اگر به سال‌هایی نه چندان دور نگاه کنیم، تلفن‌های‌همراه نقش‌هایی بسیار ساده و ابتدایی داشتند و معمولا یک همراه ساده برای ارتباط با سایرین بوده‌اند؛ با گذشت زمان و معرفی نسل‌های جدید کم‌کم شاهد افزوده شدن امکاناتی بیشتر به این همراه‌های دوست داشتنی بودیم. با هوشمند شدن دنیای ما تلفن‌های همراه اولین دیوایس‌هایی بودند که با پتانسیل بالای خود به سمت هوشمند شدن گام برداشتند، البته این گجت‌ها نشان دادند که با تغییر ظاهر نیز هیچ مشکلی ندارند و با گذشت زمان تغییر شکل دادند و از دستگاه‌هایی که ظاهری ساده و ابتدایی داشتند به گجت‌هایی پیچیده و لوکس مبدل شدند. این تغییر ظاهر موجب شد دستگاه‌هایی که تا مدتی قبل‌تر با قیمت ناچیزی عرضه می‌شدند به دستگاه‌هایی گران قیمت تبدیل شوند و از آن‌جایی که تولیدکنندگان تمایل بیش‌تری به درآمدزایی در این حوزه داشتند همه ساله با معرفی نسل‌های جدید امکاناتی اضافه بر گذشته را در این دیوایس‌ها قرار دادند و به این ترتیب کاربران تشنه امکانات را به خرید محصولات تازه ترغیب می‌کنند. چه بخواهید قبول کنید و چه نخواهید بخشی از هزینه‌ای که هرساله برای خرید اسمارت‌فون جدید می‌پردازید برای ویژگی‌هایی صرف شده که نه تنها مفید نیستند بلکه می‌توانند به عملکرد کلی دستگاه نیز ضربه بزنند؛ در اینجاست که پدیده تجمل‌گرایی در دنیای تلفن‌همراه را می‌توان به راحتی حس کرد.
اپل؛ متهم ردیف اول
مطمئنا شنیدن نام اپل برای شما نیز تداعی کننده محصولاتی لوکس و گران قیمت است که اگر توانایی تصاحب یکی از آن‌ها را نداشته باشید؛ حسرت نداشتنش را می‌کشید. این واقعیتی تلخ است که از اولین نسل آی‌فون تا هم‌اکنون که باید منتظر هفتمین نسل از این دستگاه باشیم وجود داشته. آی‌فون‌های اپل هرساله با معرفی نسلی جدید امکاناتی تازه را وارد این عرصه می‌کنند و مدت‌هاست که شیوه اپل در جای دادن امکانات در دل آی‌فون‌هایش، سرمشقی برای دیگر کمپانی‌های تولیدکننده نه چندان مطرح می‌شود و پس از مدتی کوتاه محصولاتی آی‌فون مانند اما با شمایلی گاها متفاوت و مجهز به امکاناتی مشابه را در بازار مشاهده می‌کنیم. آی‌فون‌های اپل گران بود، گران است و گران خواهد بود؛ حضور امکاناتی متفاوت و البته سیاست‌های قیمت گذاری اپل موجب شده هرساله نسخه‌ای گران‌تر از آی‌فون را مشاهده کنیم که بیشتر از اینکه افزایش امکانات و مشخصات داشته باشد، گران‌تر شده است. اپل به تجمل‌گرا کردن کاربران متهم است اما مجرم نیست، با نگاه کردن به بازار این گجت‌ها گاها محصولاتی را می‌بینیم که نه تنها بسیار گران قیمت هستند بلکه هیچ ویژگی خاصی را ندارند، نمونه این محصولات را می‌توان اسمارت‌فون‌های بلک‌بری دانست که با قیمت سرسام آورشان که گاها در بازار به 3 یا 4 میلیون تومان می‌رسند، هیچ ویژگی خاصی ندارند!
