دانشمندان از 1960 تصور میکردند آب در ماه وجود داشته باشد. با شناسایی یخ در سطح ماهواره چاندریان-۱، فرض آنان تایید شد. اما بهدلیل نبود اتمسفر و میدان مغناطیسی، اکثر آب توسط خورشید از بین میرود. امروز گروهی از دانشمندان مطالعات جدیدی مبنی بر وجود آب در زیر سطح ماه را در Nature Geoscience منتشر کردند.
دانشمندان از طیفسنج برای بررسی طول موج نورهای بازتاب شده از اشیا آسمانی استفاده میکنند؛ بدین ترتیب از ماده تشکیل دهنده سطح آن آگاهی پیدا میکنند. طیفسنجها حرارت را نیز اندازه میگیرند که دقت مطالعه درباره ماه را بسیار بالا میبرد، زیرا این قمر در طول روز بسیار گرم میشود.
تیم تحقیقاتی با اندازهگیری از چاندریان-۱ و نمونههایی که در ماموریتهای فضاپیماهای آپولو 17 و آپولو 15 بازیابی شده، پژوهش کردند. سپس، این دادهها را با دما و نقشه برای مناطق خاص ماه ترکیب کردند که آنها را قادر به حذف حرارت از دادههای طیفسنج کرد و منجر به نتایج شگفتانگیزی شد. تقریبا دانشمندان شواهدی از آب را در هر تهنشینی مواد مذاب آتشفشان پیدا کردند.
Ralph Milliken، نویسنده اول مطالعات در رابطه با این کشف گفت:
توزیع این ذخایر غنی آب بسیار مهم است. آنها در سراسر سطح پراکنده شدهاند، که به ما میگوید پیدا شدن آب در نمونههای آپولو شانسی نبود.
این خبر برای ناسا و دیگر دستهها که در تلاش ساخت پایگاه دائم در ماه هستند، بسیار مهم بوده زیرا حفاری از سطح ماه برای آب میتواند بسیار ارزانتر از حمل آب از زمین باشد.