تفنگ‌داران ارتش آمریکا می‌توانند یک کشتی را نابود کنند!

یکی از اصلی‌ترین ماموریت‌های تعریف شده برای تفنگ‌داران ارتش آمریکا در طی یک جنگ، تصرف جزایر، دور زدن و غافلگیر ساختن نیرو‌های دشمن است و معمولا در عملیات‌های دفاعی مسئولیت‌ کمی بر عهده آنها گذاشته شده است ولی با تجهیز یگان‌های تفنگ‌دار به موشک‌های ضد‌کشتی این ضعف نیز می‌تواند برطرف گردد.

تفنگ‌داران آمریکایی در جنگ جهانی دوم با اشغال جزیره ایسلند، آن را از دسترس نیرو‌های آلمانی خارج کردند و بعد از حمله نیرو‌های ژاپنی به بندر پرل‌هاربر با نقش‌آفرینی در دفاع قدرتمند از جزایر جنوبی اقیانوس آرام و غرق کردن دو ناوشکن‌های ژاپنی کیساراگی و هایاتی، توانایی‌های خود را در زمینه دفاع نیز به نمایش گذاشتند!

به همین علت داشتن دید آینده‌نگرانه به نبرد‌هایی که در آن تفنگ‌داران ماموریت خود را از جزایر به سمت دشمن آغاز نمایند دور از انتظار نیست. هرچند داشتن تجربه‌های ناخوشایندی از چنین نبرد‌هایی که تفنگ‌داران آمریکایی در جزایر دور افتاده و بدون پشتیبانی مناسب، تحت محاصره قرار بگیرند، مانند نبرد گوادالکانال در جنگ‌ جهانی دوم توسط نیرو‌های امپراتوری ژاپن، عامل دیگری است که سبب سردرد دایمی فرماندهان نظامی ارتش آمریکاست. زیرا با توجه به تشدید اختلافات بین ایالات متحده و چین بار دیگر چنین نبردی می‌تواند از جزایر واقع در دریا‌های چین جنوبی و یا بالتیک آغاز گردد (هرچند با در نظر گرفتن قدرت نظامی ترسناک چین، آمریکا تنها بر روی کاغذ جرات طراحی چنین نبرد‌هایی را به خود می‌دهد).

در آن زمان طی نبرد گوادالکانال با آنکه در نهایت با پیروزی متفقین همراه شد ولی نیروی‌های ژاپنی بدون کمترین مشکلی، تفنگ‌داران آمریکایی را زیر بمباران کشتی‌های خود قرار دادند و طبیعتا امروزه با توجه به بهبود دقت و قدرتمند‌تر شدن تجهیزات توپخانه‌ای و موشک‌ها، خسارت بسیار بیشتری می‌تواند به بار آید، بنابراین نیرو‌های تفنگ‌دار نیز باید قادر به مقابله ‌به مثل باشند، پس تجهیز شدن آنها به تسلیحات مناسب‌تر که بتواند بدون کاهش تحرک‌پذیری این نیرو‌های واکنش سریع، قدرت دفاعی آنها را افزایش دهد، گزینه عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد.

در حقیقت USMC (سپاه تفنگ‌داران ایالات متحده) مایل است توانایی غرق کردن کشتی‌ها را نیز در اختیار نیرو‌هایش قرار دهد و ظاهرا دوست دارند خیلی سریع و در کمترین زمان ممکن به این توانایی دست یابند به همین علت تفنگ‌داران دریایی آمریکا به دنبال تجهیز نیرو‌های این سپاه با موشک‌های ضد کشتی برای دفاع از تفنگ‌داران مستقر در سواحل‌اند.

تفنگ‌داران دریایی آمریکا این قابلیت را Navy Marine Expeditionary Ship Interdiction System یا NMESIS  نام‌گذاری کرده‌اند که کوتاه شده کلمه نمسیس (Nemesis) و اسم الهه عدالت و انتقام است ولی در زبان عامیانه به معنای دشمن اصلی است! این سیستم امکان نصب بر روی خودرو‌های سبک زرهی و کامیون‌ها را داراست. براساس اطلاعات Breaking Defense، موشک‌های پیشنهادی برای استفاده در این پروژه شامل موشک ضد کشتی دوربرد لاکهید‌مارتین، موشک هجومی دریایی Raytheon/Kongsberg و موشک ضد کشتی قدیمی هارپون بوئینگ هستند.

در حقیقت هدف از به کارگیری پروژه NMESIS ایجاد منطقه ناامن برای عبور کشتی‌های دشمن و وجود معبری برای رسیدن نیرو‌های پشتیبانی خودی به یگان‌های مستقر در جزیره است. به علاوه این سیستم موشکی قادر به دفاع از خط ساحلی و جلوگیری از نفوذ و پیشروی نیروی‌های متخاصم است. بر اساس زمان‌بندی سپاه تفنگ‌داران ارتش آمریکا، این سیستم باید تا سال 2020 مورد آزمایش قرار بگیرد و بلافاصله بعد از پایان مراحل تست، در اختیار یگان‌های تفنگ‌دار قرار داده شود!