دوربین قوی‌تر یا نمایشگر بزرگ‌تر؟ کدام‌یک آینده اسمارت‌فون‌هاست؟

اگر به روند تولید اسمارت فون‌ها در چند سال اخیر نگاه دقیقی بیندازیم، متوجه می‌شویم که در بسیاری از قسمت‌ها، این همراهان همیشگی تا حدی اشباع شده‌اند و اگر رشدی هم در برخی از قسمت‌ها صورت می‌پذیرد، تا حدی از سر شکم سیری و یا به نوعی کل کل بین سازندگان است!

شاید پرچم‌داری که بیش از 3 سال پیش با اسنپدراگون 800 به بازار عرضه شد، هنوز هم بتواند اکثر (و شاید هم تمام) نیازهای یک کاربر را پاسخ دهد! وضوح تصویر نمایشگرها حتی در پرچم‌داران نسل گذشته کاملا کافی و حتی بیش از نیاز چشم انسان‌ها است. میلی‌آمپر باتری‌ها را بیش از یک حد مشخص نمی‌توان افزایش داد و حتی رابط کاربری گوشی‌ها در برخی موارد بدتر و زشت‌تر هم شده‌اند!

پس اسمارت‌فون‌ها بایستی به کدام سمت حرکت کنند تا بتوانند همچنان نظر خریداران را به خود جلب کرده و آن‌ها را راضی به پرداخت میلیونی جهت داشتن یکی از پرچم‌داران تازه نمایند؟

نگاهی یه جدیدترین پرچم‌داران امسال و حتی محصولاتی که هنوز نیامده اما همه چیزشان لو رفته (مانند گلکسی S8) به‌خوبی نشان می‌دهد که قدرت سازندگان این روزها در دو بخش بیشتر متمرکز شده است: نمایشگر فراگیر و دوربین اعجاب انگیز!

نمایشگر فراگیر

وقتی شیائومی گوشی می میکس را در سال گذشته میلادی معرفی کرد، نگاه‌های بسیار زیادی به سمت آن چرخید. دستگاهی که از یک نمایشگر با سایز بزرگ 6.4 اینچی بهره می‌برد اما به علت نسبت بسیار زیاد ابعاد نمایشگر به بدنه، بسیار خوش دست بوده و در حد و اندازه یک محصول 5.7 اینچی فضا اشغال می‌کند.

استقبال از این محصول به قدری زیاد بود که در همان زمان، بسیاری به فکر تولید محصولات جدید با رعایت این اصل افتادند: بالا بردن نسبت نمایشگر به بدنه!

این امر جدا از آنکه سبب می‌شود تا کاربر نمایشگری بزرگ‌تر با همان ابعاد قبلی را داشته باشد، بلکه تغییر مثبتی هم در ظاهر دستگاه پدید می‌آورد و به نوعی با یک تیر، دو نشان زده می‌شود! تغییر اصلی G6 نسبت به G5 و اصرار بسیار زیاد ال‌جی بر کاربردی بودن این امر، درست به همین نظریه برمی‌گردد که همان سایز قبلی را داشته باش اما نمایشگر را بزرگ‌تر کن!

حال ال‌جی با استفاده از تغییر نسبت تصویر از 16:9 به 18:9 ریسک دومی را هم متقبل شد ولی توانست کاری بکند که شما دستگاهی با نمایشگر 5.7 اینچی داشته باشید اما به اندازه یک اسمارت‌فون 5.2 اینچی (G5) فضا از دستان‌تان اشغال شود. به‌طور حتم هرکسی این موضوع را می‌پسندد و پس از مدت کوتاهی، حتی قادر است تا تبدیل به یک استاندارد بین تمام گوشی‌های تولیدی شود.

نگاهی به عکس‌های لو رفته از گلکسی S8 هم به خوبی نشان می‌دهد که تغییر اصلی این پرچم‌دار جدید نسبت به برادران گذشته‌اش، در همین نسبت بیشتر نمایشگر به بدنه نهفته شده و سامسونگ با استفاده از اسکرین خمیده کاری کرده تا این امر حتی دوچندان هم به‌نظر برسد.

در واقع از آنجایی که سازندگان در تولید نمایشگر با وضوح بالا و حتی کیفیت نمایش مناسب به حد اشباع رسیده‌اند، این بار روی به تغییر دادن قواعد پایه بازی افتاده‌اند، جایی که هم چهره تازه‌ای به گوشی تولیدی‌شان می‌بخشد و هم باعث می‌شود تا در همان ابعاد قبلی، استفاده بهینه‌تری را بتوان از اسمارت فون برد.

البته در این بین محدودیت‌هایی هم وجود دارد. قاعدتا وقتی گوشی شما بدون بزرگ‌تر شدن، فقط ابعاد نمایشگرش افزوده می‌گردد، مصرف باتری آن هم زیادتر شده ولی به دلیل عدم تغییر در ابعاد اصلی دستگاه، نمی‌توان مانور چندانی در این بخش داد و چه بسا گوشی‌های این نسل، دارای توان پایین‌تری شوند. از سوی دیگر، احتمال آسیب دیدن دستگاه هم افزایش پیدا می‌کند. در واقع نمایشگرهای گوشی‌ها را می‌توان حساس‌ترین و آسیب‌پذیرترین قسمت یک تلفن همراه دانست که با بزرگ‌تر کردن آن، شانس ضربه پذیری‌اش هم بالا می‌رود.

