عکاسی، اصطلاحات فنی بسیار گیج‌کننده‌ای دارد اما در اغلب موارد می‌توان روش‌های زیادی برای توضیح آن‌ها پیدا کرد. یکی از عجیب‌وغریب‌ترین این اصطلاحات، «سریع بودن» لنز است. ممکن است با خود بپرسید چگونه یک لنز می‌تواند سرعت داشته باشد؟ اگر دو لنز را از یک ارتفاع به روی زمین رها کنیم، هر دو در یک زمان یکسان به زمین می‌رسند و به احتمال زیاد می‌شکنند، پس سرعت یک لنز به چه معناست؟! برای شناخت این اصطلاح با آی‌تی‌رسان همراه باشید.
دو چیز اساسی که هنگام عکاسی باید روی آن‌ها کنترل داشته باشید عبارت‌اند از سرعت شاتر و دهانه دیافراگم لنزهای دوربین. سرعت شاتر معمولا با واحد ثانیه یا کسری از ثانیه و دهانه دیافراگم نیز با فاصله کانونی دوربین اندازه‌گیری می‌شود.
برای یک اکسپوژر (نوردهی) مناسب، زمانی که دهانه دیافراگم لنز بازتر باشد، سرعت شاتر باید بیشتر باشد. برای مثال اگر شما با دهانه دیافراگم f/8 و سرعت شاتر 1.3 ثانیه عکس بگیرید، برای یک نوردهی مشابه با دهانه دیافراگم f/2.8 به سرعتی برابر با 1.250 ثانیه برای شاتر نیاز خواهید داشت. در واقع اصطلاح سرعت لنز از اینجا می‌آید.
در گذشته، بسیاری از لنزها دارای دهانه دیافراگم ثابت بودند. یک لنز سریع به این معنا بود که شما باید از سرعت شاتر بالاتری استفاده کنید و یک لنز آهسته هم به این معنا بود که شما نیاز به سرعت شاتر آهسته‌تری دارید. در حال حاضر، لنزهای دهانه ثابت معدودی در بازار دوربین وجود دارد اما این اصطلاح هنوز کاربرد دارد و به جای دهانه دیافراگم عریض به کار می‌رود.
اگر کسی به شما توصیه کرد که از لنزهای سریع برای عکاسی پرتره استفاده کنید یا به شما گفت که فلان لنز برای عکاسی نجومی بسیار کند است، در واقع دارد درباره دهانه دیافراگم یا اپرچر صحبت می‌کند. به عبارتی دیگر آن‌ها دارند به شما می‌گویند که از یک لنز با دهانه گشودگی بیشتر استفاده کنید یا دهانه لنز شما به اندازه کافی برای عکاسی نجومی باز نیست.
