خریداری شدن اچ‌تی‌سی توسط گوگل، چه مفهومی برای صنعت موبایل دارد؟

دیری نگذشت که شایعه تمایل گوگل برای خریدن اچ‌تی‌سی تبدیل به یک حقیقت شد، اما جزئیات این معامله تعجب‌برانگیز است.

مطابق آن‌چه که حالا می‌دانیم و برخلاف تصور عموم، گوگل تمام شرکت اچ‌تی‌سی را نخریده است. در عوض، ۲۰۰۰ نفر از کارمندان بخش تحقیق و توسعه اچ‌تی‌سی را خریداری کرده و به استخدام خود درآورده است. گوگل همچنین اختیار برخی از مالکیت‌های معنوی غیر انحصاری اچ‌تی‌سی و احتمالا یکی از آزمایشگاه‌های RF این شرکت را در دست گرفته است. مراحل این معامله در اوایل سال ۲۰۱۸ به اتمام می‌رسد.

بسیاری از افراد مطلع از این رویداد متعجب بودند که چرا و چطور گوگل راضی شده که برای هر کارمند شرکت اچ‌تی‌سی حدود نیم میلیون دلار پرداخت نماید.

معاون ارشد بخش سخت‌افزاری شرکت گوگل، Rick Osterloh، در یک پست وبلاگی دلایل این تصمیم شرکت گوگل را توضیح داده است. Osterloh که پیش از این یکی از معاونان شرکت موتورولا بوده، به گوگل بازگشته است تا برنامه‌های سخت‌افزاری خودش را دنبال کند.

عنوان این پست وبلاگی چنین بود:

گوگل در ادامه قدم‌های بزرگش در زمینه سخت‌افزار، با اچ‌تی‌سی یک توافق‌نامه امضا کرد.

توضیحات این پست پا را از آن‌چه در عنوانش گفته شد فراتر نگذاشت.

گوگل مسیر خودش در حیطه سخت‌افزار را خیلی وقت پیش آغاز نمود، اما با استخدام مجدد Osterloh و حالا هم با این معامله کلان، تلاش‌های خود در رابطه با سخت‌افزار را به شکل جدی‌تری پیگیری می‌کند.

معامله‌ای که گوگل با موتورولا انجام داد، از دید بسیاری یک حرکت هوشمندانه از طرف گوگل برای تصاحب حق امتیازهای اصلی شرکت موتورولا قلمداد شد، ولی باز هم با این اوصاف سرمایه‌گذاری کلانی بود. اگر میزان دریافتی و پرداختی این معامله را از هم کم کنیم، گوگل در مجموع حدود ۹ میلیارد دلار برای موتورولا پرداخت نمود که واقعا رقم بزرگی است، حتی با توجه به این‌که در این میان گوگل منافع کاری فراوانی نصیبش شد.

در هر حال، تجربه خرید موتورولا سبب شد تا گوگل در زمینه معامله با شرکت‌های دیگر تجارب فراوانی کسب کند. گوگل در خرید اخیرش به جای آن‌که دنبال کل بخش موبایل اچ‌تی‌سی یا کارخانه‌های تولیدی‌اش باشد، فقط عوامل کلیدی شرکت اچ‌تی‌سی را هدف گرفت.

حالا ما می‌توانیم اتفاقات آینده را حدس بزنیم.

محتمل‌ترین دستاورد این نقل و انتقال، در اعلامیه رسمی خود گوگل نهفته است: کنترلی مشابه شرکت اپل بر روی سخت‌افزار و نرم‌افزار.

پی بردن به این دستاورد کار چندان مشکلی نیست، چون هیچ‌کس ۲۰۰۰ نفر نیروی متخصص در طراحی اسمارت‌فون، مهندس، کارمند باتجربه در کنترل کیفیت محصول و افرادی از این دست را برای ساختن یک تکه سنگ استخدام نمی‌کند. با این همه کارمند حرفه‌ای، فقط باید اسمارت‌فون ساخت. شاید بتوان دیوایس‌های هوشمند دیگری هم تولید کرد، ولی از تجربه این نیروها باید بیشتر در تولید گوشی‌‌های هوشمند بهره‌مند شد. این دقیقا همان برنامه‌ای است که گوگل در سر می‌پروراند.

آن‌چه این معامله را عجیب می‌کند، این بوده که با مفهومی که تا امروز از گوگل می‌شناختیم هماهنگی ندارد. گوگل تقریبا همیشه شرکتی بوده که به دنبال جذب کاربرهای بیشتر است و برای همین هم محصولات خودش را آزادانه در اختیار عموم قرار می‌داده تا به تعداد کاربران خود بیافزاید.

گوگل پیش از این تمایل داشت همه جا حضور داشته باشد، با همه همکاری کند، همه محصولاتش را به رایگان عرضه کند تا در عوض بتواند از تبلیغات پول به جیب بزند. شاید جالب باشد که بدانید شرکت گوگل در سال گذشته میلادی بیش از ۶۷ میلیارد دلار فقط از طریق تبلیغات درآمد داشته است. گوگل سال‌هاست که در زمینه تبلیغات اینترنتی پادشاهی می‌کند.

اما اکنون به‌نظر می‌رسد که گوگل تمایل پیدا کرده تا روند کاری خودش را دچار تغییر و تحول کند. شاید موفقیت شرکت اپل در تولید اجزای داخلی سخت‌افزارها و رشد قابل توجه‌ش در ارائه خدمات، گوگل را به این سمت و سو کشانده است. رقابت روزافزون شرکت‌ها در زمینه واقعیت افزوده و هوش مصنوعی هم می‌تواند عامل دیگری برای این تغییر رفتار گوگل باشد.

اپل مدتی است که میزان تولیدات خود در قطعات داخلی سخت‌افزارها را افزایش داده و به نتایج خوبی هم دست یافته است: پردازنده‌های سری A رقبای سرسختی برای سری اسنپدراگون شرکت کوالکام دانسته می‌شوند. این فقط اپل است که توانسته قدرت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری محصولاتش را تا این حد به یکدیگر مرتبط نگاه دارد و هدایت کامل و بی‌نقصی بر روی اکوسیستم خودش داشته باشد.

درست مثل مایکروسافت، گوگل هم دیگر دلش نمی‌خواهد در تولید سخت‌افزار به شرکت‌های دیگر وابسته بماند و میدان را برای اپل خالی کند، گوگل هم می‌خواهد در این مبارزه حضور یابد. سری محصولات سرفیس مایکروسافت یک نمونه پیروز در این زمینه بوده و مایکروسافت باعث شده که شرکت‌هایی مثل دل، ایسر و ایسوس به تکاپو بیافتند. سری کامپیوترهای مک اکنون دیگر بی‌رقیب نیستند. گوگل نیز می‌خواهد همین کار را در مبارزه با آی‌فون انجام دهد.

شکی نیست که یکی دیگر از زمینه‌های موردنظر گوگل برای مبارزه کردن، هوش مصنوعی است. به لطف اطلاعات گسترده‌ای که از طریق موتور جست‌وجو خود به دست آورده، گوگل در هوش مصنوعی امکان پیشرفت زیادی دارد. در حال حاضر گوگل اسیستنت به یکی از اصلی‌ترین دستیارهای مجازی برای کاربران بدل شده است، درست مثل جایگاهی که موتور جست‌وجو گوگل در بین دیگر موتورهای جست‌وجو دارد.

این شرکت در کنفرانس I/O امسال تمام تلاش خود را کرد تا ما بفهمیم اولویت گوگل دیگر موبایل نبوده، بلکه هوش مصنوعی است. از سوی دیگر، گوگل در تولید سخت‌افزار هم از توانایی‌های خود در هوش مصنوعی بیشترین بهره را می‌برد. بهبود کارایی و هوشمندی گوگل اسیستنت و ارتقا نرم‌افزاری به کمک هوش مصنوعی، از جمله شاخه‌هایی بوده که گوگل اکنون روی آن‌ها متمرکز شده است. چطور می‌توان سخت‌افزار و نرم‌افزار را به درستی با یکدیگر ادغام کرد؟ با تحت کنترل داشتن هر دو بخش.

متحول کردن شرکت‌های متفرقه سازنده سخت‌افزار

حرکات جدید گوگل برای شرکت‌هایی مثل سامسونگ و ال‌جی حکم زنگ خطر را دارد. این شرکت‌ها موفقیت امروز خود را مدیون عدم دخالت مستقیم گوگل در تولید سخت‌افزار در طول سالیان گذشته هستند.

امروز البته سامسونگ نیازی به نگران شدن ندارد. فروش گوشی‌های پیکسل چندان قابل توجه نبوده و هنوز در برخی از کشورها در دسترس قرار نگرفته‌اند. گوگل هنوز در استراتژی فروش خود مشکلات فراوانی دارد.

اما در مورد معامله اخیر گوگل، سامسونگ حتما باید نگران شود. ممکن است گوگل قبل از آی‌فون، خوردن سهم بازار محصولات سامسونگ را هدف گرفته باشد. در این صورت سامسونگ باید از همین امروز چند نقشه دفاعی برای خودش طراحی کند.

یکی از این نقشه‌های دفاعی می‌تواند همکاری سامسونگ با شرکت‌های دیگر برای کاهش میزان وابستگی‌اش به گوگل باشد. مثلا سامسونگ می‌تواند در بخش نرم‌افزار با بینگ مایکروسافت یا الکسای آمازون وارد همکاری شود. امروز زمان خوبی برای جدایی سامسونگ از گوگل به‌نظر می‌رسد. با این‌حال، سامسونگ تنها شرکتی نیست که استراتژی دفاعی جدا شدن از گوگل را در اختیار دارد.

هر کدام از شرکت‌های سازنده سخت‌افزار در نتیجه معامله‌ای که گوگل با اچ‌تی‌سی انجام داد تاثیر متفاوتی می‌گیرند. هواوی، ال‌جی، سونی، شیائومی و تازه واردی مثل اسنشیال هم نباید احساس خوبی نسبت به روند جدید گوگل داشته باشند. درست مثل همان بلایی که با سری سرفیس بر سر رقبای مایکروسافت آمد، حالا شرکت‌های سازنده سخت‌افزارهای اندرویدی هم باید سخت‌تر از قبل تلاش کنند.

