در دنیای امروز کسی نیست که نام پنی‌سیلین را نشنیده باشد. این ماده پزشکی در جنگ جهانی دوم جان هزاران تن را که ممکن بود بر اثر عفونت زخم بمیرند، نجات داد. در سال 1928 الکساندر فلمینگ پنی‌سیلین را کشف کرد که بی‌شک مهم‌ترین دستاورد پزشکی در تاریخ است.
پنی‌سیلین یک نوع آنتی‌بیوتیک است، یعنی باکتری‌ها را از بین می‌برد. کشف فلمینگ به جامعه پزشکی این قابلیت را بخشید تا به درمان بیمارانی که عفونت کرده‌اند پرداخته و جان میلیون‌ها نفر حفظ شود.
اما وابستگی ما انسان‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها مانند کابوسی به دنبال ماست. استفاده بیش از حد از آنتی‌بیوتیک‌ها، سبب مقاوم‌تر شدن باکتری‌ها و درنتیجه کاهش اثربخشی این ماده بر روی آن‌ها شده است.
درحالی‌که دانشمندان آنتی‌بیوتیک‌های جدید و قوی‌تر درست می‌کنند، باکتری‌ها نیز خود را تطبیق داده و مقاومتشان در برابر این ماده پزشکی بیشتر شده است. کمتر از یک قرن از کشف فلمینگ می‌گذرد و هنوز هم تعداد کمی باکتری وجود دارد که بسیار مقاوم هستند. این موجودات کوچک به‌اصطلاح “ابر میکروب” نامیده می‌شوند، توانایی مقاومت در برابر تمامی آنتی‌بیوتیک‌ها را دارند.
اما متأسفانه اکثر آنتی‌بیوتیک‌های اخیر به دوران انقضای خود نزدیک می‌شوند و زمان آن رسیده تا دانشمندان یک نمونه جدید را بسازند. گزارشی جدید از انستیتو واکسمن در دانشگاه روتگرز ادعا می‌کند که گروهی از دانشمندان نوعی آنتی‌بیوتیک بسیار قوی را که مربوط به باکتری‌های موجود در خاک است، تشخیص داده‌اند.
باکتری‌های موجود در خاک منبع تولید بیشتر آنتی‌بیوتیک‌های تولید شده است، در آزمایش مقاومت باکتری‌ها، دانشمندان گونه‌های مختلف این موجودات میکروسکوپی را مجبور به مبارزه با یکدیگر کرده تا دریابند کدام زنده خواهند ماند.
این‌گونه جدید باکتری یک نوع سم به نام pseudouridimycin) PUM) تولید می‌کند که بسیار مرگ‌آور بوده و بسیاری از گونه‌های باکتری بخصوص ابر میکروب‌ها را از بین می‌برد.
در یک آزمایش که بر روی موش‌ها انجام شد، PUM توانست در حدود 20 نوع باکتری را به‌خصوص عفونت‌های استرپتوکوکی و استافیلوکوکوس اورئوس از بین ببرد. مهم‌تر از این‌ها اینکه، این باکتری هیچ ضرری برای انسان نداشته و این خبر خوب باعث می‌شود باور کنیم که باکتری‌های مضر نمی‌توانند به این سرعت مقاومتی در برابر این آنتی‌بیوتیک پیدا کنند.
خوشبختانه PUM در چند سال آینده به‌صورت آزمایشی در مصارف پزشکی استفاده خواهد شد و در همین دهه مورداستفاده عمومی قرار می‌گیرد. PUM نمی‌تواند مشکل ابر میکروب‌ها را به‌تنهایی حل کند اما می‌تواند ما را مدتی طولانی مصون نگه دارد.
