مایکروسافت به‌تازگی پتنت سنسور چند بعدی پیشرفته‌ای را برای استفاده در پوشیدنی‌ها به ثبت رسانده که اطلاعات همودینامیک کاربر را در اختیار او قرار خواهد داد.
همانطور که می‌دانید مایکروسافت تولید پوشیدنی پایش سلامت خود یعنی Band 2 را در سال ۲۰۱۶ متوقف کرد. اوایل امسال نیز، این غول تکنولوژی به سرویس Health Dashboard و همه اپلیکیشن‌های پایش تناسب اندام آن پایان داد. تا همین اواخر هم هیچ نشانه‌ای دال بر اینکه مایکروسافت برنامه‌ای برای ساخت این نوع پوشیدنی‌ها داشته باشد، وجود نداشت (لااقل در بخش سخت‌افزاری).
اما حالا خبرها حاکی از آن است که ردموندنشین‌ها یک فناوری جدید و نسبتا جذابِ مرتبط با پوشیدنی‌ها به ثبت رسانده‌اند. این پتنت، دستگاهی را نشان می‌دهد که شامل یک سنسور اپتیکال چند بعدی برای تولید داده‌های همودینامیک کاربران است. نکته قابل توجه اینکه گفته شده، تکنولوژی مذکور قابل ادغام با پوشیدنی‌ها خواهد بود.
مایکروسافت معتقد است که سنسورهای یک بعدیِ بکار رفته در پوشیدنی‌های رایج امروزی، ممکن است اعداد را به‌صورت نادرست اندازه‌گیری کنند. ضمن اینکه خود این حسگرها هم، در این موضوع دخیل هستند. برای مثال، حرکات فردی که در حال پیاده‌روی است اغلب باعث می‌شود که سنسورها تعداد ضربان قلب او را دقیق گزارش نکنند. از طرفی، این حسگرهای یک بعدی قادر نیستند پارامترهای مختلف دیگری که در رابطه با تناسب اندام وجود دارند را مورد سنجش و ارزیابی قرار دهند.
به همین دلایل، سنسور چند بعدی مایکروسافت که در پتنت فوق پیشنهاد شده است نه‌تنها بی‌دقتی‌های موجود در سنسورهای فعلی را نشانه گرفته، بلکه قرار است پارامترهای جدیدی از همودینامیک فرد را هم اندازه بگیرد. این پارامترهای مختلف، شامل ضربان دهلیزی قلب، موج پالس، سفتی دهلیز، نرخ پالس بافت، اکسیژناسیون خون دهلیزی، اکسیژناسیون بافت و غیره می‌شوند.
همچنین گفته می‌شود که ممکن است سنسور مذکور با یک حسگر نیمه‌رسانای اکسید-فلز (CMOS) نیز ادغام بشود تا علاوه بر جمع‌آوری داده‌ها، تصاویر مربوط به آنها هم ایجاد گردد. ضمنا، این احتمال وجود دارد که از یک سری منابع نوری مانند LEDها برای تاباندن نور به سطح زیرین پوست کاربران بهره گرفته شود. در این‌صورت، سنسور قادر خواهد بود تا اشعه‌های نور بازتابیده شده از دهلیزها و رگ‌ها را دریافت نماید. این حسگر به‌گونه‌ای طراحی شده است که مکان صحیح قرارگیری دستگاه را نسبت به رگ‌ها تایید خواهد کرد. ضمن اینکه عدم حساسیت آن در رابطه با حرکات کاربر، منجر به ثبت بسیار دقیق داده‌ها خواهد گردید.
روش کار به این صورت است که بعد از شناسایی و تولید تصاویر توسط حسگر، پردازنده آن، عکس‌های مربوطه را دریافت کرده و نوع بافت را مورد بررسی قرار می‌دهد. سپس دستگاه شروع به محاسبه پارامترهای مربوط به همودینامیک فرد می‌کند. این پارامترها ممکن است در پیش‌بینی وضعیت‌های خطرناکی مانند هیپرتاسیون (افزایش فشار خون) مفید باشند.
مایکروسافت می‌گوید که این سنسور با پوشیدنی‌ها و گوشی‌های تلفن همراه قابل ادغام خواهد بود. البته با اطمینان نمی‌توان گفت که شرکت در حال حاضر مشغول به ساخت آن است، یا اصلا برنامه‌ای برای تولید آن در آینده دارد. بنابراین باید منتظر ماند و دید.
