کارگرانی که مشغول حفاری در شمالشرق چین بودند، ناگهان به ذخیرهای از طلا رسیدند که ارزش آن حدود ۱۹۲ میلیارد دلار برآورد میشود؛ کشفی که میتواند نقشه صنعت طلای جهان را دوباره ترسیم کند و چین را یک گام دیگر به جایگاه قدرت اول این بازار نزدیکتر کند.
این معدن عظیم که «دادونگگو» نام دارد، در عمق استان لیائونینگ در شمالشرق چین قرار گرفته و بهقدری بزرگ است که رسانههای چینی آن را با گنج افسانهای اِل دورادو مقایسه کردهاند. بررسیها نشان میدهد این منطقه حدود ۲.۹ میلیارد تن سنگ معدن در خود جای داده که از دل آن بیش از ۴۹۸ تن طلای خالص – یعنی نزدیک به یک میلیون پوند – قابل استخراج است؛ رقمی که با قیمتهای فعلی طلا، ارزشی حدود ۱۹۲ میلیارد دلار ایجاد میکند.
چطور این گنج زیرزمینی پیدا شد؟
برای رسیدن به این کشف، نزدیک به هزار کارمند و کارشناس دولتی به مدت ۱۵ ماه در این منطقه به اکتشاف و حفاری مشغول بودند. این عملیات بخشی از یک پروژه گسترده برای توسعه معدن دادونگگو بود که حالا به نتیجهای فراتر از انتظار منجر شده است.
پس از این کشف، سه بازیگر بزرگ در صنعت معدن چین یعنی «گروه ملی طلای چین» (China National Gold Group)، «گروه زمینشناسی معدنی لیائونینگ» و دولت شهری «یینگکو» تصمیم گرفتهاند بیش از ۲.۸۲ میلیارد دلار (۲۰ میلیارد یوان) در این منطقه سرمایهگذاری کنند. هدف، ایجاد یک مجتمع صنعتی عظیم است که همه مراحل زنجیره ارزش طلا را پوشش دهد؛ از اکتشاف و استخراج تا انبارش، فرآوری، ذوب و حتی تولید زیورآلات طلا.
بر اساس برنامه اعلامشده، این سرمایهگذاری تا سال ۲۰۲۷ ادامه خواهد داشت و قرار است منطقه دادونگگو را به یک پایگاه تولیدی و صنعتی تمامعیار برای طلای چین تبدیل کند؛ چیزی فراتر از یک معدن ساده.
چرا چین اینهمه رگه طلا دارد؟
اگر برایتان سؤال است که چرا در چین اینقدر معدن طلا کشف میشود، پاسخ را باید زیر پای این کشور جستوجو کرد؛ جایی که چندین صفحه تکتونیکی بزرگ به هم میرسند. این شرایط، فعالیتهای زمینشناسی شدیدی ایجاد میکند که محیطی ایدهآل برای شکلگیری عنصر «آئوروم» (Aurum) یا همان طلا (با نماد شیمیایی Au) است.
در عمق زمین، فعالیتهای آتشفشانی یا حرکت ماگما در گوشته، آب زیرسطحی را به شدت گرم میکند. این آب داغ در مسیر حرکت خود، رگههای عمیق پوسته را میشوید و مقادیر اندکی از طلا را در خود حل میکند. سپس این محلول از میان شکستگیها و ترکهای پوسته زمین عبور میکند. وقتی دما و فشار تغییر میکند، تعادل شیمیایی بههم میخورد و طلای حلشده ناپایدار میشود؛ در نتیجه از محلول جدا شده، متبلور میشود و کمکم به صورت رسوبات جامد انباشته میگردد. بسیاری از رگههای طلایی که امروز استخراج میشوند، میلیونها تا حتی میلیاردها سال قدمت دارند.
طلا همچنین در سیالاتی حضور دارد که از آنها کوارتز متبلور میشود. کوارتز یک ماده «پیزوالکتریک» است؛ یعنی اگر تحت فشار مکانیکی شدید قرار بگیرد، بار الکتریکی تولید میکند. این ویژگی، نقش مهمی در توضیح این مسئله دارد که چرا گاهی پس از زلزله، تجمع طلا در یک منطقه بیشتر میشود.
وقتی در اثر زلزله، فشار روی سنگها ناگهان کاهش مییابد، آب موجود در محلولهای معدنی بهسرعت تبخیر میشود و کانیهایی مانند کوارتز شروع به بلورسازی میکنند. همزمان، تنش شدید روی کوارتز باعث ایجاد شارژ پیزوالکتریک میشود و این تغییرات میتواند ذرات نانومتری طلا را از محلول جدا و در رگهها رسوب دهد. این چرخه بارها تکرار میشود و هر بار، مقدار بیشتری طلا به رگههای موجود اضافه میکند.
بزرگترین کشف طلا در چین از ۱۹۴۹ تاکنون
معدن دادونگگو بزرگترین ذخیره طلایی است که از سال ۱۹۴۹ تاکنون در چین کشف شده است. جالب اینکه رکورد دوم هم چندان قدیمی نیست؛ سال گذشته زمینشناسان در نقطهای دیگر از چین به یک معدن زیرزمینی برخوردند که ارزش ذخایر آن حدود ۸۳ میلیارد دلار تخمین زده شد.
وزارت منابع طبیعی چین معتقد است دادونگگو میتواند به هسته یک پایگاه تولیدی عظیم و بسیار سودآور برای طلا تبدیل شود؛ پایگاهی که میتواند جایگاه چین را در بازار جهانی طلا متحول کند. چین اکنون کمی پشت سر روسیه و استرالیا قرار دارد، اما چنین کشفی میتواند فاصله را بهسرعت کم کند.
برآوردها حاکی از آن است که مجموع ذخایر این معدن از هزار تن طلا فراتر خواهد رفت؛ عددی که میتواند نقش مهمی در تقویت ذخایر استراتژیک طلای چین ایفا کند. «وانگیان»، استاد مدرسه حزب شهرداری شنیانگ، در گفتوگو با روزنامه China Daily میگوید: «ذخایر بالای این معدن، امنیت ذخایر استراتژیک طلای کشور را بهطور چشمگیری افزایش میدهد. زنجیره صنعتی کاملاً یکپارچه از تولید تا فروش، تأثیر زیادی بر صنعت طلای چین خواهد گذاشت و توان رقابتی کشور را در بازار جهانی بالا میبرد.»
وقتی به ارزش این معدن، زنجیره کامل صنعتی که برای آن طراحی شده، و موقعیت ژئواقتصادی چین در بازار فلزات گرانبها نگاه کنیم، شاید بد نباشد دوباره به آن تشبیه افسانهای فکر کنیم: شاید الدورادوی واقعی، همینجا در دل سنگهای لیائونینگ پنهان شده بود.
