دستاورد مهم فناوری پزشکی در جراحی قلب نوزادان
در یک دستاورد چشمگیر و نوآورانه در عرصه فناوری پزشکی، جراحان دانشگاه دوک موفق شدند قلبی که بیش از پنج دقیقه تپش نداشت را دوباره احیا و برای پیوند به بدن یک نوزاد سهماهه استفاده کنند. این پیشرفت، نهتنها جان این کودک را نجات داد، بلکه گامی مهم در کاهش چالشهای کمبود اعضا برای پیوند به ویژه در بین نوزادان به شمار میرود.
ویژگیهای فناوری بهکاررفته در احیای قلب
طبق گزارش برخی سایتهای پزشکی، تیم جراحی با بهرهگیری از تجهیزات پیشرفته مانند اکسیژناتور، پمپ گریز از مرکز و مخزن جمعآوری خون خارجشده، موفق شدند قلب کوچک اهداکننده را خارج از بدن و روی میز عمل احیا کنند. این فناوری باید به صورت اختصاصی برای قلب نوزادان طراحی میشد، زیرا سامانههای نگهداری از اعضای بدن که برای بزرگسالان ساخته شدهاند، برای قلبهای کوچک نوزادان بیشازحد حجیم هستند.
برتریهای روش احیای «روی میز»
این تکنیک با اجازه خانواده اهداکننده انجام شد و نتایج آن امیدبخش بود؛ چراکه شش ماه پس از پیوند، عملکرد قلبی نوزاد کاملاً طبیعی و هیچ نشانهای از رد پیوند در بدن مشاهده نشد. فناوری احیا خارج از بدن، علاوهبر کارایی، از نظر اخلاقی نیز بر روشهای سنتی ارجحیت دارد، زیرا بخش زیادی از دغدغههای اخلاقی پیرامون تعریف مرگ و فرآیند احیا در بدن اهداکننده را برطرف میکند.
چالشها و مزایای فناوریهای نوین در پیوند قلب
درحالحاضر سالانه تا ۲۰ درصد نوزادان نیازمند دریافت قلب در آمریکا پیش از دریافت عضو مناسب جان خود را از دست میدهند. از طرفی، تنها ۰/۵ درصد پیوندهای قلب کودکان از اهداکنندگانی انجام میشود که بر اثر مرگ گردش خون (ایست قلبی و توقف جریان خون) فوت کردهاند.
مقایسه روشهای مختلف احیا و نگهداری اعضا
بخش قابل توجهی از انتقادها به فناوریهای احیا، به ابعاد اخلاقی تعریف مرگ و احیای دوباره قلب در بدن اهداکننده بازمیگردد. منتقدان معتقدند «احیای قلب در بدن اهداکننده» تعریف مرگ گردش خون را زیر سؤال میبرد. اما رویکرد جراحان دانشگاه دوک که قلب را خارج از بدن و روی میز جراحی احیا میکنند، میتواند جمعیت اهداکنندگان را تا ۳۰ درصد افزایش دهد.
راهکار نوآورانه دانشگاه وندربیلت برای حفظ قلب اهداکننده
تیم جراحی دیگری از دانشگاه Vanderbilt نیز روش خاصی برای کاهش دغدغههای اخلاقی توسعه دادهاند. آنها بهجای احیای سریع قلب، تمرکزشان را بر «حفظ و نگهداری قلب» قرار دادهاند. با بهکارگیری کلمپ شریان آئورت و شستوشوی قلب با محلول سرد حاوی اکسیژن، توانستند سه قلب اهداکننده را بدون نیاز به احیا، با عملکرد سالم پیوند بزنند. این تکنیک با قطع ارتباط سیستم گردش خون قلب از مغز، دغدغههای اخلاقی مرتبط با رسیدن خون به مغز و فرآیند احیا را برطرف میکند.
اهمیت این فناوری برای بازار سلامت و کاربردهای آینده
نتایج ابتدایی تیم Vanderbilt «عملکرد عالی بعد از عمل» را نشان داد. این روش علاوه بر کاهش نگرانیهای اخلاقی، امکان کاربرد وسیع در پیوند اعضا را نیز فراهم میکند. این دستاوردها میتوانند با توسعه فناوریهای پزشکی و نوآوری در تجهیزات مراقبت از اعضای پیوندی، بازار سلامت را متحول سازند و امید بسیاری از بیماران منتظر پیوند را زنده نگهدارند.
جمعبندی
توسعه فناوریهای جدید برای احیا و نگهداری قلب، میتواند نه تنها میزان موفقیت پیوند اعضا را افزایش دهد، بلکه چرخه زندگی بیماران نیازمند را دگرگون و آینده پزشکی دیجیتال و هوشمند را نوید دهد. بیشک این دستاوردها مسیر پیشرفتهای بزرگتر در درمان بیماریهای قلبی و افزایش امید به زندگی در سراسر جهان را هموار میکنند.