یافته‌های جدید محققان نشان می‌دهد که ابزارهای هوش مصنوعی طراحی شده برای دور زدن کپچا به قدری پیشرفته شده‌اند که حتی از انسان‌ها نیز موفق‌تر عمل می‌کنند. این پیشرفت سریع هوش مصنوعی، نگرانی‌هایی را در مورد امنیت آنلاین و گسترش اطلاعات نادرست ایجاد کرده است.
کپچاها به عنوان یک روش رایج برای تشخیص انسان‌ها از ربات‌ها استفاده می‌شدند، اما هوش مصنوعی با یادگیری الگوها و الگوریتم‌های پیچیده کپچاها، توانسته است به راحتی آنها را حل کند. این امر، امنیت سیستم‌های آنلاین را به شدت به خطر انداخته است و امکان دسترسی آسان‌تر ربات‌ها به اطلاعات حساس را فراهم کرده است. هجوم ربات‌ها به وب‌سایت‌ها، می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد آنها، سرقت اطلاعات و انجام حملات سایبری شود.
در همین راستا، محققانی از دانشگاه‌های Ivy League و شرکت‌هایی مانند OpenAI و مایکروسافت، سیستمی به نام “گواهی هویت انسانی” (PHC) را پیشنهاد کرده‌اند که می‌تواند جایگزین روش‌های سنتی تأیید هویت مانند کپچا شود. با این حال، این سیستم نیز با چالش‌هایی مانند تمرکز قدرت در دست تعداد کمی از نهادها و احتمال سو استفاده از آن توسط افراد سودجو روبرو است.
یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها در مورد سیستم PHC، تمرکز قدرت در دست تعداد محدودی از نهادها است. این نهادها مسئول صدور گواهی‌های هویت انسانی و مدیریت کل سیستم خواهند بود. این تمرکز قدرت، می‌تواند به ایجاد انحصار و سوءاستفاده از اطلاعات کاربران منجر شود. همچنین، در صورت بروز هرگونه مشکل یا نقص در سیستم، کاربران به این نهادها وابسته خواهند بود.
گواهی‌های هویت انسانی به عنوان یک دارایی ارزشمند تلقی می‌شوند و ممکن است به هدف‌های مختلفی مورد سوءاستفاده قرار گیرند. برای مثال، این گواهی‌ها می‌توانند به صورت غیرقانونی خرید و فروش شوند و توسط افراد سودجو برای انجام فعالیت‌های مجرمانه مانند انتشار اطلاعات نادرست، هک کردن سیستم‌ها و یا ایجاد هویت‌های جعلی استفاده شوند. همچنین، ممکن است گروه‌های سازمان‌یافته‌ای وجود داشته باشند که با هدف جمع‌آوری تعداد زیادی از این گواهی‌ها و ایجاد اختلال در سیستم، فعالیت کنند.
سیستم PHC ممکن است برای کاربران عادی و کم‌تجربه بسیار پیچیده و دشوار باشد. فرآیند دریافت، نگهداری و استفاده از این گواهی‌ها نیازمند دانش فنی و مهارت‌های خاصی است. بسیاری از افراد ممکن است در استفاده از این سیستم با مشکل مواجه شوند و یا از آن اجتناب کنند. این امر می‌تواند منجر به کاهش پذیرش سیستم و کاهش کارایی آن شود.
علاوه بر چالش‌های اجتماعی و اقتصادی، سیستم PHC با چالش‌های فنی و امنیتی نیز روبرو است. برای مثال، این سیستم باید در برابر حملات سایبری مقاوم باشد و از اطلاعات کاربران به صورت ایمن محافظت کند. همچنین، باید اطمینان حاصل شود که این سیستم به گونه‌ای طراحی شده است که امکان جعل و تقلب در آن به حداقل برسد.
محققان بر این باورند که سیستم PHC، بار مسئولیت تولید محتوای خطرناک را از شرکت‌های فناوری به دوش کاربران می‌اندازد. در واقع، این شرکت‌ها با تولید ابزارهای هوش مصنوعی قدرتمند، مشکلات جدیدی را ایجاد کرده و مسئولیت رسیدگی به پیامدهای آن را به کاربران واگذار می‌کنند.
پیشرفت سریع هوش مصنوعی، چالش‌های جدیدی را برای امنیت آنلاین و حریم خصوصی افراد ایجاد کرده است. اگرچه سیستم PHC به عنوان یک راهکار برای مقابله با این چالش‌ها پیشنهاد شده است، اما این سیستم نیز با چالش‌های خاص خود روبرو است.
