سبک‌های عکاسی همیشه به سلیقه شخصی وابسته است. مردم سلایق متفاوتی دارند و روش‌های یکسان عکاسان نمی‌تواند آن‌ها را راضی نگه دارد. این موضوع برای تصاویر سیاه و سفید نیز صدق می‌کند که در این مقاله به آن می‌پردازیم. افرادی هستند که علاقه‌ای به عکس‌های سیاه و سفید ندارند و برخی دیگر تمایل دارند تا تصاویرشان به طور کامل به سیاه و سفید تبدیل شود. می‌توان گفت در حدود ۹۵ درصد افراد از تصاویر رنگی لذت می‌برند و بقیه خواهان سیاه و سفید هستند.
اما چرا تبدیل تصاویر به سیاه و سفید انجام می‌شود؟ آیا این کار واقعا نیاز است؟ چه زمانی باید تصاویرمان را به سیاه و سفید تبدیل کنیم؟ در اینجا ۵ دلیل برای اینکه عکس‌های خودتان را به سیاه و سفید تبدیل کنید، آورده‌ایم.
هنگامی که پس‌زمینه رنگارنگ و گیج کننده است
هنگامی که اشیا رنگارنگ زیادی پس‌زمینه شما را به‌هم ریخته و اجازه فوکوس مناسب روی شی را به شما نمی‌دهند و در صورتی که آن‌ها پیش از این درجای خود قرار نگرفته باشند، به احتمال زیاد موجب به هم ریختگی عکس شما می‌شوند و هیچ مزیتی نخواهند داشت. همچنین ممکن است شما هیچ کنترلی روی مکان آن‌ها نداشته باشید و برای جلوگیری از نامطلوب شدن تصویر، نتوانید آن‌ها را جا‌به‌جا کنید. در تصویر زیر، نیت عکاس این بوده که از نور پس‌زمینه در تصویر خود استفاده کند که این عمل تنها روی نقطه کوچکی از تصویر امکان‌پذیر بوده است. در اینجا نور در اولویت قرار گرفته و کنترلی روی اشیا موجود در باغ وجود نداشته است. هدف این بوده که پس از ثبت تصویر، موارد مزاحم آن به وسیله فتوشاپ از بین برود که ممکن نبود. بنابراین سیاه و سفید کردن آن چاره کار بود.
هنگامی که رنگ‌های موجود در تصویر یا لباس سوژه باعث بهبود عکس نمی‌شود
گاهی اوقات شما مجبور هستید که با شرایط موجود کنار بیایید. این تصویر موقع گردش خانوادگی و با نگاهی به گل‌های آبی گرفته شده است. زمان خوبی برای بردن بچه‌ها به بیرون از خانه وجود نداشت و علاوه بر این تعیین لباس مناسب برای آن‌ها بسیار سخت بود. واضح است که لباس پسربچه با رنگ‌های قرارگرفته در تصویر هماهنگ نیست و بنابراین باز هم باید از روش سیاه و سفید کردن عکس استفاده می‌کردیم.
برای اهداف هنری مانند اغراق در تضاد رنگی و سایه‌ها
زمانی که قرار است سراغ شیوه‌های خلاقانه بروید، هیچ قانون خاصی در عکاسی وجود ندارد. این کاملا بستگی به سلیقه و دید شخصی شما دارد. شما می‌توانید در عکاسی خود از ایده‌های ذهنی تار کردن تصویر (motion blur و activity blur) بهره‌مند شوید و یا از افکت‌های سینمایی یا افزودن ذرات رنگی به آن استفاده کنید. تبدیل کردن عکس به سیاه و سفید یکی دیگر از ابزارهای خلاقانه‌ای است که در اختیار شماست. 
هنگامی که سیاه و سفید نسبت به سایر رنگ‌ها تاثیرگذارتر است
برخی مواقع یک صحنه پریشان و بهم‌ریخته به نظر می‌آید. همچنین رنگ‌های این صحنه ممکن است تیره و غیر مشخص باشند و یا تصویر حالت ثابتی را نداشته و سوژه آن نامعلوم باشد. زمانی که تصویر تیره به نظر می‌رسد، بهتر است که آن را سیاه و سفید کنید. برای مثال این مورد می‌تواند یک اتاق نشیمن با دیوارهای کِرِم، نیمکت کرمی و یا افرادی باشد که لباس کرم‌رنگ پوشیده‌اند. در این مورد می‌توانید کنتراست بیشتری را روی تصویر سیاه و سفید ایجاد کنید.
در بخش‌های مختلف یک طیف رنگی، در صورتی که رنگ لباس سوژه با موارد دیگر در تضاد بسیار زیادی قرار دارد، آن وقت است که باید با سیاه و سفید کردن آن، رنگ‌های موجود در تصویر را به سمت خاکستری ببرید، تا در نهایت انسجام بیشتری را در نگاه کلی برای آن ایجاد نمایید.
در تصویر زیر، آسمان محو شده و هدف این بوده که برخی از ابرهای کم‌نور در پشت آن دیده شوند. جدای از رنگ‌های تیره موجود در آن، بازیابی آسمان تارشده بدین وسیله آسان‌تر بود.
زمانی که تصویر نویز بسیار زیادی دارد
گاهی اوقات لحظاتی وجود دارد که دوربین شما به درستی تنظیم نشده است و در عین حال مواردی را در آن می‌بینید که باید تنها بخش ثانویه تصویر را ثبت نمایید، بدون اینکه شانسی برای تغییر تنظیمات آن داشته باشید. نتیجه قابل پیش‌بینی این خواهد بود که تصویر نوردهی کمی داشته و نویزهایی در آن قرار دارد که غیرقابل چشم‌پوشی است، یا اینکه تصویر پرنورشده و سایه روشن‌هایی در اطراف آن قرار داشته باشد. با این حال، لحظه ثبت شده برای شما بی‌ارزش خواهد بود. سیاه و سفید کردن، اثر نقص‌های موجود در تصویر را کم‌رنگ می‌کند و باعث می‌شود تا تصویر قابل قبول باشد.
شاید این موضوع به این دلیل باشد که ما به دیدن ذرات رنگی موجود در تصاویر سیاه و سفید قدیمی عادت کرد‌ه‌ایم و نوستالوژی تصاویری را پذیرفته‌ایم که شامل خطاهای عکاسی دیجیتال امروزی هستند. با این حال، بهتر است که از این بهانه‌ها دوری کنید. این باید آخرین راه چاره برای تصویری باشد که بی‌ارزش شده، نه اینکه به عنوان جزیی از عادت کاری شما محسوب شود.
کودکان در تصویر بالا، هیچ‌گاه در یک جای ثابت قرار نمی‌گرفتند و مدام در حین حرکت بودند. یک لحظه صحنه‌ای بوجود آمد که آن‌ها در یک ردیف و مسیر پوشیده شده قرار گرفته بودند. با توجه به تنظیماتی که در عکس‌برداری‌های قبلی داشتیم و با آگاهی از این موضوع که ممکن است تصاویر نوردهی مناسبی نداشته باشند، چند مورد مناسب را ثبت کردیم. طبق اتفاقی که چند ثانیه قبل از آن افتاد، پیش‌بینی می‌شد که بچه‌ها ممکن است ناگهان پراکنده شوند، بنابراین هرچه سریعتر آن را ثبت کردیم. پس از چند ثانیه عکس‌برداری هنگام این اتفاق، یکی از تصاویری را که آن‌ها در یک مسیر روشن مشغول راه رفتن بودند، انتخاب نمودیم. حتی پس از ویرایش تصویر، هنوز هم نویزهایی در آن دیده می‌شد، اما با سیاه و سفید کردن آن دیگر شاهد این مساله نبودیم.
