آی‌فون ایر: محصولی که محکوم به شکست است!

شب گذشته اپل، از جدیدترین محصولات خودش رونمایی کرد، گوشی‌هایی که پیش از معرفی رسمی، تا حد زیادی همه چیز آن‌ها لو رفته بود و طبق رویه‌ای که در سال‌های اخیر شاهد آن هستیم، چیز چندان خاص و غافل‌گیر کننده‌ای در مراسم نداشت که تا پیش از این نشنیده باشیم!

اپل، در یک مراسم از پیش ضبط شده که تیم کوک، مدیریت اجرای آن را برعهده داشت، ابتدا از ایرپاد جدید و سپس اسمارت واچ‌ها رونمایی کرد و بعد هم به سراغ گوشی‌های آی‌فون ۱۷، آی‌فون ایر و در انتها دو نسخه ۱۷ پرو و پرو مکس رفت. شاید بهترین بخش در این معرفی را بشود سبک سریع و سیال آن دانست که خیلی خوب و منظم، دانه دانه محصولات معرفی شدند و دیگر چون خبری از حاضران نبود، برنامه بخاطر صدای تشویق یا مصاحبه‌های جانبی، قطع نمی‌شد! ولی اصل ماجرا چی؟ آیا گوشی‌های اپل توانستند مخاطب‌های خودشان را راضی کنند؟

در اینجا می‌خواهم درباره آی‌فون ایر صحبت کنم، کالایی که هیچ شماره‌ای در جلو یا عقب خودش ندارد و همین امر نشان می‌دهد که با یک اسمارت‌فون کاملا جدید روبه‌رو هستیم، محصولی که اگر قرار بر ادامه یافتن تولیدش در آینده باشد، تازه شماره در جلوی آن قرار می‌گیرد.

نکته جالب اینجاست که بسیاری از کاربران و حتی بلاگرهای تکنولوژی، به اشتباه این اسمارت‌فون را آی‌فون ۱۷ ایر صدا می‌کنند! انگار هنوز عادت دارند که اگر محصولی وارد این لاین آپ تولیدی می‌شود، باید شماره آن‌ها را هم با خودش به یدک بکشد! اما نکته مهم این هست، که چقدر می‌توان آی‌فون ایر را یک محصول متفاوت و جذاب دانست؟

آی‌فون ایر، یک کالای فانتزی که هویت ندارد!

زمانی‌که سامسونگ نسخه اج را در رده گلکسی S25 معرفی کرد، بسیاری آن را به تمسخر گرفتند که اصلا چکاری هست، برای چی باید یک گوشی را تا این حد نازک تولید کرد و بخاطر این نازکی، بسیاری از امکانات موجود و مهم در گوشی‌ها که اصلی‌ترین آن باتری هست را قربانی یک دیزاین مثلا باریک کرد! حالا دقیقا همان راهی که سامسونگ رفت و از ابتدای کار با نوعی شکست روبه‌رو شد، اپل با چند ماه تاخیر واردش شده و خیلی بعید به‌نظر می‌رسد که بتواند با سرافرازی از چنین پیچ خطرناکی عبور کند، چرا که حتی اگر اپل سوار خودروی بهتری هم باشد، باز این پیچ به‌قدری تند است که هر ماشینی را می‌تواند از مسیر خودش خارج کند!

اصلا چرا آی‌فون ایر تولید شد؟

قاعدتا یک شرکت تریلیارد دلاری چون اپل، برای ورود یک کالای جدید به خط تولید خودش، بایستی میلیون‌ها دلار را فقط صرف تحقیق کند و در صورتی‌که از خیلی مسایل مطمئن شد، راه را برای محصول تازه بگشاید. پس اهداف اپل چه بوده؟

به‌طور خاص اپل با توجه به تکراری شدن بیش از حد گوشی‌هایش، به دنبال راهی بود تا بتواند کالایی را عرضه کند که حداقل در ظاهر هم که شده، آن مسیر خسته کننده که چندین سال متمادی هست محصولات آی‌فون در آن افتاده‌اند، با کمی تنوع تبدیل به یک جاده زیبا کند، اما واقعا آی‌فون ایر، در نقش درختان کنار جاده را بازی می‌کند؟

اپل همچنین به دنبال افزایش سهم خودش از بازار می‌گردد، جایی که در بسیاری از مارکت‌ها، رقبا توانسته‌اند با محصولاتی خلاقانه و خوش قیمت، اپل را حسابی به چالش بکشند و مطمئنا اسمارت‌فون‌هایی که همچنان همان شکل و شمایل قبلی را داشته باشند، باعث افزایش تقاضا در بین کالاهای آی‌فون نخواهند شد، پس راه چاره در یک طراحی کاملا متفاوت بود که آی‌فون ایر باید در نقش سوپرمن داستان، آن را برای اپل به‌خوبی اجرا کند!

