محققان سال‌ها نشان داده‌اند که در تئوری، می‌توان به سرعت یک ترابیت (معادل ۱۰۰۰ گیگابیت) در فیبرهای نوری دست یافت، اما این نمونه‌های ساخته شده چندان عملی نبود. این تکنولوژی‌ها در فواصل طولانی کار می‌کنند، اما زمانی که در شبکه‌های واقعی استفاده شوند، چندان کارایی از خود نشان نمی‌دهند. اما حالا این مشکل تقریبا حل شده است. آزمایشگاه‌های نوکیا، دویچه تلکام و دانشگاه فنی مونیخ در یک آزمایش با شرایط واقعی به سرعت یک ترابیت در فیبرهای نوری دست یافتند.
این کار با استفاده از تکنیک جدیدی با نام PCS امکان پذیر شده است. در این روش، به جای استفاده از تمام نقاط شبکه، از نقاطی استفاده می‌شود که دامنه کمتری دارند. این کار باعث شد که نرخ انتقال داده ۳۰ درصد افزایش یابد. این روش چنان موثر بود که محققان به سرعت انتقال تئوری نزدیک شدند.
احتمالا تا مدت‌های زیادی چنین فیبرهایی را در بازار نخواهید دید، چون فاصله زیادی بین آزمایشگاه و محیط واقعی وجود دارد. شبکه‌های ۵G تازه در حال ساخت هستند و اپراتورها نیاز به پهنای باند زیادی دارند تا بتوانند از پس تقاضا برآیند. یک کابل یک ترابیتی این اطمینان را به وجود می‌آورد که شبکه توانایی سرویس‌دهی در ساعات اوج مصرف اینترنت را دارد.
