کاهش دادن سوانح رانندگی همیشه یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های دولت‌ها و کمپانی‌های خودروسازی بوده است اما با وجود تمام پیشرفت‌هایی که در زمینه ایمنی خودروها و فرهنگ‌سازی صحیح بین مردم صورت گرفته باز هم شاهد کشته شدن سالانه صدها هزار نفر بر اثر تصادفات هستیم؛ تا جایی که در کشور ما سوانح جاده‌ای دومین عامل مرگ و میر مردم است. حال چاره چیست؟ هر قدر هم که خودروها ایمن‌تر شوند، هر قدر انسان‌ها محتاط‌‌تر شوند باز هم تنها یک غفلت کوچک، حتی ناخواسته، کافی است تا کسی را به کام مرگ بکشاند. ما انسانیم؛ گاهی خسته‌ایم و مجبوریم با وجود این خستگی و عدم تمرکز ساعت‌ها پشت فرمان بنشینیم، گاهی قوانین را نادیده می‌گیریم، برای چند دقیقه زودتر رسیدن با سرعت نور رانندگی می‌کنیم و هزار و یک دلیل دیگر که ثابت می‌کند انسان‌ها صلاحیت رانندگی را ندارند! اینجاست که خودروهای بدون راننده یا همان “خودران” به کمک ما می‌آیند.
مطمئنا خودروهای بدون راننده اشتباهات ما را نخواهند داشت؛ خسته نمی‌شوند، قوانین را دور نمی‌زنند و برای هیجان بیشتر جان خود و سرنشینان را به خطر نمی‌اندازند. با ورود این تکنولوژی به خودروها می‌توان از مرگ بسیاری از انسان‌ها جلوگیری کرد.
جدیدترین پروژه تسلا که به تازگی آن را معرفی کرده است یک گام ما را به آینده بدون راننده نزدیک‌تر می‌کند؛ هرچند هنوز موانع فنی بسیاری بر سر اجرایی شدن این پروژه است مانند این‌که چگونه این خودروها باید در ترافیک‌های بسیار پیچیده راه خود را پیدا کنند و آیا در حال حاضر سیستم ناوبری ماهواره‌ای آن‌قدر پیشرفت کرده است تا بتواند بدون ایجاد مشکلی صدها کیلومتر خودرو را هدایت کند؟
اما با توجه به پیشرفت‌های سریعی که در این چند وقت در زمینه خودروهای خودران شاهد بودیم قطعا روزی که نشستن انسان پشت فرمان یک اتومبیل ممنوع شود زیاد هم دور نخواهد بود.
کمپانی تسلا تنها شرکتی نیست که این روزها به صورت جدی در زمینه ساخت خوردوهای بدون راننده فعالیت می‌کند. در حال حاضر اکثر کمپانی‌های بزرگ خودروساز سرمایه‌گذاری‌های وسیعی را در این زمینه انجام داده‌اند و حتی بسیاری از آن‌ها توانسته‌اند خودروهایی را نیز با استفاده از این تکنولوژی به مراحل نهایی تولید برسانند. با وجود امنیت نسبتا بالای سیستم‌های هوشمند به کار رفته در این اتومبیل‌ها هنوز راه درازی برای جلب اعتماد عموم مردم و مراجع قانون‌گذار وجود دارد تا بتوانیم آن‌ها را در پارکینگ خانه خود داشته باشیم.
اما پروژه جدید تسلا یک گام جلوتر از تمام تکنولوژی‌های موجود است. این خودرو با دارا بودن دوربین‌ها و سنسورهای قوی قادر است تا در کسری از ثانیه اطلاعات و تصاویر را از زوایای 360 درجه اطراف خودرو ثبت و آن‌ها را پردازش کند تا بتواند در مقابل هر رخدادی بلافاصله عکس‌العمل مناسب را داشته باشد. تسلا همچنین یک رادار بسیار قوی خواهد داشت که می‌تواند هر جسمی را، چه متحرک و چه ساکن، از فرسنگ‌ها دورتر شناسایی کند و سرعت و جهت خود را متناسب با آن تنظیم کند. این اتومبیل کاملا هوشمند خواهد بود؛ خودش سرعت را کم و زیاد می‌کند، بهترین مسیر را تشخیص می‌دهد و حتی خودش را پارک می‌کند. از آن‌جا که سیستم هوشمند تسلا بر پایه نرم‌افزار طراحی شده است، به‌راحتی می‌توان قابلیت‌های جدید به آن اضافه کرد؛ تنها کافی است به اینترنت متصل باشد تا بتواند به‌سرعت جدیدترین به‌روزرسانی‌ها و امکانات را دانلود و بر روی سیستمش نصب کند.
