آیا شما هم احساس میکنید که سال 2020 برای همیشه ادامه دارد؟ آیا از نظر شما گذر زمان در قرنطینه نیز بسیار طولانی شده است؟ آیا نمیتوانید به یاد بیاورید که سال 2019 و قبل از آن در مواقع عادی چگونه وقت خود را میگذراندید؟ اگر برای یافتن پاسخ این سوالات بسیار مشتاق و کنجکاو هستید، در ادامه آیتیرسان را همراهی کنید.
خب باید بگوییم که شما تنها نیستید. از نظر بسیاری از مردم، سال 2020 سالی بود که گذر زمان به خاطر وجود ویروس کرونا حس نمیشد یا اینکه بسیار سریع میگذشت.
از نظر عینی اگر بخواهیم بگوییم، زمان با سرعت ثابت و خطی میگذرد. اما از نظر ذهنی، گذر زمان با انجام فعالیتها و احساسات ما کاهش مییابد. گاهی اوقات زمان سریع میگذرد، گاهی نیز آنقدر آهسته میگذرد که تقریبا انگار بیحرکت میماند.
این مسئله با یک سری از تحقیقاتی که دانشمندان در سال 2020، در اوایل قرنطینه، انجام دادهاند، مرتبط است. آنها با بررسی اینکه مردم در ماههای اولیه شیوع ویروس کرونا چگونه گذر زمان را طبق فعالیتهای خود حس میکردهاند، نظراتی دارند. مسئله خارقالعاده این بود که چگونه زمان با سرعتی که در سالهای قبل در زمانهای معمولی میگذشت، در قرنطینه نیز با همان سرعت گذر میکرد.
محققان از 604 نفر در مورد اینکه سرعت آن روز و یا آن هفته در مقایسه با قبل از قرنطینه چگونه گذشته است، نظرسنجی کردند. شرکتکنندگان همچنین به سوالات مربوط به خلقوخوی خود، زندگی خانوادگی و اینکه مشغول بودن خود برای پاسخ به عواملی که منجر به گذر سریع یا آهسته زمان میشود، پاسخ دادند.
زمان با سرعت میگذرد؟
اما نتایج آنها نشان داد که گذر زمان در حین قرنطینه بسیار با سالهای قبل متفاوت است. بیش از 80 درصد از مردم گزارش دادند که احساس میکنند گذر زمان بسیار متفاوت شده است. اما قرنطینه باعث نشد که گذر زمان برای همه افراد یکسان به نظر بیاید. در عوض، زمان قرنطنیه برای 40 درصد از افراد افزایش یافته و برای 40 درصد باقیمانده کاهش یافته است.
خب میتوان اینچنین بیان کرد که طبق این تجزیه و تحلیلها، میزان سرعت گذر زمان در طول روز به سن فرد، میزان رضایت آنها از سطح تعامل اجتماعی، میزان استرس و میزان مشغله آنها وابسته است. به طور کلی، این روزها برای افراد جوان که از نظر اجتماعی راضی، مشغول هستند و استرس کمی دارند، با سرعت بیشتری سپری میشود. برعکس، روزها برای افراد مسن به ویژه افراد بالای 60 سال که از نظر اجتماعی ناراضی بوده و استرس دارند، و شغلی ندارند، کندتر میگذشت.
الگوهای مشابهی برای میزان سرعت ذهنی گذر زمان در هفته مشاهده شد. یک هفته سریع با جوانتر بودن و رضایتمندی اجتماعی بیشتری همراه است، در حالی که یک هفته با گذر کم با پیرتر بودن و رضایت اجتماعی کمتر همراه است.
دومین مطالعه منتشر نشده نشان داد که از 851 نفری که مورد بررسی قرار گرفتند، بیش از 75 درصد آنها حس گذر زمان را تجربه کردند و 55 درصد گزارش کردند که زمان بسیار آهسته گذشته است. از نظر آنها گذر زمان در قرنطینه موج دوم بسیار کندتر بوده است؛ زیرا با محافظت بیشتر، عدم رضایت از تعامل اجتماعی و افسردگی و کسالت بیشتر همراه بوده است.
اینها نتایج کشور انگلیس بود. اما انگلیس در این قضیه تنها نیست. مطالعات انجام شده در فرانسه، ایتالیا و آرژانتین نیز نشان میدهد که تغییر گستردهای در گذر زمان در دورههای محدودیت COVID-19 وجود دارد.
برخلاف انگلستان، در فرانسه و ایتالیا قرنطینه برای اکثر مردم کندتر از حالت عادی بوده است و مانند مطالعه آوریل اول محققان 40/40 نبوده است. در ایتالیا و فرانسه نیز مانند انگلستان، بیحوصلگی عامل مهم کاهش سرعت زمان بود. در فرانسه، زمان نیز با افزایش غم و اندوه آهستهتر میگذشت.
احساسات و زمان
چرا سن بالاتر، بیحوصلگی، استرس و نارضایتی اجتماعی باعث میشود که زمان به کندی بگذرد؟ پاسخ به این سوال دشوار است.
ما برخلاف سایر حواس، اندام واضحی برای شناخت زمان نداریم. در عوض، زمان به عنوان بخشی از ورودیهای حسی دیگر، مانند بینایی و شنوایی تجربه میشود و این باعث میشود که بتوان دقیقا نحوه پردازش مغز را بسیار دشوار پیشبینی کرد.
یک احتمال این است که وقتی از نظر اجتماعی خسته و ناراضی هستیم، ظرفیت شناختی فراوانی داریم و سپس برخی از این ظرفیت را برای افزایش نظارت بر زمان خود استفاده میکنیم. این افزایش نظارت باعث میشود که زمان آرامتر از حالت عادی بگذرد. این فقط به این دلیل است که ما نسبت به حالت عادی از زمان آگاهی داریم. احتمال دیگر این است که نتیجه عاطفی قرنطینه، نحوه پردازش زمان مغز را تغییر داده است.
احساسات منفی مرتبط با انزوا، بیحوصلگی، غم و استرس ممکن است به کند شدن زمان کمک کنند. با این حال، در سراسر مطالعات نشان داده شده است که اثرات متناقض افسردگی و اضطراب بر احساسات گذر زمان تاثیر پیچیده دارد.
سال 2021 چگونه خواهد بود؟ آیا زمان ریتم منظم خود را بدست خواهد آورد؟ پاسخ به این سوال نیز بسیار دشوار است. به علت وجود اولین واکسنهایی که در حال حاضر به کشورها صادر شده است، ما شاید بیش از هر زمان دیگری امیدوار باشیم که ممکن است به گذر زمان طبیعی خود بازگردیم. واقعیت این است که ما ماهها با طبیعی شدن اوضاع فاصله داریم.
صرف نظر از اینها، اگرچه نمیتوانیم زمان واقعی لازم برای اتمام برنامه واکسیناسیون را تغییر دهیم، اما مواردی وجود دارد که ممکن است بتوانیم برای سرعت بخشیدن به انتظار انجام دهیم. از جمله این فعالیتها میتوان به مشغول کردن خود، به حداقل رساندن استرس، تعامل بیشتر با افراد و درگیر شدن هرچه بیشتر در روابط اجتماعی رو در رو یا آنلاین و با کاهش سطح استرس، اشاره کرد. با این اعمال میتوانیم با سرعت بیشتر و حال بهتر به حالت عادی بازگردیم.
امیدوارم سال بعد حل شه این کرونای لعنتی
مث زندونی داریم روزارو خط میکشیم رو دیوار
واقعا امسال مث ده سال گذشت…
یه عده گاو هم هی بیرون میرن کرونا هم بیشتر میشه