ژاپن اخیرا جزییاتی را در مورد طراحی زیردریایی هجومی نسل بعدی خود فاش کرده است. زیردریایی‌های 29SS، در اوایل ۲۰۳۰، جایگزین زیردریایی‌های موجود کلاس Sōryū خواهند گردید. این زیردریایی پیشرو، شهرت توکیو برای داشتن مدرن‌ترین و بی‌سروصداترین زیردریایی با پیشران غیرهسته‌ای را در جهان تضمین خواهد نمود.
یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های زیردریایی جهان کشوری است که به‌لحاظ تکنیکی حتی یک ناو دریایی نیز ندارد: ژاپن. نیروی دریایی ژاپن بالغ بر بیست زیردریایی الکتریکی دیزلی دارد که جزو بهترین‌ها در دنیا محسوب می‌شوند. کلاس فعلی Sōryū، یک زیردریایی بزرگ و بی‌سروصدا است که با عایق صوتی گسترده پوشیده شده و از سیستم‌های جنگی اتوماتیک و یک سیستم پیشران مستقل از هوا (air-independent) بهره می‌برد که این ویژگی اخیر اجازه می‌دهد تا زیردریایی برای هفته‌های متمادی بدون اینکه به سطح آب بیاید به کار خود در زیر آب ادامه دهد. سال پیش، ژاپن این کلاس را با نصب بانک‌های بزرگی از باتری‌های لیتیوم یونی، به‌عنوان یک منبع بی‌سروصدای قدرت محرکه، ارتقا داد.
کلاس Sōryū، کلاس نسبتا جوانی است: اولین زیردریایی از این نوع، در سال ۲۰۰۹ راه‌اندازی شد. البته در بسیاری از نیروهای دریایی تصور اینکه پیش از شروع‌به‌کار یک زیردریایی بر روی طراحی یک جایگزین دیگر کار شود کمی دشوار به‌نظر می‌رسد، اما ژاپن معمولا زیردریایی‌های خود را فقط برای بیست سال در سرویس نگه می‌دارد که این امر برای زیردریایی‌های مدرن، مدت زمان نسبتا کوتاهی محسوب می‌شود. بنابراین، جای چندان شگفتی نیست که شرکت صنایع سنگین میتسوبیشی به‌عنوان یکی از سازندگان مهم زیردریایی کشور ژاپن، طراحی زیردریایی نسل بعدی این کشور، با عنوان 29SS را فاش کرده است. این زیردریایی در اواخر ۲۰۲۰ آماده خواهد شد. البته خالی از لطف نیست که بدانید قسمت اول نام «29SS» از ۲۹امین سال حکومت امپراطور آکی‌هیتو (Akihito) گرفته شده و قسمت دوم نیز مخفف بین‌المللی زیردریایی هجومی با پیشران غیرهسته‌ای است.
آقای H.I. Sutton، مسئول این زیردریایی جدید می‌گوید که 29SS «یک طراحی جدید بر پایه کلاس Sōryū و با فرم قوس و طرح پوسته مختص به‌خود است، اما در مورد جاگیری برجک (sail) و صفحه دایوینگ (یا hydroplane) به‌کلی فرق می‌کند.»
مدل 29SS، فرم پوسته رایج در زیردریایی‌های اولیه را با اندکی تغییرات مهم حفظ کرده است. طول برجک آن به‌طور اساسی کاهش یافته و با پوسته زیردریایی ترکیب شده که این امر در نهایت باید باعث کاهش درگ هیدرودینامیکی آن گردد. این کار، باعث خواهد شد تا زیردریایی بی‌سروصداتر، شاید کمی سریع‌تر و همچنین به لحاظ مصرف انرژی، کارآمدتر بشود. زیردریایی‌هایی که قدرت خود را از گزینه‌هایی غیر از نیروی هسته‌ای می‌گیرند و در زیر دریا تحت شرایط جنگی عمل می‌کنند باید نیرو و قدرت خود را به‌درستی مدیریت کنند؛ چرا که در غیر اینصورت به سطح آب رانده خواهند شد. از طرفی، صفحات دایوینگ زیردریایی هم از سمت چپ برجک به پوسته آن منتقل شده‌اند.
زیردریایی 29SS، همچنین به‌جای پره‌های سنتی برای رانش به سمت جلو، از یک پمپ‌جت بهره می‌برد. در این حالت، برخلاف پره‌های سنتی که از تیغه‌های غیرپوشش‌دار (unshrouded blades) برای حرکت استفاده می‌کنند، یک پمپ‌جت در آب می‌مکد و آب را تحت‌فشار از پشت خود بیرون می‌دهد. پمپ‌جت‌ها، بی‌سروصداتر بوده و نسبت به این تیغه‌ها قابلیت مانور بالایی دارند و عموما بر روی زیردریایی‌های سریع‌تر و با نیروی پیشران هسته‌ای استفاده می‌شوند.
هرچند احتمال ندارد که ژاپن به این زودی‌ها از پیشرانه‌های هسته‌ای برای تجهیزات دریایی خود استفاده کند، اما سیستم‌های دیگری مانند پیشرانه‌های تمام-الکتریکی می‌توانند افزایش سرعت مطلوب را فراهم سازند.
آقای Sutton به سایت Popular Mechanics گفته است که «بعد از جنگ جهانی دوم وقفه‌ای در صنعت زیردریایی ژاپن ایجاد شد. دلیل اصلی آن تاثیر زیردریایی‌های آمریکا در این امر بوده، اما ژاپن با گذشت زمان راه خود را در طراحی زیردریایی‌ها پیموده است.» او همچنین افزوده «زیردریایی‌های مدرن ژاپن، به پیشرو بودن در بکارگیری تکنولوژی‌های جدید مانند باتری‌های لیتیوم یونی شهرت دارند.» او می‌گوید «طراحی زیردریایی جدید بر روی بهبود بافت زیردریایی متمرکز شده و نشان می‌دهد که نیروی دریایی ژاپن به ساخت زیردریایی‌های فوق‌توانمند که بدون هیچ حرف‌وحدیثی جزو بهترین‌ها در نوع زیردریایی‌های غیرهسته‌ای هستند ادامه خواهد داد.»
زیردریایی 29SS، احتمالا تسلیحاتی مشابه قایق‌های Sōryū خواهد داشت که شامل شش لوله اژدرانداز ۵۳۳ میلیمتری است که در قسمت قوسی زیردریایی نصب شده‌اند. زیردریایی می‌تواند تا سی سلاح اژدرانداز را حمل نماید که ترکیبی از اژدراندازهای سنگین نوع ۸۹ و موشک‌های ضد کشتی Sub Harpoon است. هرچند امروزه گرایش عمومی به سمت نصب سیلوهای پرتاب عمودی، در پشت برجک است، ولی ژاپن موشک‌هایی برای پر کردن آنها ندارد.
در آخر، لازم به گفتن است که فاز تحقیق و توسعه این زیردریایی از سال ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۸ انجام خواهد پذیرفت و اولین نمونه از آن، به احتمال زیاد، حول‌وحوش سال ۲۰۳۱ به آب انداخته خواهد شد.