اگر گوگل بخواهد مثل اپل رفتار کند پس باقی شرکت‌های سازنده سخت‌افزار اندرویدی باید آماده رقابت کردن شوند و این برای کاربرها خبر خوبی است.

ال‌جی سازنده پیکسل 2 XL است، اما از حالا اعلام کرده که مسئولیت ساخت پیکسل 3 را بر عهده نمی‌گیرد. پیکسل 2 XL شاید آخرین محصول حاصل از همکاری ال‌جی و گوگل باشد؛ همکاری‌ که نتیجه‌اش محصولات فوق‌العاده‌ای مثل نکسوس 4، نکسوس 5 و نکسوس 5X بود. هر چند ال‌جی ممکن است در آینده باز هم در مراحل سخت‌افزاری همکاری‌های کوچکی با گوگل داشته باشد.

گوگل در چین به جز اندروید هیچ حضور مشخص دیگری ندارد. چین کشوری بوده که شرکت‌هایی مثل هواوی، شیائومی، اوپو و ویوو حکومت می‌کنند و به‌نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها تحت فشار رقبا قرار بگیرند. اما هند در آینده یکی از بزرگ‌ترین بازارهای مناسب برای اسمارت‌فون‌ها به حساب خواهد آمد و گوگل این شانس را دارد که با ارائه یک گوشی میان‌رده با قیمت مناسب، این بازار را تحت فرمان خودش درآورد.

سونی هر سال حدود ۱۵ میلیون گوشی هوشمند به فروش می‌رساند، اما در آمریکا بازار چندان دندان‌گیری ندارد. حذف کردن سنسور اثر انگشت از XZ1 و  XZ1 Compact در مدل‌های عرضه شده در آمریکا یکی از آن تصمیمات عجیب و غریب سونی بود. این در حالی است که XZ1هایی که در کانادا فروخته می‌شوند به سنسور اثر انگشت مجهز هستند. به غیر از این، سونی اخیرا تغییرات گسترده‌‌ای را در بخش مدیریتی خود تجربه کرده که سبب شد مدتی در سکوت باقی بماند. با شرایطی که سونی امروز دارد، مطمئن باشید که این شرکت ژاپنی قطعا حواسش به آن‌چه گوگل انجام می‌دهد، هست.

از آن‌جایی‌که تا سال 2018 گوشی پرچم‌دار اندرویدی دیگری برای معرفی باقی نمانده است، احتمالا چند وقتی خبری از این شرکت‌ها نخواهیم شنید. پیکسل 2 و پیکسل 2 XL به‌تازگی معرفی شده‌اند، شاید با پیکسل 3 که اواخر سال ۲۰۱۸ رونمایی خواهند شد بتوانیم با برخی از ویژگی سخت‌افزاری جدید و انحصاری گوگل آشنا شویم. شاید هم تا ۲۰۱۹ حرفی از نتایج تغییر رفتار گوگل به میان نیاید.

سال ۲۰۱۹ یا ۲۰۲۰ همان زمانی بوده که می‌توانیم برنامه‌های امروز گوگل را در عمل به چشم ببینیم و تازه آن روز است که می‌شود در مورد تاثیر این برنامه‌ها بر روی صنعت گوشی‌های موبایل با اطمینان اظهار نظر کرد.

 اچ‌تی‌سی چه می‌شود؟

این موضوع برای اچ‌تی‌سی قطعا خبر شیرینی است. پولی که گوگل به اچ‌تی‌سی تزریق می‌کند می‌تواند نور امید و پیشرفت در این شرکت رو به افول و خاموشی را روشن نگاه دارد.

شرکت اچ‌تی‌سی در چند سال اخیر دیوایس‌های خوبی را تولید و طراحی کرده و اچ‌تی‌سی U11 هم از این زمره خارج نیست (مگر ‌آن‌که به جک هدفون اهمیت بدهید).

از دست دادن نیمی از کارکنان بخش تحقیق و توسعه به اچ‌تی‌سی کمک نمی‌کند که یک محصول خوب دیگر تولید کند، ولی این خیلی بهتر از آن است که اچ‌تی‌سی تبدیل به یک کشتی به گل نشسته شود یا این‌که توسط یک برند دیگر به کلی خریداری شود و برای همیشه در ورطه فراموشی سقوط کند.

شرکت اچ‌تی‌سی اعلام کرده که می‌خواهد در سال ۲۰۱۸ یک دیوایس پرچم‌دار جدید روانه بازار کند و در آینده نیز قصد دارد نظمی به سری محصولاتش بدهد. هر چند این منطقی بوده که اچ‌تی‌سی فعلا تلاش کند که حضورش در بازار آینده را زنده جلوه بدهد ولی هیچ کس از آینده خبر ندارد. مسلما در کوتاه مدت، اچ‌تی‌سی در معامله‌اش با گوگل با پولی که به جیب زده به موفقیت می‌رسد، اما حرف زدن در مورد فردای اچ‌تی‌سی هنوز کار ساده‌ای نیست.