چرا برخی از افراد صدای مردگان را می‌شنوند؟

دانشمندان صفاتی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است باعث شود افراد صدای مردگان را بشنوند. طبق تحقیقات جدید، استعداد جذب چیزهای عجیب، تجربیات شنیداری غیرمعمول در دوران کودکی و حساسیت زیاد به توهم‌های شنوایی، همگی با شدت بیشتری نسبت به جمعیت عمومی رخ می‌دهد.

محققان گفتند که این یافته می‌تواند به ما کمک کند تا توهمات شنوایی ناراحت‌کننده همراه با بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی را درک کنیم. تجارب روحانی از روشن‌بینی و غیب‌شنوی (تجربه دیدن یا شنیدن چیزی در غیاب محرک خارجی و منتسب به ارواح مردگان) از نظر علمی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این امر برای انسان‌شناسان که تجربیات مذهبی و معنوی را مطالعه می‌کنند و همچنین دانشمندانی که در حال مطالعه تجارب توهم پاتولوژیک هستند، جذاب است. در ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.

محققان مایلند درک کنند که چرا برخی از افراد با تجربه فراشنوایی، یک تجربه روحانی را گزارش می‌دهند، این در حالی است که دیگران آنها را بیشتر ناراحت‌کننده می‌دانند و یک برگه تشخیصی سلامت روان دریافت می‌کنند.

پیتر موزلی (Peter Moseley)، روانشناس از دانشگاه نورتومبریا در انگلیس، اینچنین توضیح داد:

روحانیون تمایل به گزارش تجربیات شنیداری غیرمعمول دارند که مثبت است، از اوایل زندگی شروع می‌شود و آنها نیز اغلب قادر به کنترل آن هستند. درک چگونگی توسعه این موارد مهم است، زیرا می‌تواند به ما کمک کند تا تجربه‌های ناراحت کننده یا صداهای غیرقابل کنترل را نیز بهتر درک کنیم.

او و همکارش روانشناسش، آدام پاول (Adam Powell) از دانشگاه دورهام در انگلستان، 65 واسطه روحانی از اتحادیه ملی معنویت طلبان انگلستان و 143 نفر از افراد جامعه را که از طریق رسانه‌های اجتماعی به کار گرفته شده بودند را مورد بررسی قرار دادند تا مشخص کنند که چه چیزی روحانیون را از عموم متمایز می‌کند، این افراد معمولا شنیدن صدای مردگان را گزارش نمی‌کنند.

به طور کلی، 44.6 درصد از روحانیون به طور روزانه خبر داده‌اند که صداهایی می‌شنوند و 79 درصد از این افراد نیز گفته‌اند که این تجربیات بخشی از زندگی روزمره آنها بوده است. در حالی که اکثر آنها صدای درونی خود را می‌شنیدند، 7/31 درصد از خارجی و ناشناخته بودن صدا را نیز گزارش کردند.

نتایج این نظرسنجی چشمگیر بود.

در مقایسه با جمعیت عمومی، روحانیون اعتقاد بسیار بالاتری به ماورا الطبیعه گزارش کردند و کمتر نیز به حرف‌ها و نظرات دیگران درباره خودشان اهمیت می‌دهند. به طور کلی روحانیون اولین تجربه شنیداری خود را در سن کم، با میانگین سنی 21.7 سال تجربه کردند و میزان جذب بالایی را گزارش کردند. این اصطلاحی است که بیانگر غوطه‌وری کامل در وظایف و فعالیت‌های ذهنی یا وضعیت‌های تغییر یافته است و اینکه فرد چقدر در تنظیم دنیای اطراف خود موثر است.

علاوه بر این، آنها گزارش دادند که بیشتر در معرض تجربیات توهم مانند بوده‌اند. محققان خاطرنشان کردند که آنها معمولاً قبل از تجربیات خود این صداها را نشنیده بودند، بلکه آنها در حالی که به دنبال پاسخ بودند، با آن روبرو شده بودند. در جمعیت عمومی، میزان جذب زیاد نیز با اعتقاد به ماورا طبیعی بسیار ارتباط دارد، اما حساسیت به توهم شنوایی کم است یا اصلا وجود ندارد. در هر دو گروه، هیچ تفاوتی در سطح اعتقاد به ماورا الطبیعه و استعدادی در ایجاد توهمات دیداری مشاهده نشده بود.

طبق گفته محققان، این نتایج نشان می‌دهد که تجربه شنیدن صدای مردگان بعید است نتیجه فشار همسالان، زمینه اجتماعی مثبت یا پیشنهاد پذیری ناشی از اعتقاد به ماورا الطبیعه باشد. در عوض، این افراد اعتقاد به عالم ارواح را پیشنهاد می‌کنند، زیرا با تجربه آنها همسو است و شخصاً برای آنها معنی‌دار است. پاول گفته است:

یافته‌های ما چیزهای زیادی در مورد یادگیری و اشتیاق در این زمینه نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد اصول اعتقاد به عالم ارواح هم از تجربیات خارق‌العاده کودکی و هم از نظر پدیده‌های شنیداری مکرر که به عنوان واسطه تجربه می‌کنند، معنایی دارد. اما همه این تجربیات بیشتر ناشی از داشتن برخی از گرایش‌ها یا توانایی‌های اولیه است تا تلاش و باور ساده به احتمال تماس با مردگان.

به گفته آن‌ها، باید در آینده تحقیقات بیشتری در زمینه‌های متنوعی از فرهنگ انجام شود تا بتواند رابطه بین جذب، اعتقاد و تجربه عجیب و معنوی شنیدن صدای ارواح را درک کند.