زمان وقوع انقلابی دیگر در دنیای گوشی‌های هوشمند فرا رسیده است

حال و هوای این روز‌های گوشی‌های هوشمند مشابه مرده‌ای در گور است! از مدت‌ها پیش فاکتور طراحی اسمارت‌فون‌ها به بلوغ و اوج خود رسیده و می‌توان اذعان نمود که اکنون به بن‌بست رسیده است. به نظر می‌رسد که اکنون زمان تغییر فرا رسیده و دنیای گوشی‌های هوشمند به تکنولوژی و پیشرفت جدیدی نیاز دارد‌. پیشرفتی که نوید‌دهنده‌ عصری جدید برای محبوب‌ترین دستگاه ساخت بشر در جهان باشد.

وقوع این انقلاب بزرگ بیش از پیش احساس می‌شود و علاقه‌مندان به این صنعت نیز مشتاق آن هستند. سال‌ها پیش متنی منتشر شد که نشان می‌داد فناوری و تکنولوژی زمان ما تا کجا پیش رفته است و شاهد چه پیشرفت‌های شگرفی بوده‌ایم. با دقت متن زیر را بخوانید.

“در حال حاضر تلفن همراه شما از تمام تجهیزات ناسا در سال 1969 میلادی، قدرت محاسباتی بیشتری دارد. ناسا مردی را به ماه فرستاد. ما نیز پرنده‌ای را به سمت خوک‌ها پرتاب می‌کنیم!”

حال که زمان زیادی از تاریخ مذکور می‌گذرد بیشتر به درستی جمله‌ فوق پی می‌بریم، اینطور نیست؟

اگرچه که هر سال کمپانی‌های بزرگ لنز‌های دوربین و همچنین سرعت پردازش دستگاه‌های خود را بهبود می‌بخشند، اما باید اعتراف نمود که دنیای گوشی‌های هوشمند نسبتاً بدون تغییر مانده است. حتی به نظر می‌رسد که جنبه‌های طراحی گیمینگ که اغلب عامل اصلی تکامل سخت‌افزار گوشی‌های هوشمند شناخته می‌شود نیز با حالت سکون همراه شده است. همچنین کمپانی‌ها و برند‌های معتبر ترجیح می‌دهند به جای بهره‌گیری کامل از پیشرفته‌ترین سخت‌افزار و تکنولوژی‌ها، تا جایی که ممکن است دستگاه‌های بیشتری را روانه بازار نموده و پول بیشتری به جیب بزنند.

خاطرات شیرین گذشته

با مرور روز‌های خوب گذشته خاطرات شیرینی زنده می‌شوند. در آن ایام و با شروع هر سال، گوشی‌هایی کاملاً متفاوت و پیشرفته‌ به بازار معرفی می‌شد. گوشی‌هایی مانند Benefon Dragon که در سال 1999 میلادی عرضه شد که به تکه آجری با یک آنتن بزرگ شباهت داشت! این گوشی دستگاه بسیار جالبی بود، اما خیلی زود با تلفن‌هایی که آنتن‌های قابل مشاهده نداشتند، مانند نوکیا 3210 و سپس گوشی‌های بسیار کوچکی مانند نوکیا 8310 جایگزین شد.

تلفن‌های تاشوی قدیمی نیز که در انواع آنتن‌دار و بدون آنتن روانه بازار شدند، در زمان خود بسیار جذاب بودند. این گوشی‌ها در کنار تلفن‌های معمولی که صفحه کلیدشان در قسمت زیرین صفحه نمایش آن‌ها تعبیه شده بود، در حال تکامل بودند. اندکی پس از عرضه‌ گوشی بزرگ اریکسون T10، تلفن‌هایی با ابعاد کوچک‌تر مانند سامسونگ T100 و سامسونگ E630 عرضه شدند. بنابراین می‌توان گفت که در این پروسه، پیشرفت تکنولوژی به سمتی متمایل شد که تلفن‌هایی با ابعاد بزرگ جای خود را به گوشی‌های کوچک بدون آنتن قابل مشاهده دادند. همچنین تلفن‌های معمولی جای خود را به گوشی‌های تاشوی بالا و پایین دادند.

