در دنیای تکنولوژی قدیمی شدن برخی از استانداردها به دلیل برترشدن و سودآورشدن استانداردهای جدید فرایندی طبیعی است. اگر همین گونه به جلو برویم، کم‌کم باید با LCD خداحافظی کنیم و برای حداقل چند سال، OLED را به عنوان استاندارد برای نمایشگرها بپذیریم. این هشدار یا پیش‌بینی ریشه در تصمیم سامسونگ برای مستقل‌کردن بخش OLED خود و بردن اکثر کارمندان بخش نمایشگر به این بخش دارد.
این تغییرات به دلیل تصمیم سامسونگ برای کارا و موثر کردن خود بوسیله بازسازی ساختاری بخش‌های زیان‌ده است. بر اساس منابع رسمی که نخواسته‌اند نامشان فاش شود، سامسونگ یک استراتژی برای خروج از بازار LCD تدارک دیده است. بخش LCD این شرکت چشم‌اندازی برای رشد ندارد و در حال حاضر به دلیل تقاضای کم و رقابت با تولیدکنندگان چینی زیان‌ده است. در سه‌ماهه اول سال ۲۰۱۶، سامسونگ نزدیک به ۲۷۰ میلیون دلار در بخش LCD ضرر داده است. بنابراین، سامسونگ به فکر رها کردن این بخش و یا فروش آن است.
این بازسازی ساختاری چندان هم بد نیست. تحلیلگران معتقدند که پنل‌های OLED تا سال ۲۰۱۸، در یک سوم گوشی‌های تولیدی بکار گرفته می‌شوند. این مورد نیز معقول است، چون هزینه تولید این نمایشگرها از LCD کمتر شده و از طرف دیگر، نمایشگرهای OLED دارای مصرف کمتر انرژی و تولید رنگ بیشتر هستند. به علاوه، سامسونگ قراردادی به مبلغ ۲.۶ میلیارد دلار برای سه سال با اپل بسته تا نمایشگرهای OLED آیفون را تولید کند. گفته می‌شود که سامسونگ نمایشگرهای سری اول آیفون‌های با نمایشگر OLED را تولید می‌کند و پس از آن ال‌جی نیز تولید بخشی از نمایشگرها را بر عهده خواهد گرفت. نکته جالب اینجاست که تولیدکنندگان ژاپنی هم در زمینه توسعه تکنولوژیکی و هم در تولید انبوه، از رقبای کره‌ای خود عقب هستند.
البته سامسونگ کماکان مایل به حفظ نمایشگرهای LCD برای استفاده در تلویزیون‌ها است. برخلاف ال‌جی، سامسونگ به گسترش تلویزیون‌های LCD اشتیاق نشان می‌دهد و برای اینکار تکنولوژی‌هایی همچون کوانتوم دات را توسعه داده است.
