همه می‌دانیم که انبوهی از رازها و معماها در فضا وجود دارد. انسان فقط یکبار به ماه سفر کرده و چند کاوشگر به فضا فرستاده که یکی از آن‌ها به‌نام Voyager 1 از منظومه شمسی خارج شده است. اجسامی که از فضا به زمین پرتاب می‌شوند و اشیایی که توسط تلسکوپ می‌بینیم، اکثر اطلاعات ما در رابطه با فضا را تشکیل می‌دهند.
چند معمای بزرگ و معروف فضایی مانند ‘چهره‌ای بر روی مریخ’ و ‘ماهواره شوالیه سیاه’ قبلا حل شده‌اند، ولی معماهای زیاد دیگری باقی مانده‌اند که هنوز دانشمندان قادر به یافتن پاسخی برای آن‌ها نیستند. در زیر به معرفی ۷ مورد از آن‌ها می‌پردازیم.
سیاه‌چاله
سیاه‌چاله‌ها یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر در فضا هستند، آن‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که یک ستاره بزرگ از بین برود، یعنی در نواحی کوچکی که جاذبه بالایی دارند منفجر شوند، در این صورت همه چیز حتی نور را می‌بلعند. به زیان ساده‌تر، سیاه‌چاله ناحیه‌ای از فضا-زمان است که جرم در آن فشرده شده است. ما از نحوه کار سیاه‌چاله‌ها باخبر هستیم ولی قادر به دیدن آن‌ها توسط تلسکوپ‌های تابش الکترومغناطیسی، نوری یا اشعه X نیستیم.
یک ناحیه خالی بسیار بزرگ
برخلاف سیاه‌چاله که حفره‌ای در فضا ایجاد می‌کنند، این ناحیه یک فضای خالی از ماده و ماده تاریک است و نور از آن نیز عبور می‌کند، هرچند دانشمندان بر این باورند که خود شامل انرژی تاریک هستند. ناحیه‌های خالی زیادی در فضا وجود دارند، اما این ناحیه با قطر تقریبی ۱.۳ میلیارد سال نوری بزرگترین است.
ماده تاریک
ماده تاریک یکی از بزرگترین رموز فضاست و ما به کمک آن برخی از ناشناخته‌ها در جهان را توصیف می‌کنیم، به اعتقاد کیهان‌شناسان ۲۷ درصد جهان هستی از ماده تاریک تشکیل شده است. ما در رابطه با ماده تاریک اطلاعات زیادی نداریم و فقط می‌دانیم که از سیاه‌چاله ساخته نشده‌اند. دانشمندان حدس می‌زنند که شاید ماده تاریک از سیاه‌چاله‌های اولیه ساخته شده‌اند.
انرژی تاریک
علاوه بر ۲۷ درصد ماده تاریک، ۶۸ درصد از جهان نیز از انرژی تاریک تشکیل شده که باعث کاهش سهم مواد عادی به ۵ درصد می‌شود. مانند ماده تاریک، اطلاعات زیادی از انرژی تاریک نیز نداریم اما فرضیه فعلی آن را علت افزایش انبساط جهان می‌دانند (ماده تاریک این انبساط را کند می‌کند). بسیاری از درک ما از ماده و انرژی تاریک به وسیله پس‌زمینه مایکروویو کیهانی بدست آمده که لحظه‌ای از تشعشع گرمایی بعد از Big Bang (انفجار بزرگ) و تشکیل اولین اتم‌های هیدروژن است.
جاذب بزرگ
یک جاذب بسیار بزرگ در فاصله ۲۲۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد که کهکشان ما را به سمت خود می‌کشد. کیهان از زمان واقعه Big Bang تا امروز در حال گسترش بوده، در نتیجه حرکت کردن آن طبیعی به نظر می‌رسد اما نه در یک جهت خاص. در تصویر بالا این جاذب بزرگ با یک فلش نشان داده شده که به علت جاذبه بالا، نورانی است و ما را با سرعت ۲.۲۵ میلیون کیلومتر بر ساعت، به سمت خود جذب می‌کند.
Peggy، ماه سیاره زحل
در سال ۲۰۱۳ تصویری توسط ناسا از حلقه‌های سیاره زحل ثبت شد که یک اختلال در آن‌ها را نشان می‌داد و به باور ستاره‌شناسان، یک ماه جدید و کوچک بود. در این تحقیق، نحوه پیدایش ۶۷ حلقه دیگر زحل کشف شد. متاسفانه، قسمت تحقیقات پیشرانش جت ناسا در مصاحبه‌ای اعلام کرد که این ماه بزرگ‌تر نخواهد شد و احتمال جدا شدن آن از زحل نیز وجود دارد. در حال حاضر وضعیت Peggy نامشخص است.
ستاره KAC ۸۴۶۲۸۵۲
این ستاره علاوه بر اسم ماندگارش، یک مشکل حل نشده در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری نیز هست. جسم بزرگی در مسیر این ستاره قرار گرفته که باعث مسدود شدن ۲۰ درصد نور آن می‌شود، اندازه این جسم مقادیری عجیب است چراکه سیاره مشتری با اندازه بزرگی که دارد تنها قادر به مسدود کردن ۱ درصد از نور ستاره‌ای به اندازه KAC ۸۴۶۲۸۵۲ است. برخی از دانشمندان آن را ازدحام دایسون می‌دانند که نسبت به کره عظیم‌الجثه دایسون کوچکتر است. این کره، ستاره مورد نظر را احاطه کرده و انرژی خروجی آن را برمی‌دارد. برای کشف این جسم باید تا سال ۲۰۱۸ و راه‌اندازی تلسکوپ James Webb صبر کنیم.
عالی