زمینه علمی: بحران میکروپلاستیکها در محیط زیست و سلامت انسان
پلاستیکها به یکی از مهمترین چالشهای زیستمحیطی عصر ما تبدیل شدهاند، نه تنها در آبراهها و اقیانوسها، بلکه در بدن انسان نیز جای گرفتهاند. ذرات بسیار ریز پلاستیکی که به اصطلاح «میکروپلاستیک» نام دارند، اکنون از مسیرهایی مانند هوایی که تنفس میکنیم، تا غذا و آب آشامیدنی، وارد بدن ما میشوند. اخیراً پژوهشی از دانشگاه تولوز فرانسه پرده از ابعاد نگرانکننده این آلودگی برداشته است.
جزئیات مطالعه: اندازهگیری میکروپلاستیکهای هوای داخل محیطهای بسته
تیمی از پژوهشگران فرانسوی برای ارزیابی میزان ورود میکروپلاستیکها از راه تنفس، اقدام به نمونهبرداری از هوای ۱۶ واحد آپارتمانی و خودروهای شخصی خود نمودند. برای شناسایی و سنجش مقدار این ذرات، آنها از روش پیشرفته طیفسنجی رامان استفاده کردند؛ روشی که به خوبی میتواند ذرات غیر آلی با ابعاد میکرومتری را تمایز دهد.
یافتههای کلیدی آزمایش
نتایج استخراجشده شگفتآور بود: میانگین تراکم میکروپلاستیکها در هوای آپارتمانها ۵۲۸ ذره در هر مترمکعب و در خودروها ۲۲۳۸ ذره بر مترمکعب گزارش شد. قابل توجه اینکه ۹۴ درصد این ذرات قطری کمتر از ۱۰ میکرومتر دارند و به آسانی تا عمیقترین بخش شُشها نفوذ میکنند.
تخمین میزان استنشاق روزانه
با توجه به این دادهها و سایر مطالعات، پژوهشگران تخمین زدند که یک فرد بزرگسال در محیطهای داخلی هر روز بطور میانگین ۷۱ هزار ذره میکروپلاستیک را استنشاق میکند. از این مقدار، حدود ۶۸ هزار ذره کمتر از ۱۰ میکرومتر قطر دارند و ریسک نفوذ به بافتهای حساس بدن را به طور چشمگیری افزایش میدهند.
پیامدهای بهداشتی و نیاز به تحقیقات بیشتر
اگرچه هنوز به طور دقیق روشن نیست که میکروپلاستیکها پس از ورود به بدن چه اثر زیستی دارند، اما شواهد موجود نگرانی برانگیز است. مطالعات پیشین نشان دادهاند که قرار گرفتن در معرض این ذرات میتواند خطر ابتلا به برخی سرطانها، مشکلات باروری، سکته و سایر بیماریهای مزمن را افزایش دهد.
همانطور که نویسندگان مقاله اشاره کردهاند: «تراکم شناساییشده حداقل صد برابر بالاتر از برآوردهای قبلی است.» این موضوع با توجه به سپری کردن ۹۰ درصد اوقات زندگی در محیطهای داخلی، اهمیت زیادی در سلامت عمومی دارد.
جمعبندی
یافتههای تازه نشاندهنده ابعاد نگرانکننده آلودگی میکروپلاستیکها در هوای محیطهای بسته است؛ جایی که بیشتر اوقات خود را میگذرانیم. این پژوهش بار دیگر بر ضرورت تحقیقات وسیعتر و توسعه راهکارهایی برای کاهش مواجهه با این ذرات تاکید میکند. سلامت جامعه وابسته به اقدام سریع برای کاهش آلودگی پلاستیکی و شناخت هرچه بیشتر اثرات طولانیمدت آن بر بدن انسان است.