البته با توجه به نکاتی که در معرفی این گوشی دیدیم، فکر می‌کنم این سوپرمن، حتما در گیشه شکست خواهد خورد چون صرفا داشتن یک کمر باریک، باعث شهرت کسی نخواهد شد.

چرا آی‌فون ایر شکست می‌خورد؟

داستان حداقل روی کاغذ خیلی ساده است! شما بایستی ۱۰۰۰ دلار بابت خرید محصولی بدهید که با ۲۰۰ دلار کم‌تر، می‌توانید یک گوشی حتی بهتر از آن را داشته باشید! تازه، اسم آن یکی گوشی هم آی‌فون است! یعنی الان آی‌فون ۱۷ به تنهایی، خود یک عامل موثر در نخریدن آی‌فون ایر خواهد بود، چرا که با بهای کم‌تر، به شما یک گوشی با باتری بهتر و دوربین با کیفیت‌تر می‌دهد! حالا شاید سخت‌افزارش کمی ضعیف‌تر باشد، اما واقعا چند درصد از کاربران این اختلاف را خواهند فهمید، وقتی که هر دو چیپ A19 به‌قدری قوی هستند که تفاوت بین نسخه معمولی با پروی آن شاید فقط برای ۱ درصد کاربران حس شود!

از سمت دیگر، اگر باز پرفورمنس خیلی برای‌تان مهم است و همچنان دوست دارید که نقش یک سیب گاز زده در پشت گوشی باشد، فقط کافی است ۱۰۰ دلار بیشتر بدهید و آی‌فون ۱۷ پرو بخرید! یعنی به همین راحتی یک گوشی را در دست می‌گیرید که تقریبا از همه لحاظ به‌جز داشتن یک کمر باریک، نسبت به نسخه ایر برتری دارد! اگر هم قرار باشد که با استفاده از یک وسیله جانبی به نام مگ سیف، عمر باتری آی‌فون ایر را به پای نسخه پرو برسانید که خب دیگر چه‌کاری است! از همان ابتدا همان نسخه قطورتر را می‌گیرید چون باتری مجزا به‌اندازه کافی گوشی را بدقیافه می‌کند که دیگر نخواهید به فکر خرید مجزایش بیفتید!

تازه آی‌فون ایر به خاطر نازکی زیاد و سنگین‌تر بودن ماژول بالایی که دوربین در آن قرار دارد، بایستی در اکثر موارد با یک کیس محافظ از آن استفاده کرد که دیگر چهره جذابش را هم دچار مخاطره می‌کند. نکته عجیب دیگر هم این است که اپل در محصولات سری جدید ۱۷، مجدد به سراغ فریم آلومینیومی آمده اما برای نسخه ایر، از تیتانیوم براق استفاده کرده و خلاصه کاربر را دچار یک دوگانگی کرده که آخر سر تیتانیوم بهتر است یا آلومینیوم؟ وجود تنها یک دوربین در بدنه پشتی هم بیشتر از آنکه حس لوکس بودن را به کاربر خودش بدهد، او را به یاد کالاهای ارزان قیمت بازار می‌اندازد که نهایت بتواند رقیبی برای آی‌فون‌های ارزان قیمت سری SE باشد!

آی‌فون ایر به چه سرنوشتی دچار می‌شود؟

منطقا پیش‌بینی آن‌هم در فاصله بسیار کوتاه از معرفی یک محصول، کار درستی نیست، ولی همان اتفاقی که برای آی‌فون مینی و همچنین پلاس افتاد، به احتمال فراوان برای نسخه ایر هم می‌افتد، فقط با این تفاوت که حتی اپل برای این محصول خودش شماره‌ای هم انتخاب نکرده چون شاید حدس می‌زده که مثل خیلی از سریال‌های ضعیف و آبکی دنیا، قرار نیست وارد فصل دوم از داستان زندگی خودش بشود!

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید