فرض کنید که ایالات متحده پهپادهایی داشته باشد که بتواند از درون دریا حملات ناگهانی داشته باشند؟! شاید همچنین چیزی بیشتر به داستان‌های علمی تخیلی شباهت داشته باشد اما DARPA در حال کار بر روی این پروژه است. این تکنولوژی که UFP نامیده می‌شود، به ایالات متحده کمک می‌کند که در هر زمان و هر مکانی، حملات ناگهانی و غیرمنتظره داشته باشد.
UFP کپسول‌هایی غول‌پیکر هستند که دارای ۱۵ پایه هستند و در آنها پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌های نظامی وجود دارد. UFPها در جاهای مختلف در قعر اقیانوس‌ها کاشته می‌شوند و سپس به خواب زمستانی می‌روند. زمانی که ارتش به آنها دستور بیدار شدن بدهد، آنها بیدار شده و به سطح آب می‌روند و با استفاده از محتوای خود به دشمن حمله می‌کنند. محتوای این کپسول‌ها می‌تواند پهپادهای دیگر یا موشک باشد.
این پروژه بسیار خلاقانه و مفید بنظر می‌رسد، اما چالش‌هایی نیز بر سر راه عملی کردن این پروژه وجود دارد. این چالش‌ها عبارتند از: دوام آوردن به مدت طولانی در قعر آب، ارتباط با UFP، نحوه رسیدن UFP به سطح آب و تسلیحات درون UFP. آنها باید بتوانند مدت زمان طولانی در زیر فشار بسیار شدید آب دوام آورند. ارتباط با جسمی که در قعر دریا قرار دارد، چالش بسیار بزرگی است. علاوه بر این، UFP باید بتواند اطلاعاتی درباره سلامت خود به ارتش مخابره کند.
اما این پهپادهای ۱.۵ تنی چگونه به سطح آب می‌روند؟! بدنه این پهپادها بگونه‌ای ساخته می‌شود که نسبت به فشار شدید، مقاوم باشد و همچنین دارای شناوری مثبت باشد، تا بتواند به‌راحتی به سطح آب بیاید. مسئله کلاهک نیز مسئله مهمی است. اینکه چه چیزی در این پهپادها وجود داشته باشد، هنوز جای بحث است، اما باید چیزی باشد که عنصر غافلگیری را به حداکثر برساند. این کلاهک‌ها می‌توانند طیف گسترده‌ای از کاربردها را داشته باشند. برخی از این کاربردها عبارتند از: گول زدن، به دام انداختن، تخریب، عملیات شناسایی و نجات.
درصد زیادی از اقیانوس‌های دنیا عمقی بیشتر از ۲.۵ مایل دارند و این فرصت زیادی به ارتش ایالات متحده می‌دهد تا از این پهپادها استفاده کند. اقیانوس‌ها ۷۱ درصد سطح زمین را تشکیل می‌دهند و نیروی دریایی لازم است که بتواند در اکثر این مناطق عملیات انجام دهد. سیستم‌های بدون سرنشین می‌توانند این گپ را پر کنند.
