ساعت نیویورک اکنون به جای نشان دادن ساعت، زمان باقی‌مانده را نشان می‌دهد!

مترونوم شامل یک ساعت الکترونیکی 15 رقمی با عرض 62 فوت روبه‌روی میدان اتحادیه در منهاتن قرار گرفته که یکی از برجسته‌ترین و گیج‌کننده‌ترین پروژه‌های هنری عمومی شهر بیش از بیست سال بوده است.

نمایشگر دیجیتالی آن زمان را به روش منحصر به فرد خود، با شمارش ساعت، دقیقه و ثانیه‌ها (و کسرهای آن) یک بار تا نیمه شب، بیان می‌کرد. اما در تمامی این سال‌ها افرادی که این ساعت را مشاهده کرده بودند و از نحوه کار کردن آن مطلع نبودند، اظهار داشتند که این ساعت در حال اندازه‌گیری چندین هکتار از جنگل‌های بارانی است که هر ساله از بین می‌رود، جمعیت جهان را ردیابی می‌کند و یا حتی ارتباطی با عدد پی دارد.

ساعت 3:20 بعد از ظهر روز شنبه، پیام‌هایی از جمله «زمین هم محدودیت زمانی دارد» روی صفحه نمایش ساعت ظاهر شدند. سپس اعداد 7: 103: 15: 40: 07 که نشان دهنده سال، روز، ساعت، دقیقه و ثانیه‌ها تا آن زمان است، پدیدار شدند.

همانطور که تعداد کمی از حمایت‌گران تماشا می‌کردند، به گفته این دو فرد اعداد نیز براساس محاسبات موسسه تحقیقاتی مرکاتور در زمینه عوامل جهانی و تغییرات اقلیمی در برلین، ثانیه به ثانیه شروع به نزول می‌کند.

آقای گولان درست قبل از شروع شمارش معکوس بیان کرد:

این روش ما برای فریاد زدن این اعداد از پشت بام‌ها است. دنیا به معنای واقعی کلمه روی ما حساب می‌کند.

همان‌طوری خالقان این پروژه آن را ساعت آب و هوا می‌نامند، این ساعت تا تاریخ 27 سپتامبر، پایان هفته آب و هوا، در ساختمان خیابان 14، در میدان جنوبی اتحادیه نمایش داده می‌شود. خالقان آن می‌گویند هدف آن‌ها این است که این ساعت را به طور دائمی در آن قسمت یا هرجای دیگر نمایش دهند.

این دو فرد این‌چنین اظهار داشته‌اند که قبلاً یک ساعت دستی آب و هوایی برای گرتا تونبرگ (Greta Thunberg)، نوجوان فعال سوئدی، قبل از حضور او در اجلاس اقدامات اقلیمی سازمان ملل در سال گذشته تهیه کرده بودند.

مطمئنا این مهم‌ترین شماره در جهان است؛ یک تندیس اغلب به این معناست که جامعه چه چیزهای مهمی را نشان می‌دهد، چه چیزی را تبلیغ می‌کند و چه چیزی بسیار مورد توجه قرار دارد.

در نهایت آقای گولان و آقای بوید «مترونوم» را که یک کار ترکیبی از رسانه‌های اندرو گینزل (Andrew Ginzel) و کریستین جونز (Kristin Jones) بود و منطقه‌ای به ارتفاع 10 طبقه در دیوار شمالی میدان جنوبی اتحادیه را پوشش می‌دهد، به دست آوردند. این کار همچنین شامل دایره‌های هم مرکز با آجرهایی ساخته شده از رگه‌های طلا است که از یک دهانه گرد به سمت بیرون موج می‌زند. هنگامی که این ساعت در سال 1999 رونمایی شد، ابرهایی از بخار و نوای موسیقی از قسمت خارجی آن خارج می‌شد.

آن مانند نوعی جادو بود، همزمانی زیبا !

استفان راس (Stephen Ross)، رئیس شرکت‌های مرتبط، توسعه‌دهنده و مالک میدان جنوبی اتحادیه، در بیانیه‌ای گفته است:

ساعت آب و هوا هر روز به دنیا یادآوری می‌کند که ما تا چه حد خطرناکی به انتها نزدیک شده‌ایم، این ابتکار عمل همه را تشویق می‌کند تا برای جنگی برای آینده سیاره‌مان به ما بپیوندند.

آقایان گولان و بوید وب‌سایتی با عنوان climateclock.world برای توصیف پروژه طراحی کرده‌اند. این سایت شامل توضیحی درمورد اعداد ساعت آب و هوا، از جمله لینکی برای گزارشی توسط هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، سازمان ملل متحد است که علم مربوط به تغییر اقلیم را ارزیابی می‌کند.

در این گزارش که در سال 2018 صادر شد، بیان شده است که گرمای کره زمین اگر با سرعت کنونی ادامه یابد، احتمالاً بین سال‌های 2030 تا 2052 به 1.5 درجه سانتی‌گراد نسبت به سطح قبل از صنعتی شدن خواهد رسید. در این گزارش گفته شده است که این سطح گرما احتمالا باعث افزایش خسارت به بسیاری از اکوسیستم‌ها و خسارت تقریبی 54 تریلیون دلاری می‌شود.

سایت مذکور همچنین درصد افزایشی انرژی تأمین شده جهان از منابع تجدیدپذیر را دنبال می‌کند و دستورالعمل‌هایی درباره چگونگی ساخت ساعت‌های کوچک و کم هزینه مانند ساعتی را که به خانم تونبرگ داده شده است، ارائه می‌دهد. آقای بوید نیز روز شنبه در حوالی میدان اتحادیه گفت:

شما نمی‌توانید با علم بحث کنید، فقط باید سعی کنید با آن کنار بیایید.