ظهور گوشی‌های هوشمند

سپس تلفن‌های چرخان نیز به بازار آمده و پس از آن بود که اولین گوشی‌های هوشمندی که در بستر سیستم‌عامل‌های پیشرفته مانند سیمبین و ویندوز موبایل اجرا می‌شدند و از صفحه‌کلید‌های بزرگ QWERTY برخوردار بودند، عرضه شدند. در آن زمان تلفن‌ها از منظر‌های مختلف طراحی عجیبی داشتند و از دوربین‌های متفاوت، ماژول‌های جداشدنی، پنل‌های شارژ خورشیدی، آینه، نمایشگر‌های ثانویه، قلم و… بهره‌مند بودند. در آن ایام حدس تکنولوژی‌های سال‌های آینده سخت بود و کسی نمی‌دانست که برند‌ها در سال بعد چه سورپرایز جدیدی را برای کاربران به ارمغان می‌آورند. مطمئناً هواداران و کاربران حدس‌ها و آرزو‌هایی در این زمینه داشتند، اما تمامی رویداد‌های رونمایی از محصولات جدید، پر از شگفتی و سورپرایز بود.

شروع دوران گذار

اندکی بعد و پس از عرضه‌ گوشی‌هایی با صفحه نمایش لمسی خازنی که بسیار پرطرفدار بوده و مورد تحسین جهانی قرار گرفته بود، مدتی بازار گوشی‌های هوشمند دچار سکون شد. گویی که در این برهه برند‌های بزرگ به این نتیجه رسیدند که در صنعت تلفن همراه به اوج و بلوغ رسیده و از رویاپردازی دست کشیدند. گمان می‌رفت که سازندگان گوشی‌های هوشمند پروسه‌ تکامل را متوقف نموده و تنها به بهبود مواردی که از قبل می‌دانستند، روی آوردند. مواردی که محدود به بهبود در سرعت عملکرد دستگاه و دوربین و همچنین کوچک کردن حاشیه‌های صفحه نمایش می‌شد.

امروزه تقریبا همگان نسبت به این موضوع آگاه هستند که در رویداد بعدی، کمپانی اپل و یا سامسونگ چه سورپرایز جدیدی برای کاربران در نظر گرفته شده است. سورپرایز مذکور احتمالاً در طراحی زیبا‌تر، بهره‌گیری از تراشه‌های سریع‌تر، دوربین بهتر و یا شاید شارژدهی بهبود‌یافته خلاصه شود. موارد اشاره‌شده سال‌هاست که توسط کمپانی‌های سازنده‌ گوشی‌های هوشمند در جریان بوده است. می‌توان بیان داشت که سیاست این روزهای صنعت گوشی‌های هوشمند در این جمله خلاصه می‌شود؛ اصلاح کردن و بهبود بخشیدن برخی از اجزا بدون اعمال هیچ تغییر قابل ملاحظه!

هنگام تغییر فرا رسیده است

به نظر وقت آن فرا رسیده است که قدم بعدی در این صنعت برداشته شود. کمپانی‌های سامسونگ، هواوی، اوپو و موتورولا در تلاش هستند تا گوشی‌های هوشمند تاشو را احیا کنند و این مسئله، امری خوب و جذاب ارزیابی می‌شود. اما محصولاتی که این شرکت‌ها ارائه می‌دهند، همراه با قابلیت‌هایی است که محصولات پیشین این برند‌ها نیز از آن برخوردار بودند. بنابراین مقصود این کمپانی‌ها برقراری تناسب بیشتر مابین قابلیت‌های یک گوشی هوشمند جدید با موجودی جیب کاربران است و نوآوری محسوب نشده و تنها بازی کردن با اعداد است.

اگرچه در خصوص شارژدهی باتری از تکنولوژی‌های جذابی بهره برده شده است، اما خود باتری‌ها بیش از یک دهه است که دارای ساختار یکسان بوده و کمپانی‌ها تنها به مسئله شارژ شدن سریع‌تر آن پرداخته‌اند و این قطعه را به فناوری شارژ سریع مجهز نموده‌اند. دیگر خبری از تلفن‌های هوشمند شفاف با طرح‌های دیوانه‌کننده، فندک نصب شده بر روی گوشی‌ها، اجاق‌های یکپارچه یا جاروبرقی نیست. جالب است بدانید که احتمالا در آینده کمپانی Ulefone تعدادی از این ویژگی‌ها را در گوشی‌های هوشمند خود قرار خواهد داد! بنابراین فعلا در خصوص این ایده‌های دیوانه‌کننده سخن بیشتری نخواهیم گفت.

