دکل‌های مخابراتی و امواج رادیویی یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌ها و چالش‌های جامعه بشری در چند دهه اخیر بوده‌اند.
طبق آخرین گزارش‌های منتشر شده، تعداد گوشی‌های موبایل فعال در سراسر جهان بیشتر از تعداد کل انسان‌های زنده روی کره زمین است!
نزدیک به ۸.۴ میلیارد گوشی تلفن موبایل داریم که برای مکالمه و پیامک، اینترنت و ده‌ها کار دیگر نیاز به اتصال به دکل‌های مخابراتی دارند و دائما در حال ارسال و دریافت امواج رادیویی هستند.
تقریبا می‌توان گفت هر انسان در هاله‌ای از امواج رادیویی زندگی می‌کند.
دکل‌های مخابراتی BTS و برج‌های سلولی در هر گوشه و کناری، چه در شهرها یا جاده‌ها، نصب شدند.
برخی از این دکل‌های مخابراتی روی ساختمان‌های بلند برپا شدند و برخی دیگر از دکل‌های مخابراتی به طور کامل روی زمین نصب و تا آسمان قد علم می‌کنند. حتی دکل‌های BTS در میان درختان و جنگل‌ها، دریاها و کوه‌ها نیز دیده می‌شوند.
اپراتورهای مخابراتی هم به سرعت در حال توسعه و رشد خدمات و فناوری‌های خود هستند. در چشم‌انداز شبکه‌های موبایل، ارتباطات 5G اینترنت اشیا را می‌بینیم. شبکه‌های موبایل 5G وعده سرعت دانلود بیشتر (۱۰۰ برابر 4G) را داده و قابلیت‌های بیشتری برای کاربران فراهم می‌کنند.
حالا کاربران موبایل باید بابت دسترسی به این فناوری خوشحال شوند یا اینکه دائما نگرانی‌هایی درباره تشعشعات موبایل‌ها و دکل‌های مخابراتی داشته باشند؟
آیا واقعا امواج رادیویی موبایل برای سلامتی انسان‌ها مضر هستند؟
و آن‌طور که برخی رسانه‌ها و تحقیقات منتشر شده نشان می‌دهند؛ تشعشعات موبایل‌ها و دکل‌های مخابراتی سرطان‌زا هستند؟
همین‌طور، شاید از گوشه و کنار شنیده باشیم افرادی که در نزدیکی دکل‌های شبکه‌های موبایل سلولی و دکل‌های مخابراتی زندگی می‌کنند؛ به بیماری‌های روانی یا جسمانی مبتلا شده و سلامتی‌شان را از دست دادند؟ آیا این خبرها صحت دارد و ما هم باید نگران سلامتی‌مان باشیم؟
یونیزان یا غیریونیزان؛ مسئله این است!
برای اینکه متوجه شویم آیا تشعشعات رادیویی دکل‌های مخابراتی سرطان‌زا هستند یا خیر؛ ابتدا باید انواع امواج رادیویی و اشعه‌های الکترومغناطیس را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم تا تفاوت‌های هریک را شناخته و تاثیرات آن‌ها را جداگانه بررسی کنیم.
به نظر می‌رسد وحشت مردم و ترس آن‌ها از دکل‌ها و برج‌های مخابراتی؛ بیشتر به خاطر عدم داشتن اطلاعات و دانش کافی است.
ما درک درستی از آنتن‌های موبایل و فیزیک الکترومغناطیس نداریم. هفت نوع تابش الکترومغناطیس در جهان وجود دارد که براساس انرژی موجود در آن‌ها به دو دسته اشعه‌های یونیزان و غیریونیزان تقسیم‌بندی می‌شوند.
برخی پرتوها و اشعه‌ها می‌توانند بافت زنده را یونیزه کنند و برخی دیگر از پرتوها و اشعه‌ها قابلیت یونیزه ندارند.
اشعه‌هایی که انرژی کافی برای یونیزه کردن اتم‌ها را داشته باشد؛ مثلا پرتوهای حاصل از میدان‌های مغناطیسی بزرگ؛ قادر به تخریب DNA و تهدید سلامتی انسان‌ها هستند.
اشعه‌های یونیزان شامل اشعه‌های فرابنفش، اشعه ایکس، اشعه گاما و برخی اشعه‌های دیگر هستند.
اگر به مراکز پرتودرمانی و عکس‌برداری MRI مراجعه کرده باشید؛ همراهان از اتاق عکس‌برداری دور نگه داشته می‌شوند و همه‌چیز ایزوله شده است.
حتی افرادی که باید وارد دستگاه‌های عکس‌برداری شوند؛ تمام نکات ایمنی را رعایت کرده و تحت شرایط و وضعیت خاصی در مقابل پرتوهای اشعه ایکس و گاما قرار می‌گیرند.
نور خورشید هم در شرایطی قابلیت یونیزه کردن دارد. اشعه‌های یونیزان می‌توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند و حتی منشا بیماری‌های دیگری شوند چون سلول‌ها و اجزای ژن بدن را تحریک می‌کنند.
اما دسته دوم پرتوها و اشعه‌ها که یونیزان نیستند و قابلیت یونیزه کردن اتم‌ها را ندارند؛ فقط باعث گرم شدن بافت‌ها و تحریک مولکول‌ها می‌شوند.
در حقیقت، تاثیر اشعه‌ها و پرتوهای غیر یونیزان فقط یک اثر زیست‌محیطی است. اشعه‌های غیر یونیزان شامل امواج رادیویی، امواج مایکروویو، امواج مادون قرمز و نورهای مرئی است.
این اشعه‌ها همگی انرژی بسیار پایینی دارند که هیچ‌گونه ساختار مولکولی را تغییر یا تحریک عمیق نمی‌دهند.
یک دلیل ساده برای رد سرطان
امواج رادیویی چه در شبکه‌های موبایل و سیگنال‌هایی که گوشی‌های موبایل برای دکل‌های مخابراتی ارسال و دریافت می‌کنند یا شبکه‌های وای‌فای و دیگر ارتباطات بی‌سیم همگی از نوع پرتوهای غیریونیزان شناخته می‌شوند.
تا کنون هیچ گزارش یا سند بین‌المللی درباره یونیزان بودن امواج رادیویی یا تاثیرات مخرب اشعه‌های غیریونیزان رادیویی منتشر نشده است.
امواج رادیویی برای اینکه بتوانند خاصیت یونیزه پیدا کنند و روی DNA یا ساختارهای مولکولی انسان‌ها تاثیر بگذارند؛ باید انرژی لازم برای یونیزه کردن ۱۰ الی ۱۵ الکترون را داشته باشند که هیچ‌گاه چنین ولتاژی ندارند.
انرژی امواج رادیویی آن‌قدر پایین و ناچیز است که براساس استانداردها و اسناد رسمی موسسات بین‌المللی؛ هیچ‌گونه ضرر و خطری برای بدن انسان ندارند.
وقتی به گزارش‌های معتبر جهانی هم نگاهی بیندازیم؛ هیچ سندی درباره سرطان‌زا بودن دکل‌های شبکه موبایل، گوشی‌های موبایل و حتی روترهای وای‌فای پیدا نخواهیم کرد.
موضوعی که پروفسور مجید سمیعی، جراح برجسته ایرانی هم روی آن صحه می‌گذارد و می‌گوید «هیچ تحقیقی، مثبت یا منفی بودن تاثیر این تشعشعات بر سلامت انسان را تائید نکرده است.»
سلام .
کاش اساتید برق دانشگاه ما با حرف شما موافق بودند.