گلکسی نوت ۷ جدیدترین فبلت سامسونگ است که با حافظه داخلی ۶۴ گیگابایتی عرضه شده، که این میزان نسبت به نسل قبلی دو برابر شده است. خوشبختانه در یکی دو سال اخیر شرکت‌ها در حال افزایش ظرفیت پایه حافظه داخلی پرچم‌داران خود هستند، اما فقط ظرفیت مهم نیست و باید دید که سرعت عملکرد این حافظه‌های داخلی چگونه است.
در گلکسی نوت ۷ از حافظه داخلی از نوع UFS 2.0 استفاده شده، این فرمت از زمان گلکسی S6 در گوشی‌های پرچم‌دار سامسونگ به کار گرفته می‌شود. حافظه‌های UFS 2.0 نسبت به حافظه‌های قبلی که از فرمت eMMC استفاده می‌کردند و همچنین حافظه‌های جانبی میکرو SD بسیار سریع‌تر هستند.
کاربران همیشه به گوشی‌هایی که حافظه آن‌ها قابل ارتقا باشد علاقه مند هستند و خوشبختانه این قابلیت در گلکسی نوت ۷ دوباره به خانواده نوت بازگشته، اما عده‌ای نگران هستند که با وجود حافظه داخلی UFS 2.0 در این گوشی استفاده از میکرو SD باعث کاهش عملکرد گوشی شود.
در تست‌هایی که در ادامه می‌بینید از یک حافظه میکرو SD ساخت Transcend با ظرفیت ۳۲ گیگابایت و از نوع Class 10 UHS-I و بنچمارک اندرو بنچ استفاده شده است.
در تست اول (Sequential Read) که معمولا مربوط به پخش مولتی مدیا است نشان داده که نوت ۷ بیش از ۶ برابر سریع‌تر از میکرو SD مورد نظر بوده، این تست ثابت کرد که حافظه داخلی گلکسی نوت ۷ و گلکسی S7 Edge نسبت به حافظه گلکسی نوت ۵ تقریبا ۸۰ مگابایت بر ثانیه افزایش سرعت دارد.
گلکسی نوت ۷ در تست بعدی (Sequential Write) که مربوط به رایت فایل‌هایی با حجم بالاست، ۷ برابر سریع‌تر از میکرو SD بود. در این بخش گلکسی نوت ۵ و گلکسی S7 Edge کمی بالاتر از گلکسی نوت ۷ قرار گرفتند. هر دو گوشی رقیب نوت ۷ در این بخش به حافظه داخلی ۳۲ گیگابایتی مجهزند، اما اختلاف ظرفیت حافظه دلیل این برتری آنان نیست. این بنچمارک اندکی نوسان را در تست‌ها نشان داده و ما حدس می‌زنیم دلیل آن وجود تفاوت اندکی بین چیپ‌های حافظه هر یک از گوشی‌هاست.
یک عکس معمولی که با دوربین گلکسی نوت ۷ ثبت می‌شود در حدود ۵ مگابایت حجم دارد و فیلم‌برداری با کیفیت ۴K هم در هر ثانیه ۸ مگابایت از فضا داخلی را اشغال می‌کند. بنابراین حتی حافظه میکرو SD هم بیش از میزان کافی برای ثبت عکس‌ها و ویدیو‌های ۴K سرعت دارد. یک کارت میکرو SD با Class 10 (که UHS-I نباشد) تا ۱۶ مگابایت سرعت نوشتن اطلاعات را دارد.
بخش بعدی مربوط به تست‌های تصادفی (Random) است. در واقع اپلیکیشن‌ها اینگونه به حافظه دسترسی دارند؛ با دستور کاربر در حین کار با اپلیکیشن، اپ در زمان‌های مختلف از بخش‌های متفاوتی از حافظه نیاز دارد. در نهایت با استفاده از دسترسی تصادفی، فرمان کاربر توسط اپ اجرا می‌شود.
در تست Random Read گلکسی نوت ۵ با نتیجه شگفت انگیز برتری ۶۰ درصدی خود نسبت به نوت ۷ را در عملیات ورودی/خروجی بر هر ثانیه نشان داد.
در بخش Random Write هم پرچم‌دار قدیمی با ۲۰ درصد عملکرد بهتر در رده اول قرار گرفتند.
حافظه‌های میکرو SD به طور مشخص برای خواندن و نوشتن مالتی مدیا ساخته شده‌اند و در دسترسی تصادفی بسیار ضعیف‌تر از حافظه‌های داخلی UFS عمل کردند.
در ادامه Basemark X بر روی نوت ۷ اجرا شد و سپس این برنامه و اطلاعاتش به میکرو SD منتقل و دوباره تست گرفته شد، اما هر دو بار نتیجه مشابهی برای گلکسی نوت ۷ به ثبت رسید. متاسفانه بنچ‌مارک‌های دیگر مانند Basemark ES3.1 و GFXBench امکان انتقال به میکرو SD را نداشتند تا با استفاده از آن‌ها هم تست بگیریم.
سامسونگ به تازگی از حافظه‌های جانبی UFS هم رونمایی کرده که از میکرو SDها عملکرد بهتری دارند اما گوشی‌های هوشمند فعلی از جمله پرچم‌دار جدید خود سامسونگ از این کارت‌ها پشتیبانی نمی‌کنند و باید منتظر معرفی گوشی‌های جدید برای سنجش عملکرد حافظه‌های جانبی UFS در مقابل حافظه داخلی UFS باشیم.