کاربرانی تجمل پرست
تجمل‌گرایی تنها محدود به خود این دستگاه‌ها نمی‌شود و به محصولات جانبی آن‌ها نیز راه پیدا کرده است؛ گذشته از نسخه‌های طلایی و یا تزیین شده با چند قیراط الماس اسمارت‌فون‌ها، می‌توان کاورها و یا محصولات جانبی دیگری نیز برای این دستگاه‌ها مشاهده کرد که گاها از خود تلفن‌همراه گران‌تر هستند و با برخی‌هایشان می‌توان چند اسمارت‌فون بالارده و یا چند ده اسمارت‌فون میان‌رده خرید!
مطمئنا اگر کاربران به خرید این دست لوازم علاقه‌مند نبودند، هیچ‌گاه چنین چیزهایی ساخته نمی‌شد؛ کاربران مهم‌ترین رکن تجمل‌گرایی در دنیای تلفن‌همراه هستند، هر چند رشد سریع شرکت‌هایی هم‌چون شیائومی و هواوی نشان دهنده تمایل خرید اکثریت مردم به محصولات ارزان قیمت است اما متاسفانه بیشتر سرمایه دنیا در اختیار اقلیت صاحب‌سرمایه و ثروتمند قرار دارد.
همین موضوع سبب شده کمپانی‌های تولیدکننده مطرح هرساله موفق شوند چیزهایی را به کاربران بفروشند که واقعا به آن نیاز ندارند. هرساله پرچم‌داران مختلف با امکاناتی بیشتر و مشخصاتی قدرتمندتر از گذشته پا به میدان می‌گذارند، اما به راستی امکانات اضافه شده در نسخه‌های جدید چقدر می‌تواند مفید و کاربردی باشد؟ شاید هیچ!
داشتن دوربینی با کیفیت‌تر و یا سخت‌افزاری قدرتمندتر از نسل گذشته بر روی کاغذ خیلی جذاب به نظر می‌رسد اما در عمل تفاوت چندانی برای کاربران ندارد. شاید چرایی این موضوع را بپرسید، در بخش دوربین هر چند اسمارت‌فون‌ها پیشرفت کنند اما بازهم نمی‌توانند جای یک دوربین حرفه‌ای را بگیرند، این موضوع بدون شک برای همه قابل قبول است، از طرفی کاربران معمولی که تنها برخی اوقات از این ویژگی استفاده می‌کنند به راحتی می‌توانند نیازهای خود را با یک نسل یا حتی دو نسل پیش‌تر برآورده کنند. در بخش سخت‌افزار نیز شاهد نوعی عدم تعادل میان نرم‌افزار و سخت افزار هستیم؛ به عنوان مثال چند سالی می‌شود که استفاده از پردازنده‌های 64 بیتی در اسمارت‌فون‌های بالارده و حتی میان‌رده رونق دارد اما اگر نگاهی به دنیای نرم‌افزار بیندازیم تنها تعداد انگشت شمار (و یا حتی هیچ) اپلیکیشنی وجود دارد که از این قابلیت استفاده کند. هم‌چنین با قوی‌تر شدن دستگاه‌های پایین‌رده و میان‌رده دیگر لازم نیست برای داشتن تجربه‌ای خوب از هوشمندی، به سراغ یک پرچم‌دار بروید.
جمع بندی:
تجمل‌گرایی در دنیای تلفن‌همراه واقعیتی انکار ناپذیر است که متاسفانه کمپانی‌های بزرگ با دامن زدن بر آن هرساله خود را قدرتمندتر از گذشته می‌کنند؛ بنابراین بهتر است هنگام خرید هر کالایی از جمله تلفن‌همراه نیاز خود را بر هر موضوع دیگری ارجحیت دهید، زیرا به‌روزترین اسمارت‌فون دنیا نیز پس از گذشت چند ماه دیگر برترین نیست و خاص محسوب نمی‌شود.
با تمام حرفاتون به غیر از دوربین موافق نیستم خوب دوربین هر از چند اندک اما خوبه که داره کیفیتش به چشم انسان نزدیک میشه ولی برای سخت افزار بهتر بود نرم افزارم دنبالش پیشرفت میدادن تا هم هیجان بیشتر شه هم رقابت واقا دلیلشا نمیدونم اگه میشه مطلبیم درمورد ولکان که در galaxy s7اسدفاده شد بزارید با سپاس