اگر قرار باشد پیکسلِ گوگل به رؤیای کامل خود برسد، شاید وقتش رسیده که گوگل به آن نوع کنترل «آیفونی» فکر کند. منظورم کپیبرداری ظاهری نیست، بلکه تمرکز انتها تا انتها روی سختافزار و نرمافزار تا رسیدن به تجربهای یکتا است.
از سایدلودینگ تا امنیت: جایی که همه چیز شروع شد
تغییرات اخیر گوگل در سیاست سایدلودینگ — یعنی تأیید هویت توسعهدهندگان حتی برای اپهایی که بیرون از پلیاستور توزیع میشوند — بحثبرانگیز بود. برای بعضیها محدودیت است، اما اگر هدف افزایش امنیت و کاهش ریسکهای کاربری باشد، میتواند قدم مثبت بزرگی باشد. تصور کنید دیگر نگران کلیک روی دکمه اشتباه در سایتهایی مثل APK Mirror نباشید؛ این همان مزیتی است که کاربران عادی حقیقتاً از آن استقبال خواهند کرد.
اگر قرار است محدود شود، چه چیزی باید در ازای آن دریافت کنیم؟
اگر گوگل میخواهد قفلها را سفتتر کند، منطقی است که در عوض یک چیز بزرگ بدهد: بهینهسازی ویژه برای پیکسل. اپل با کنترل کامل روی اکوسیستمِ آیفون توانسته با سختافزار محدود نتایجی شگفتانگیز بهدست آورد. پس چرا گوگل نتواند همین مدل را برای پیکسل پیاده کند و از مزایای بهینهسازی نرمافزاری و هماهنگی عمیق بین سختافزار و نرمافزار بهره ببرد؟
این یعنی نه توقفِ اندروید برای دیگر سازندگان، بلکه اولویتدهی آشکار به پیکسل: نسخهای از اندروید که برای تراشه Tensor و طراحیهای گوگل بهخصوص تنظیم شده و توسعهدهندگان را تشویق میکند تا از ابتدا اپلیکیشنها را برای پیکسل بهینه کنند.
چرا این رویکرد منطقی است؟
تراشههای Tensor نشان دادهاند پتانسیل بالایی در AI و ویژگیهای نرمافزاری دارند، اما در برخی معیارهای خام عملکرد و گرمای بیش از حد با چالش مواجه بودهاند. راهحل؟ بهینهسازی سرتاسری. وقتی همه چیز از طراحی سیلیکون تا فریمویر و لایههای نرمافزاری زیر ذرهبین گوگل باشد، میتوان مشکلات گرمایی، مصرف باتری و هماهنگی پردازشی را بهتر مدیریت کرد.
اپل نمونهای از این بازی است: یک پلتفرم، یک مجموعه سختافزاری و بهینهسازی که باعث میشود باتریهای کوچکتر عملکرد بهتری داشته باشند و امتیازهای بنچمارکِ نسبتاً بالایی ثبت کنند. اگر گوگل همین مسیر را برای پیکسل طی کند، احتمالاً میتواند رقیبی واقعی برای آیفون بسازد—با دوربینهای برجسته، قابلیتهای AI عملی و کیفیت ساخت چشمگیر.
آیا این به معنای پایان «متفاوت بودن» در اکوسیستم اندروید است؟ نه لزوماً. گوگل میتواند فلسفه «با هم باشیم، یکسان نباشیم» را برای دیگر تولیدکنندگان حفظ کند و در عین حال پیکسل را بهعنوان نماینده برترِ تجربهٔ خالصِ گوگل ارتقا دهد — همان اتفاقی که برای کاربران طرفدارِ یک تجربه منسجم، بسیار جذاب خواهد بود.
در نهایت، اگر گوگل میخواهد قابلیتهای جدید را با اطمینان و اثرگذاری عرضه کند، تمرکز کامل روی پیکسل میتواند آخرین قطعهٔ پازلی باشد که تجربهٔ خالصِ گوگل را به سطحی فراتر میبرد.