شایان ذکر است که عدم وقوع تغییرات در این صنعت را نباید تنها متوجه سازندگان گوشی‌های هوشمند دانست. زیرا این واقعیتی انکار ناپذیر است که هر گونه انحراف از الگوی فعلی در طراحی گوشی‌های هوشمند منجر به شکستی بزرگ، فروشی ضعیف و در نهایت نابودی خواهد شد. در این خصوص می‌توان کمپانی ال‌جی را مثال زد که به مشکل مشابهی دچار شد. در واقع باید اعتراف نمود که همه‌ ما مقصر بروز این مشکل بوده و هستیم.

برداشتن نخستین گام به سوی آینده

بنابراین نخستین گام به سوی آینده و انقلاب بزرگ بعدی، این است که ما آن را بخواهیم. باید بدین امر آگاه شویم که زبان طراحی گوشی‌های هوشمند شتاب خود را از دست داده و زمان تغییر، حال آن که هر تغییری، فرا رسیده است. همه‌ ما بایستی که با رویی گشاده از ایده‌های جدید استقبال کرده و شروع به کاوش و صحبت درباره‌ ایده‌های غیرقابل تصور، دیوانه‌وار و حتی مضحک کنیم. پس از آن می‌توان انتظار داشت که شرکت‌های سازنده‌ گوشی‌های هوشمند به سمت و سوی برداشتن گام بعدی سوق داده شده و سپس گام‌های بعد را یکی پس از دیگری همه با هم بر خواهیم داشت.

مطمئناً بهره‌مندی از باتری‌های بهتری که طول عمر آن‌ها به یک هفته یا حتی یک ماه دوام برسند، ایده‌ محالی نیست. همچنین می‌توان فکر در دست گرفتن تلفن‌های هوشمندی به نازکی یک ورق کاغذ را در ذهن پروراند. حتی ممکن به نظر می‌رسد که یک دستگاه کاملاً منعطف یا شفاف را تصور کرد، همانند ایده‌ای که در فیلم‌های علمی تخیلی می‌بینیم.

شاید بتوان این امر را ممکن دانست که روزی دوربین‌های یک اسمارت‌فون را مینیاتوری طراحی کرده و تنها یک دوربین تمامی کاربرد‌های دوربین‌های چند‌گانه را فراهم آورد. همه‌ ما در صدد آن بودیم که به آینده برویم و اکنون در آینده به سر می‌بریم. اما اکنون به نظر می‌رسد که در آنجا گیر کرده‌ایم. صنعت تلفن‌های هوشمند ایستا شده و به یک انقلاب تازه نیاز دارد. ظهور یک فناوری و یا یک دستاورد جدید و به حدی امیدوار‌کننده که اگر روزی یوری گاگارین از زمان خود با ما تماس بگیرد، ناامید نشود!

پذیرش انقلاب با آغوش باز

در هر حال به نظر می‌رسد که همه‌ ما برای ظهور نوآوری بعدی در صنعت تلفن‌های هوشمند آماده هستیم. این نوآوری می‌تواند در قالب طراحی فعلی اغلب گوشی‌های هوشمند باشد و یا حتی در قالب یک گوشی هوشمند تاشو و یا شاید یک نوآوری جذاب در دل دستگاهی باشد که اصلاً کاربران آن را یک تلفن هوشمند در نظر نگیرند. چه کسی از آینده باخبر است؟

به احتمال فراوان فناوری لازم برای ظهور انقلاب بعدی در دنیای گوشی‌های هوشمند به زودی در اختیار کمپانی‌ها قرار خواهد گرفت. اما ابتدا به ساکن همه‌ ما باید آماده پذیرش دستاوردهای جدید باشیم. مهم نیست که تکنولوژی آینده تا چه اندازه‌ای می‌تواند دیوانه‌وار باشد، مهم‌ترین موضوع حرکت به سوی آینده است.

بایستی به جای مقابله با فناوری‌های جدید، سازنده‌ آن را تشویق نموده و مورد تحسین قرار داد تا در صورت وجود پتانسیل در تکنولوژی مذکور، روند ارتقای آن تسریع شود. به عبارت دیگر به جوجه اردک زشت باید چسبید و آن را تغذیه کرد تا به یک قوی زیبا تبدیل شود. سپس می‌توان شاهد جرقه‌ای در دنیای گوشی‌های هوشمند بوده تا مجددا این مشعل روشن شود. نظر شما در این باره چیست؟