وقتی که ساخت اجسام مختلف با فناوری چاپ سه بعدی مطرح شد، شاید اکثر مردم فکر می‌کردند که این خود آینده و فیلم‌های علمی تخیلی است که دارد رنگ واقعیت می‌گیرد. واقعا کسی فکرش را می‌کرد که این فناوری به سمت خود ساخته شدن اشیا پیش برود؟!
شرکت BAE Systems که در زمینه طراحی و ساخت جنگ‌افزارهای پیشرفته تخصص دارد، اخیرا ویدیویی را منتشر کرده است که نتایج آخرین دستاوردها و اهداف غایی آنها را در صنایع نظامی نشان می‌دهد. به هر حال همانطور که می‌دانید نقطه آغازین و شروع هر اختراعی از استفاده نظامی و حمایت‌های صنایع دفاع بوده و سپس تجاری شده و به دست مصرف کننده می‌رسد. این قضیه از ساعت‌های دیجیتالی تا ماهواره‌های GPS را شامل می‌شود و حالا اما صنایع نظامی ساخت اشیا خودسازنده را هدف قرار داده‌اند و در این راه به نتایج جالب توجهی هم رسیده‌اند.
برای محقق شدن رویاهای خود و اینکه بتوان ظرف مدت فقط چند هفته به جای چند سال طراحی و ساخت هواپیمای نظامی مورد نظر را انجام داد، ابتدا نیاز به کامپیوتری خاص و بسیار پیشرفته داشتند. چیزی که آنها نیاز داشتند جدای بحث هوش مصنوعی، یک ماشین فوق پیشرفته متشکل از سخت‌افزارهای پردازشی و کنترل کننده‌های واکنش‌های شیمیایی بود. همان چیزی که در نهایت نام آن را Chemputer گذاشتند. پروفسور Lee Cronin از دانشگاه گلاسکو و یکی از توسعه دهندگان Chemputer درباره آن چنین می‌گوید:
الان زمان بسیار مهم و هیجان‌انگیزی در توسعه علم شیمی است. ما موفق شدیم تا روش کار مواد شمیایی و ترکیب آنها را دیجیتالی کنیم و به نقطه‌ای برسیم که امیدوار باشیم در آینده‌ای نزدیک هر دستگاه پیچیده‌ای را با کمترین نیاز به دخالت انسانی و به طور کاملا ماشینی و یکپارچه بسازیم.
همچنین دانشمندان علم شیمی و مهندسین ساخت دور هم جمع شدند تا به فناوری برسند که آینده را تکان می‌دهد. آنها می‌خواهند ماشینی را بسازند که با توجه به فرایندهای شیمیایی و مواد پیچیده‌ای مانند فلز مایع، هر ناممکنی را ممکن سازند.
در سناریوی آنها چنین آمده است که Chemputer پس از دریافت نیازهای آنان طرح کلی را آماده کرده و سپس فقط با یک لمس و فرمان شروع، کار ساخت و اسمبل خودکار انجام می‌گیرد. بدین شکل که دستگاه نازل فلز مایع را درون محفظه‌ای می‌ریزد که با محلول شیمیایی خاصی پر می‌شود.
سپس با سرعت دادن به واکنش‌های شیمیایی خاصی فلز مایع شروع به ساخت خود می‌کند و مراحل مونتاژ را درون محلول شیمیایی به طور کامل انجام می‌دهد.
وقتی کار ساخت محصول نهایی که در اینجا هواپیمای نظامی است، تمام شد، محلول شیمیایی از محفظه خارج شده و هواپیما خشک می‌شود. سپس توسط بازوی رباتیکی از درون محفظه برداشته شده و روی تسمه نقاله قرار داده می‌شود. دیگر کار تمام شده است و بدون نیاز به کمترین تعداد مهندسین و تکنسین‌های صنایع هوایی، هواپیمای مورد نظر آماده پرواز است.
این روش ساخت اگر اجرایی شود انقلابی در خط تولید محصولات پیچیده به پا خواهد کرد. شاید انقلاب صنعتی بعدی توسط این فناوری رخ دهد. مسلما به غیر از صنایع دفاعی، تمامی صنایع در آرزوی چنین فناوری و روش ساختی هستند.
