل خودش دچار تکامل هم شده، همچنان می‌توانید در این بخش رو به جلو حرکت کند. برچسب قیمتی ۲.۴۰۰.۰۰۰ تومانی، حتی برای یک گوشی پرچم‌دار هم رقم بالایی محسوب می‌شود و بی‌تردید سامسونگ برای آنکه Edge را در قلوب کاربران بیشتری جای دهد، نیاز به کمی انعطاف در این بخش دارد.

به سوپر گروه گوشی‌های سامسونگ ملحق شوید