بر اساس برخی شایعات مطرح شده، شرکت گوگل رویکرد خود در زمینه واقعیت افزوده را تغییر داده و تلاش‌های خود را میان 2 تیم مختلف دستگاه‌ها و سرویس‌ها (Devices & Services) و پلتفرم‌ها و اکوسیستم‌ها (Platforms & Ecosystems) تقسیم خواهد کرد.
واحد دستگاه‌ها و سرویس‌ها تحت رهبری ریک استرلو فعالیت نموده و مسئولیت سخت‌افزارهای مصرفی نظیر برندهای پیکسل و Nest و پروژه عینک واقعیت افزوده را بر عهده خواهد داشت. در عین‌حال تیم پلتفرم‌ها و اکوسیستم‌ها تحت رهبری هیروشی لاکهایمر فعالیت کرده و همکاری‌هایی نظیر قرارداد اخیر گوگل با سامسونگ برای توسعه هدست‌های واقعیت افزوده مبتنی بر اندروید را مدیریت خواهد کرد.
تصمیم اخیر گوگل در پس‌زمینه خود دارای منطقی بسیار قوی است. به‌نظر می‌رسد که مردم در رابطه با آنچه که ترکیب دنیای مجازی و واقعی نامیده می‌شود؛ با یکدیگر توافق نظر ندارند. برخی این مفهوم را “واقعیت ترکیبی” نامگذاری کرده و بعضی دیگر استفاده از عنوان “واقعیت بسط یافته” را ترجیح می‌دهند. گوگل کماکان سرگرم بررسی در این زمینه است؛ اما آنها با رقابت فزآینده‌ای از جانب شرکت‌های Oculus و مایکروسافت مواجه هستند. اکنون همگان از سرگذشت مارک زاکربرگ و تجربه متاورس آگاه هستند؛ بنابراین گوگل در زمینه ورود به این حوزه بایستی بسیار محتاطانه عمل نماید.
با سازماندهی مجدد پروژه‌های واقعیت افزوده گوگل و کناره‌گیری کلی باور؛ معاون ارشد این بخش به‌نظر می‌رسد که غول جستجوگر مشتاق است تا از محل سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در زمینه واقعیت افزوده به سودآوری برسد. در این راستا گوگل صرفا به هدست‌ها تکیه نکرده و در صدد ادغام سریع‌تر فناوری‌های واقعیت افزوده با سرویس‌های خود است. در سال گذشته طرح مفهومی عینک واقعیت افزوده گوگل رونمایی شد و به وضوح همگان را شگفت‌زده کرد.
در حال حاضر گوگل در بسیاری از سرویس‌های خود از فناوری واقعیت افزوده استفاده می‌کند. گوگل مپس و گوگل ترنسلیت بهترین مثال‌ها در این رابطه به‌شمار می‌روند. همچنین این شرکت در زمینه توسعه سخت‌افزارهای اختصاصی طراحی شده برای واقعیت افزوده دارای پیشینه‌ای قابل توجه بوده و حتی با وجود شکست گوگل گلس به‌‌َنوان یک محصول مصرفی، نسخه 2.0 آن کماکان در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنوز مشخص نیست که آیا گوگل می‌تواند بر تاریخچه خود در زمینه گوگل گلس یا رقبای قدرتمند در این عرصه غلبه نماید یا خیر.