گوگل نیز در این زمینه به خوبی تسلا عمل کرده و حتی در حال حاضر تعدادی از خودروهای مجهز به سیستم ناوبری هوشمند این کمپانی در حال رفت و آمد در جاده‌های کالیفرنیای آمریکا هستند. گوگل تا جایی به اتومبیل‌های خود مطمئن است که حتی جدیدترین مدل آن را بدون فرمان معرفی کرده است.
اما نکته چالش‌برانگیز برای تسلا و سایر شرکت‌هایی که به دنبال این تکنولوژی هستند، این است که باید اتومبیل‌هایشان از هر نظر کامل باشد تا بتوانند آن‌ها را راهی جاده‌ها کنند که این موضوع موانع قانونی بسیاری را ایجاد می‌کند. برای مثال قبل از این‌که این خودروها وارد بازار شوند باید به این سؤال پاسخ داده شود که اگر حادثه‌ای رخ داد، چه کسی مسئول آن است؟
البته پاسخ به این پرسش ساده است: مسئول هر گونه حادثه برای اتومبیل‌های خودران شرکت سازنده خودرو، تولیدکننده نرم‌افزار آن خواهد بود مگر آن‌که ثابت شود خود مالک خودرو در سیستم آن دست برده است.
اما همان‌طور که Ryan Calo استاد دانشگاه واشنگتن آمریکا می‌گوید سخت‌ترین قسمت تولید چنین خودروهایی یاد دادن عکس‌العمل مناسب در موقعیت‌های متفاوت به آن‌هاست. برای مثال اتومبیل‌های خودران بهترین گزینه برای جلوگیری از برخورد به یک سبد چرخ‌دار خرید است که به وسط راه آمده است. همچنین اگر یک کالسکه بچه به صورت اتفاقی بر سر راه این ماشین‌ها قرار بگیرد به سرعت می‌توانند از برخورد به آن جلوگیری کنند. اما اگر هم سبد خرید و هم کالسکه بچه در سر راه یک اتومبیل خودران قرار بگیرد فکر می‌کنید چه واکنشی نشان می‌دهد؟ اگر یک انسان پشت فرمان نشسته باشد مطمئنا حاضر است با سبد برخورد کند تا از به خطر افتادن جان کودک جلوگیری کند. اما خودرو بدون راننده ممکن است کودک را زیر بگیرد تا با سبد خرید برخورد نکند! همین یک سؤال می‌تواند تمام ماهیت این پروژه را زیر سؤال ببرد.
بحث‌های از این دست میان موافقین و مخالفین اجرایی شدن این طرح بسیار است اما ما می‌خواهیم تکلیف را روشن کنیم: بدون شک تعداد تلفات ناشی از سوانح اتومبیل‌های خودران بسیار کم‌تر از میلیون‌ها حادثه‌ای است که انسان‌ها باعث آن می‌شوند پس دولت‌ها نمی‌توانند جلوی اجرایی شدن آن را بگیرند، هر قدر هم که تلاش کنند.
اتومبیل‌های بدون راننده مطمئنا محدودیت‌های انسان‌ها را نخواهند داشت، آن‌ها می‌توانند در سکوت کامل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و در تاریکی مطلق همدیگر را ببیند.
مزایای این خودروها بسیار بیشتر از معایبشان است. آن‌ها می‌توانند مصرف سوخت را کاهش دهند، می‌توانند سبک‌تر باشند چراکه دیگر به بدنه محکم و ضربه‌گیرهای بزرگ نیازی نیست، دیگر لازم نیست نگران جای پارک باشیم زیرا اتومبیل‌هایمان ما را در محل مورد نظر پیاده می‌کنند و خودشان می‌توانند به خانه برگردند و هر وقت کارمان تمام شد بار دیگر ما را در همان نقطه سوار کنند.
نظر شما در مورد این اتومبیل‌ها چیست؟ فکر می‌کنید می‌توانند جای خودروهای امروزی را بگیرند؟
مطلب جالبی بود محسن! 😉
فکرکن این سیستمو ایران روی پراید ببنده، وبخواد ازطریق ماهواره راهشو پیدا کنه، و نرم افزار هاشو از طریق اینترنت آپدیت کنه و وسطش اینترنت قطع شه، بعدشم به ما چه،کشورما دوهزار سال دیگه هم ماشینهایی که الان اونا سوار میشن نمیتونه بیاره چه برسه به این
کدام آدم عاقل اختیارجانش راتقدیم یک رباط یا تکنولوزی میکندکه هرلحظه امکان خطا دارد؟!.یک خطای کوچک درسیستم هوشمندآن ملاقات باعزرائیل وناگهان دیگرهیچ.خدابیامرزه جمیع رفتگان!
اونوقت عکس خودروی گوگل مپ ارتباطش چیه تو این خبر؟!!
اون یه نمونه از خودرو بدون راننده هست!
اگه دقت کنی پایین گوشه سمت راست سپر عقب ماشین هم نوشته self-driving 😐