توپخانه ارتش آمریکا در صدد است تا بتواند با توسعه فناوری جدید، توپخانه خود را با تجهیزات جدیدی به‌روز‌رسانی نماید که این امکان را فراهم کند تا توپچی‌ها بدون نیاز و استفاده از GPS بتوانند ماموریت هدف‌یابی و شلیک دقیق با توپ را انجام دهند.
ارتش آمریکا برای کاهش وابستگی به سیستم‌های موقعیت‌یاب جهانی در زمان جنگ‌های مدرن احتمالی، که در آن نیروی دشمن موفق به نابودی شبکه جهانی ماهواره‌های ناوبری گردد، در تلاش است تا یگان‌های مختلف خود را ارتقا دهد. طی چند ماه گذشته نیز نیروی دریایی آمریکا چند رزمایش تمرینی برای آموزش ملوانان به منظور هدایت و ناوبری کشتی‌ها بدون استفاده از GPS برگزار کرده بود.
در دهه 1980 کمتر کسی تصور می‌کرد که سیستم موقعیت‌یاب جهانی چنین تاثیر مهمی بر نیروی نظامی آمریکا داشته باشد که در صورت از دسترس خارج شدن آن، ارتش آمریکا فلج شود. این قابلیت در اصل به منظور افزایش کارایی نیروی‌های ارتش ایالات متحده برای مسیریابی و بهبود توانایی جابه‌جایی و تحرکات در میدان‌های نبرد وسیع و پراکنده طراحی شده بود اما GPS و نمونه‌های مینیاتوری آن به سرعت بدل به تسلیحات هدایت شونده با GPS شدند. در حقیقت از بمب گرفته تا گلوله توپ، GPS می‌تواند سبب شود تا یک تک خمپاره کارایی چندین خمپاره را داشته باشد.
در حال حاضر ارتش آمریکا دارای سه نوع سیستم هدایتی و تسلیحات توپخانه‌ای هدایت شونده با GPS است:
- M982 Excalibur با کالیبر 155 میلیمتر
- سیستم XM1156 Precision Guided Kit GPS که بر روی مهمات توپخانه 155 میلیمتری بی‌صدای موجود سوار می‌شود.
- راکت هدایت شونده 227 میلیمتری GMLR
وابستگی شدید نظامی آمریکا به سیستم GPS، آن را به یک هدف جذاب برای سایر ارتش‌های دنیا بدل کرده است. شبکه ماهواره‌های GPS می‌توانند در مدار نابود گردند و یا توسط کشور‌هایی که به فضا دسترسی دارند به طور بالقوه به راحتی تهدید شوند. از طرف دیگر بر روی زمین نیز می‌توان با استفاده از تجهیزات پیشرفته جنگ الکترونیک، سیگنال‌های GPS را مسدود کرد و یا تقلید و جعل نمود تا سبب خوانش اشتباه و نادرست مکان‌ها توسط گیرنده‌های زمینی GPS شود.
پس موفقیت در از کار انداختن و بی‌استفاده نمودن سیستم GPS، نیرو‌های ارتش آمریکا را از یک موهبت بزرگ محروم خواهد کرد و عملا سبب کور شدن آنها خواهد شد. به عنوان مثال ادعا شده است کره شمالی بار‌ها با ایجاد پارازیت بر روی سیستم GPS مورد استفاده نیروی‌های کره جنوبی سبب ایجاد اختلال در آن شده است و اخیرا نیز نیروی‌های روسیه موفق به ردیابی و نفوذ در سیستم GPS ماهواره جاسوسی آمریکا بر فراز دریای سیاه شده‌اند.
در حال حاضر با وجود این ضعف‌ها در سیستم GPS، ارتش آمریکا در حال بررسی طرحی به منظور به‌روز‌رسانی کیت سیستم‌های هدف‌یابی (PGK kit) جدید در محیط‌ها و موقعیت‌هایی است که امکان استفاده از GPS وجود ندارد. در این پروژه کیت PGK به کیت PGK-M ارتقا خواهد یافت و به نیروی‌های ارتش این توانایی را خواهد داد تا در صورت نابودی یا از کار انداختن سیستم GPS توسط نیروی‌های دشمن، باز هم بتوانند همچنان به شلیک دقیق و هدف‌یابی توپخانه‌ای بدون کمک GPS ادامه دهند.
البته هنوز معلوم نیست که چه چیزی می‌تواند جایگزین GPS شود. سایت نظامی Warrior Maven برای حل این معضل پیشنهاد کرده است تا برای این منظور مجموعه‌ای از شبکه‌های رادیو نرم افزاری قابل برنامه‌ریزی، انواع مختلفی از تکنولوژی‌های ارتباطی رله موجی و فناوری‌های ناوبری به کار گرفته شود. شبکه‌های رادیویی با ترسیم مثلث موقعیت‌های کاربر در حقیقت می‌توانند به عنوان جایگزین ماهواره‌ها و فرستنده‌های زمینی اولین انتخاب ممکن باشند. اما در هر حال باید گفت متاسفانه بر خلاف ماهواره‌های موقعیت‌یاب در فواصلی دور در مدار زمین در گردش‌اند، فرستنده‌های زمینی دارای محدودیت‌اند و برد کمی دارند و البته همچنان قابل مسدود شدن نیز هستند.
در واقع با همه این اوصاف هنوز هیچ راه‌حل جادویی برای این شرایط وجود ندارد و ارتش آمریکا تنها می‌تواند به انجام تمرین‌های آماده‌سازی نیروی انسانی خود به منظور ارتقای توانایی ناوبری با امکانات جنگ جهانی دوم بپردازد. زیرا با اینکه در آینده ارتش قادر به استفاده از قابلیت‌های GPS است اما با پیشرفت سریع تکنولوژی و نزدیک بودن سطح توانایی سایر کشور‌ها در عرصه نظامی، نیاز به یک برنامه پشتیبان برای روز‌های سخت به شدت به چشم می‌آید. شاید زمانی بیاید که بار دیگر توانایی استفاده از قطب‌نما و نقشه‌های کاغذی بدل به یک توانایی حیاتی بین مرگ یا زندگی برای سربازان شود.
بدون جی پی اس مگه میشه آخه دقیق بود؟
ایران کجا اینا کجا !
قدرت نظامی دنیاست آمریکا …پیشرفتش تو زمینه جنگ افزار عالیه