نمایشگرهای سوپر رتینای اپل چه ویژگی‌هایی دارند؟

نمایشگرهای رتینای (Retina) اپل برای اولین بار در سال 2010 و در آیفون 4 مورد استفاده قرار گرفتند و تمامی آیفون‌هایی که از آن زمان تولید شده‌اند نیز همگی از این نوع نمایشگر استفاده کرده‌اند.

حال شاید از خود بپرسید که نمایشگر Super Retina و Super Retina XDR چه تفاوت‌هایی را در این زمینه رقم می‌زنند؟ در ادامه قصد داریم که بیشتر به این موضوع بپردازیم.

Super Retina به‌معنای OLED است

اپل یک دهه است که جهت توصیف نمایشگرهای دارای چگالی پیکسل بالای خود، از واژه Retina استفاده می‌کند. این واژه بدین معنا است که از فاصله‌های عادی نمی‌توانید متوجه پیکسلی بودن نمایشگر شوید. تمامی نمایشگرهایی که در آیفون، آیپد و یا مک‌ها استفاده می‌شوند، همگی دارای کیفیت Retina و یا بالاتر هستند.

اصطلاح Super Retina HD برای اولین بار جهت توصیف نمایشگرهای به کار رفته در آیفون ایکس به کار رفت. در این رابطه اپل استفاده از پنل‌های LCD را کنار گذاشت و به سمت استفاده از پنل‌های OLED روی آورده بود و به همین دلیل به یک اصطلاح بازاریابی جدید نیز نیاز داشت تا این تغییر را بازاریابی کند. منظور از نمایشگر Super Retina در واقع نمایشگری است که از فناوری OLED استفاده می‌کند.

پنل‌های OLED از این لحاظ با پنل‌های LCD دارای نور پس‌زمینه LED متفاوت هستند که خودشان می‌توانند با استفاده از اجزاهای داخل نمایشگر، نور موردنیاز را تأمین کنند. همین قضیه باعث ایجاد یک نسبت عالی کنتراست می‌شود و همچنین باعث می‌شود تا امکان خاموش کردن پیکسل‌ها به‌صورت تکی نیز فراهم شود؛ قابلیتی که در پنل‌های LCD امکان ندارد.

جهت مقایسه باید بگوییم که پنل‌های LCD جهت نمایشگر رنگ سیاه باید مسیر نور پس‌زمینه همیشه روشن را مسدود کنند و در نهایت هم رنگ تولید شده به این طریق، سیاه کامل نیست، بلکه خاکستری است. از آنجایی که نمایشگرهای OLED به نور پس‌زمینه نیاز نداشته و می‌توانند پیکسل‌ها را خاموش کنند، پس در قیاس با رقبای LCD خود نیز انرژی کمتری مصرف خواهند کرد.

XDR به‌معنای دامنه پویای گسترده است

اپل جهت تولید آیفون 11 مجددا به سراغ نمایشگرهای LCD با نام Liquid Retina بازگشت، اما همزمان با این قضیه، جهت تولید آیفون 11 پرو از نمایشگری جدید به نام Super Retina XDR استفاده کرد. نمایشگر Super Retina XDR در آیفون 12 و 12 پرو و در هر دو اندازه مینی و مکس، مورد استفاده قرار گرفت. Super Retina XDR را می‌توان یک نوع نمایشگر OLED نامید که دارای نسبت کنتراست و روشنایی بهبود یافته بوده و همچنین از فناوری HDR نیز پشتیبانی می‌کند.

اپل در جایی دیگر نیز از برند XDR استفاده کرده و آن جهت اشاره به دامنه پویای تعدیل شده بود، مخصوصا در 6K Pro Display XDR با قیمت 4999 دلاری که حداکثر روشنایی آن به 1600 نیت می‌رسد. برخلاف پنل‌های OLED استفاده شده در آیفون 12، نمایشگرهای Pro Display XDR از پنل‌های LCD به همراه نور پس‌زمینه قابل تنظیم استفاده می‌کنند.

در واقع نسل دوم پنل‌های OLED در زمینه‌هایی همانند نسبت کنتراست (از 1000000:1 به 2000000:1) و ارائه حداکثر روشنایی 1200 نیتی برای محتوای HDR، از نسل پیشین خود پیشی می‌گیرند. در برخی از مدل‌ها همانند آیفون 12 پرو، اپل ادعا می‌کند که نمایشگر این دستگاه‌ها می‌تواند در حدود 800 نیت روشنایی تولید کند (در قیاس با روشنایی 625 نیتی پنل‌های قدیمی).

نمایشگرهای Liquid Retina همان نمایشگرهای LCD هستند

در اکثر آیفون‌های جدید از نمایشگرهای Super Retina استفاده می‌شود، اما مدل‌های قدیمی‌تر همانند نسل دوم آیفون SE و آیفون 11 از پنل‌های LCD استفاده می‌کنند. پنل‌های قدیمی‌تر دارای نسبت کنتراست ضعیف‌تری بوده و همچنین در قیاس با پنل‌های OLED، انرژی بیشتری صرف می‌کنند، اما در هر صورت زیبا به نظر می‌رسند.