اوبر یک قدم دیگر به سمت آینده جابهجایی شهری برداشت و حالا ساکنان دالاس میتوانند بهصورت آزمایشی، سوار رباتاکسیهای این شرکت شوند. تاکسیهای خودران که تا چند سال پیش شبیه داستانهای علمیتخیلی بودند، کمکم در خیابانهای شهرهای مختلف جهان واقعی میشوند.
از امروز کاربران اوبر در دالاس میتوانند هنگام درخواست سفر، گزینه استفاده از خودروی خودران را هم در اپلیکیشن ببینند. این سرویس در همکاری با شرکت Avride راهاندازی شده و در حال حاضر بهصورت محدود در حال اجراست، اما برنامه اوبر بهوضوح بزرگتر از یک تست کوچک است.
رباتاکسی در دالاس؛ فعلاً با ناظر انسانی، بعداً کاملاً خودران
در فاز اولیه، خودروهای خودران اوبر در دالاس هنوز کاملاً بدون راننده نیستند. یک اپراتور انسانی روی صندلی جلو مینشیند تا در صورت بروز شرایط غیرمنتظره، کنترل را در دست بگیرد. این مدل، همان رویکرد رایجی است که بسیاری از شرکتهای فناوری برای آزمایش و بهبود سامانههای خودران خود انتخاب کردهاند.
اوبر و Avride ناوگانی کوچک از خودروهای Hyundai Ioniq 5 را برای شروع این طرح در نظر گرفتهاند؛ خودرویی کاملاً برقی که بهدلیل پلتفرم مدرن و امکانات پیشرفته، یکی از گزینههای محبوب برای پروژههای خودران در جهان است. با این حال برنامه، توقف روی «ناوگان کوچک» نیست؛ اوبر اعلام کرده قصد دارد در ادامه صدها خودروی خودران Avride را در خیابانهای دالاس مستقر کند.
کاربران میتوانند در تنظیمات اپلیکیشن اوبر، ترجیحات خود را طوری تنظیم کنند که احتمال تخصیص رباتاکسی برای سفرشان بیشتر شود. اگر برای سفری خاص، یک خودروی خودران به آنها اختصاص داده شد اما احساس راحتی نکردند، امکان تغییر به یک راننده انسانی و سفر معمولی همچنان وجود دارد. این انعطاف، کمک میکند کاربران با سرعت و سطح راحتی خودشان وارد دنیای رباتاکسیها شوند.
شبکه گسترده شریکان اوبر در دنیای خودروهای خودران
همکاری اوبر با Avride تازه در اکتبر ۲۰۲۴ آغاز شده، اما این تنها بخشی از استراتژی گسترده این غول حملونقل برای حضور جدی در بازار رباتاکسی است. اوبر بهجای تکیه بر یک شریک واحد، شبکهای متنوع از شرکتهای خودران را در نقاط مختلف جهان کنار خود جمع کرده تا ریسک را پخش و سرعت توسعه را بیشتر کند.
در آمریکا، اوبر با Waymo برای ارائه رباتاکسی در شهرهای آستین و آتلانتا همکاری کرده است؛ Waymo یکی از پیشروترین بازیگران حوزه خودروهای خودران بهشمار میرود و حضور آن در کنار اوبر، پیام روشنی برای رقبا دارد. در منطقه خلیج سانفرانسیسکو، همکاری با Lucid در جریان است؛ جایی که تقاطع فناوری پیشرفته، خودروهای برقی لوکس و بازار مهم سیلیکونولی دیده میشود.
در سطح بینالمللی هم اوبر به سراغ بازیگران محلی رفته است. در ابوظبی، این شرکت با WeRide کار میکند؛ شرکتی که تجربه گستردهای در ناوگانهای خودران آزمایشی و تجاری در آسیا و خاورمیانه دارد. در اروپا نیز اوبر با Momenta وارد همکاری شده تا فناوری خودران را با مقررات سختگیرانه و زیرساخت پیچیده شهرهای اروپایی تطبیق دهد.
این نقشه راه نشان میدهد اوبر نمیخواهد خودش را تنها یک پلتفرم ساده برای اتصال مسافر و راننده بداند. استراتژی جدید، این شرکت را به مرکز یک اکوسیستم خودران جهانی تبدیل میکند؛ جایی که هر شهر و هر بازار، میتواند با شریک مناسب خود وارد فاز رباتاکسی شود.
آیا رباتاکسیها به تجربه روزمره کاربران تبدیل میشوند؟
پرسش اصلی شاید این باشد: چه زمانی سوار شدن به یک خودروی بدون راننده به تجربهای عادی مثل سفارش تاکسی اینترنتی امروز تبدیل میشود؟ پاسخ قطعی هنوز روشن نیست، اما حرکتهایی مانند راهاندازی رباتاکسی در دالاس، آستین، آتلانتا و دیگر شهرها نشان میدهد این آینده چندان دور نیست.
مسائل امنیتی، مقررات شهری، پذیرش روانی کاربران و زیرساختهای ارتباطی، همه جزو چالشهای مهم مسیر خودرانها هستند. اما از سوی دیگر، مزایایی مانند کاهش خطای انسانی، بهینهسازی مصرف انرژی، امکان دسترسی بهتر برای افراد بدون گواهینامه یا افراد کمتوان، و کاهش احتمالی هزینهها، انگیزهای قوی برای ادامه این مسیر ایجاد میکند.
راهاندازی رباتاکسیهای اوبر در دالاس را میتوان یکی از حلقههای مهم این زنجیره تحول دانست؛ حلقهای که اگر با موفقیت پیش برود، احتمالاً شهرها و بازارهای بیشتری را وارد این بازی خواهد کرد. شاید چند سال دیگر، پرسش ما این نباشد که «آیا سوار خودروی بدون راننده میشوم یا نه؟» بلکه این باشد که «چرا امروز این بار، گزینه رباتاکسی را انتخاب نکنم؟»