ولی تجربه نشان داده که فناوری همیشه راه‌حل‌هایی را در آستین دارد که به مرور زمان به برطرف کردن این مشکلات کمک خواهد کرد. استفاده از باتری‌هایی با تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر و همچنین پردازنده‌های کم‌مصرف‌تر در کنار محافظان قدرتمندتر، می‌تواند به مرور این مشکلات را برطرف سازد.

دوربین اعجاب انگیز

از زمانی که نخستین گوشی دوربین دار وارد صحنه جهانی شد، محبوبیت تلفن‌های همراه نیز به سرعت فزونی گرفت. گسترش شبکه‌های اجتماعی و بالا رفتن سرعت اینترنت هم به‌خوبی توانست بر رشد فزاینده این بخش از گوشی‌ها بیفزاید، به‌نحوی که بسیاری قابلیت مکالمه دستگاه خودشان را در رتبه دوم پس از قدرت دوربین‌شان قرار دادند و بدین شکل، کمرافون‌ها متولد شدند! دستگاه‌هایی که برخی آن را یک دوربین با قابلیت مکالمه می‌دانند تا تلفن همراهی برای صحبت کردن!

اما اگر بخواهیم کمی منطقی و به دور از هیجان در ارتباط با این موضوع نظر بدهیم، حتی همان کمرا فون‌ها هم در وهله نخست یک گوشی موبایل هستند و جنبه طراحی مناسب در کنار یک دوربین با کیفیت، از اهمیت بالایی برخوردار است. نشان درستی این امر را هم می‌توان در شکست محصولاتی دانست که دارای ضخامت و اندازه‌های زیاد، ولو بخاطر داشتن لنزهایی با توانایی زوم اپتیکال دانست که به‌خوبی این موضوع را بر همگان آشکار ساخت که یک کمرافون خوب، در اصل یک اسمارت‌فون با دوربین خوب است!

پس سازندگان تلاش کردند تا به‌جای تولید دوربین‌های بزرگ و لنزهایی که سبب ضخامت زیاد گوشی‌ها می‌شود، روی به ساخت محصولاتی کامپکت اما با کیفیت بالا بیاورند و در اینجا بود که رقابت بین کمپانی‌ها بسیار بالا گرفت. با ورود دوربین‌های دوگانه، مرحله جدیدی در شکل گیری این بخش از بازار آغاز شد و استفاده از انواع و اقسام فناوری‌ها چون فوکوس لیزری، مادون قرمز، لرزش گیر چند جهته اپتیکال و… همگی در یک جهت حرکت می‌کردند: ساخت یک دوربین اعجاب انگیز!

اما واقعیت اینجاست که این بخش همچنان با درجه اشباع شدگی فاصله زیادی دارد و شاید هم هیچ‌گاه به آنجا نرسد، چرا که هنوز دوربین‌های چندکیلوگرمی DSLR هم برای بهتر شدن تلاش می‌کنند و فاصله بین یک اسمارت فون چند گرمی با آن‌ها بسیار زیاد است. کافی‌ست شما یک دوربین موبایل بسیار عالی را وارد فضایی کم نور بکنید، درست مانند خودرویی که بنزینش رو به اتمام رفته باشد، شروع به پته پته کردن نموده و تصاویری نویز دار یا تار را تحویل شما خواهد داد.

در واقع تاریکی را می‌توان دشمن تمام دوربین‌ها دانست که سازندگان هرچقدر هم تلاش کنند، جای برای پیشرفت وجود دارد. در بخش‌هایی چون فیلم‌برداری، ضبط صدا، عکاسی پشت سر هم و یا سلفی فراگیر، همچنان جا برای رشد هست و برای همین سازندگان تلاش زیادی دارند تا با بهبود این بخش، کاربران را راضی به خرید یکی از دستگاه‌هایشان کنند.

سونی در نمایشگاه MWC امسال و با معرفی اکسپریا XZ پریمیوم و XZs نشان داد که تمرکز اصلی‌اش را بر بهبود چنین بخشی قرار داده و با ارایه فناوری جالبی چون ضبط تصاویر آهسته با سرعت 960 فریم بر ثانیه، دریچه جدیدی را پیش روی کاربران گشود! استفاده از تکنولوژی موشن آی برای آنکه هیچ صحنه‌ای را از دست ندهید یا دوربین واید و با کیفیت سلفی، به‌خوبی موید این قضیه بود که نظر این کمپانی برای موفقیت، بر تمرکز بر چنین بخشی استوار شده است.

سایر سازندگان هم در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که تمرکز ویژه‌ای بر دوربین داشته و به طُرُق گوناگون تلاش می‌کنند تا کاربر را بر برتر بودن محصول خودشان راضی سازند؛ ولی دیده شده که پیشرفت برای برخی از کمپانی‌ها آن چنان که باید و شاید با سرعت کافی همراه نبوده است و شاید همین امر، تبدیل به پاشنه آشیل آن‌ها برای جا ماندن از رقابت با سایرین شود.

سخن پایانی

تجربه‌های قبلی در بخش فناوری به‌خوبی نشان داده که هیچ‌گاه نمی‌توان در مورد موفقیت و یا شکست چیزی، خیلی زود به قضاوت نشست! شکست خوردن پروژه‌های جذابی چون گوشی ماژولار، عینک هوشمند و حتی لمس حساس به فشار، خود به خوبی نشان داده که همیشه یک فناوری تازه محکوم به پیروزی نبوده و این استقبال کاربران در دراز مدت است که ضامن پیروزی آن خواهد شد.

حال با توجه به تمرکز این روزهای سازندگان بر دو بخش نمایشگرهای فراگیر و دوربین‌های اعجاب انگیز، شما آینده را متعلق به کدام‌یک می‌دانید؟