خورشید احتمالا در حال بیدار شدن از خواب سنگین خود است. این ستاره به‌تازگی قوی‌ترین شراره خود را از اکتبر 2017 به این طرف به بیرون پرتاب کرده است؛ اتفاقی که توسط تلسکوپ فضایی SDO ثبت شده است.
شراره‌های خورشید انفجارهایی هستند که از لکه‌های خورشیدی منشا می‌گیرند. لکه‌های خورشیدی به نواحی تاریک و نسبتا سردی بر روی سطح خورشید گفته می‌شود که میدان‌های مغنناطیسی بسیار قدرتمندی ایجاد می‌کنند.
دانشمندان زبانه‌های قدرتمند خورشید را به سه دسته تقسیم می‌کنند: M ،C و X و هر دسته، ده برابر قوی‌تر از دسته پایینی خودش است؛ به‌عبارتی، زبانه‌های M، ده برابر قدرتمندتر از C بوده، اما ده برابر ضعیف‌تر از نوع X هستند.
انفجارهای جدید، از نوع M بوده‌اند و بنابراین به اندازه نوع X چندان قدرتمند نبودند. ضمنا جهت آن‌ها به سمت زمین نبوده و امکان ایجاد شفق‌های قطبی در اثر پرتاب حجم عظیمی از پلاسمای خورشیدی وجود نداشته است. اما ناسا می‌گوید که این انفجارها می‌تواند نشانه این باشد که خورشید در حال وارد شدن به یک فاز بسیار فعال از چرخه ۱۱ ساله خود است. اگر چنین چیزی صحت داشته باشد، احتمالا آخرین چرخه این ستاره یعنی چرخه 24 به پایان رسیده است.
دانشمندان شروع چرخه‌های جدید را کمینه خورشیدی (solar minimum) می‌نامند؛ یعنی لحظه‌ای که خورشید کمترین تعداد لکه و پایین‌ترین میزان فعالیت را دارد.
ناسا در رابطه با شناسایی شراره جدید خورشید توسط تلسکوپ SDO گفت: “بعد از اتفاق افتادن احتمالی یک کمینه، نیاز به حداقل شش ماه رصد خورشید و شمارش لکه‌های آن است تا بتوان فهمید آیا واقعا تغییر چرخه‌ای اتفاق افتاده است یا نه. از آنجاییکه در لحظه کمینه تعداد لکه‌های موجود در یک چرخه به حداقل تعداد خود می‌رسند، دانشمندان برای اینکه بدانند این لحظه چه زمانی رخ داده است، باید افزایش متناوب تعداد این لکه‌ها را مشاهده کنند. این بدین معنی است که رویداد کمینه خورشیدی، فقط یک لحظه است و تایید وقوع آن نیاز به شش تا ۱۲ ماه زمان دارد.”
با توجه به گفته‌های ناسا، باید منتظر بمانیم و ببینم آیا رصدهای بیشتر، شروع چرخه 25 خورشید را تایید می‌کنند یا نه.
