حتی اختر فیزیکدانان هم گاهی اوقات از برخی چیزهایی که کشف میکنند، به حیرت میافتند. محققان دانشگاه کمبریج، دو سیاهچاله در کهکشانهای نزدیک ما یافتهاند که با سرعتی بیشتر از آنچه قبلا فکر میشد، ستارگان همپای خود را میبلعند و در حال این پروسه، از خود موادی با سرعت یک چهارم سرعت نور به بیرون میدهند. این اولین بار است که مشاهده میشود که بادهایی از منابع اشعه ایکس خارج میشود.
زمانی که به جهان از دریچه طول موجهای اشعه ایکس نگاه میکنید، دو نوع سیاهچاله میبینید. اولین نوع، سیاهچالههایی غولآسا است که در مرکز کهکشانها قرار دارند و به شدت مواد اطراف خود را میبلعند. دومین نوع، ستارههای دوگانه هستند که از بقایای ستارگان تشکیل شدهاند و از گازهای ستارگان همراه خود تغذیه میکنند. در هر دو مورد، گازها، دیسکی در اطراف تشکیل میدهد. اصطکاک در درون این دیسک، باعث میشود که نورهایی با طول موجهای مختلف از جمله اشعه ایکس، ساطع شود. اما در دهه 80 میلادی، اشیایی کشف شد که صدها برابر از حالت معمول روشنتر بودند. این اشیا، منابع فوق روشن اشعه ایکس نامیده شدند.
محققان دانشگاه کمبریج، دادههای مربوط به چند ستاره دوگانه را که در نزدیکی کهکشان راهشیری قرار دارند، بررسی کردند و همین مشاهدات را داشتند. اما در دو جفت ستاره دوگانه، رفتار متفاوتی مشاهده کردند. این دو جفت، گازهایی با سرعت 70000 کیلومتر بر ساعت از خود ساطع میکنند. این اولین بار است که مشاهده میشود که منابع فوق روشن اشعه ایکس از خود گاز صادر میکنند. این نشان از آن دارد که ماهیت این دو جفت ستاره دوگانه، با ستارههای دوگانه معمولی تفاوت دارند.
البته معلوم نیست که چه عاملی باعث میشود که رفتار این سیاهچالهها متفاوت شود. برای اینکه ماهیت فیزیکی این پدیده، مشخص شود، محققان نیاز به دادههای بیشتر و با طولموجهای گستردهتر دارند.