باستان‌شناسان موفق به کشف چهار اسکلت باستانی در غاری در اطراف مکزیک شده‌اند که به عقیده آن‌ها متعلق به نخستین انسان‌های قاره آمریکاست.
براساس یک نظریه قدیمی، جمعیت‌های باستانی ساکن قاره آمریکا، در واقع گروهی از مردمان بوده‌اند که در جریان آخرین عصر یخبندان زمین، از سیبری و از طریق تنگه برینگ به آلاسکا عبور کرده‌اند. با این‌حال، باید بگوییم که این نظریه به هیچ‌وجه کامل نیست و نقاط مجهول زیادی دارد. به همین‌خاطر است که دانشمندان فکر می‌کنند اسکلت‌های کشف‌شده می‌توانند داده‌های بسیار ارزشمندی را در این‌باره در اختیار آن‌ها قرار دهد.
باستان‌شناسان متاسفانه در کاوش‌های خود در آمریکای شمالی، موفق به کشف بقایای باستانی چندان زیادی از ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ سال پیش نشده‌اند. این موضوع در طول سال‌ها نشان داده است که فرضیات ما درباره انسان‌های اولیه و مهاجرت‌های بعدی آن‌ها به آمریکای مرکزی و جنوبی ممکن است چندان درست نبوده باشند.
با اینکه داده‌های ژنومی به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که همه بومیان آمریکا، در نتیجه یک مهاجرت بزرگ از آسیا به این قاره آمده‌اند، اما به نظر می‌رسد که جمعیت‌های آمریکای شمالی و جنوبی تفاوت‌های مشخصی با هم داشته‌اند.
تیم تحقیق، با بررسی چهار اسکلت باستانی کشف‌شده متوجه شدند که قدیمی‌ترین آن‌ها، بسیار شبیه به انسان‌های مدرن در گرینلند و آلاسکا است، در حالیکه دومین اسکلت قدیمی، شباهت‌های زیادی با اروپایی‌های مدرن داشت؛ چیزی که قبلا هرگز در سرخ‌پوستان اولیه مشاهده نشده است.
با این‌حال، اسکلت سوم مشخصاتی شبیه به مردمان آمریکای جنوبی داشت و اسکلت چهارم ترکیبی از آسیایی‌های مدرن و آمریکایی‌های مدرن بود.
به لطف این یافته‌ها، تیم تحقیق حدس می‌زنند که مردمان اولیه آمریکای شمالی، بسیار بیش از جمعیت آمریکای جنوبی در آن زمان، متنوع بوده‌اند. و موضوع جالب‌تر اینکه، این تنوع، در کل دوره‌ای که این قاره توسط آن‌ها تصرف شده وجود داشته است.
درست است که به‌خاطر انگشت‌شمار بودن بقایای انسانی کشف‌شده در آمریکای شمالی، چیز زیادی برای مقایسه با این اسکلت‌ها وجود ندارد؛ با این‌حال، کشفیات دیگری تایید می‌کنند که مردمان اولیه آمریکایی شمالی احتمالا خیلی متنوع بوده‌اند، اما هرچه به سمت آمریکای جنوبی سرازیر شده‌اند جمعیت‌شان به‌تدریج شروع به یکنواخت‌تر شدن کرده است.
اگر این نظریه صحت داشته باشد، باید بگوییم که بسیاری از مدل‌های قبلی ارایه‌شده برای مهاجرت و توزیع جمعیت‌ها در این منطقه، بسیار ساده‌انگارانه بوده‌اند.
Mark Hubbe، انسان‌شناس از دانشگاه ایالتی اوهایو می‌گوید: ما همیشه فرض کرده‌ایم که آنچه که در آمریکای جنوبی اتفاق افتاده، در مورد آمریکای شمالی هم درست بوده است. اما حالا ما باید این فرضیه را اصلاح کنیم. ما دیگر نباید درباره سکونت آمریکایی‌ها صحبت کنیم، بلکه باید درباره سکونت مردمان آمریکای شمالی و مردمان آمریکای جنوبی، به‌عنوان دو پدیده کاملا متفاوت صحبت کنیم.
البته تیم تحقیق تصدیق کرده‌اند که چهار اسکلت کشف‌شده نمی‌تواند یک نمونه آماری بزرگ باشد و ممکن است که به‌درستی نمایانگر جمعیت آن دوره نباشند. باستان‌شناسان با وجود چنین داده‌های اندکی، به‌سختی می‌توانند داده‌های پرت را شناسایی کنند، اما به‌هرحال نباید ارزش این کشف جدید را نادیده گرفت.
بحث و جدل درباره چگونگی سکونت مردمان اولیه در قاره آمریکا به این زودی‌ها پایان نخواهد پذیرفت و کشف اسکلت‌های جدید هم بیش‌ازپیش این بحث‌ها را داغ خواهد کرد.
یافته‌های این تحقیق در مجله PLOS One چاپ شده است.
