اگر تا حالا وسط مسیر، در صندلی عقب تاکسی اینترنتی یا اتوبوس، با چند دقیقه نگاه کردن به گوشی دچار تهوع شدهاید، تنها نیستید. گوگل حالا روی قابلیتی در اندروید کار میکند که دقیقاً همین مشکل را هدف گرفته؛ قابلیتی با نام فعلی «Motion Cues» که قرار است تجربه خواندن، پیام دادن و تماشای ویدیو در حال حرکت را قابلتحملتر کند.
ایده اصلی ساده اما هوشمندانه است: وقتی چشم شما روی صفحه ثابت میماند اما بدنتان حرکت خودرو را حس میکند، مغز دچار «تعارض حسی» میشود؛ همان چیزی که در نهایت به ماشینگرفتگی و حالت تهوع ختم میشود. راهحل گوگل اضافه کردن چند نقطه متحرک کوچک در لبههای نمایشگر است؛ نقطههایی که با تکانهای خودرو همگام میشوند تا چشم، یک «مرجع بصری» همراستا با حرکت بدن داشته باشد. نتیجه؟ مغز کمتر گیج میشود و احتمال تهوع پایین میآید.
این ایده کاملاً تازه نیست. اپل در iOS 18 قابلیتی مشابه با نام «Vehicle Motion Cues» اضافه کرده و اپ KineStop هم از سال ۲۰۱۸ روی اندروید همین کار را انجام میدهد. تفاوت مهم اینجاست که گوگل میخواهد آن را بهصورت بومی داخل سیستمعامل اندروید قرار دهد تا کاربر مجبور نباشد سراغ ابزارهای شخص ثالث برود.
نکته کلیدی: چرا نسخه فعلی هنوز آماده نیست؟
رد پای Motion Cues در بیلدهای جدید Android Canary دیده شده، اما فعلاً غیرفعال است—و دلیلش هم احتمالاً یک مشکل جدی در نسخه آزمایشی است. در وضعیت فعلی، نقاط متحرک بهصورت یک «اُورلی» معمولی روی صفحه نمایش داده میشوند؛ یعنی اگر اعلانها را پایین بکشید، وارد Settings شوید یا صفحه قفل را ببینید، این نقاط ناپدید میشوند. و خب دقیقاً همان لحظههایی که بیشتر با گوشی سروکار دارید، «درمان» هم غیبش میزند!
گزارشها نشان میدهد گوگل برای حل این مسئله، بهجای تکیه بر اُورلیهای معمولی، در حال ساخت یک API اختصاصی Motion Cues در بخش SystemUI است؛ همان بخش مرکزی اندروید که نوار وضعیت، ناوبری و نمایش بسیاری از عناصر سیستمی را مدیریت میکند. این تغییر از نظر فنی مهم است، چون SystemUI میتواند بدون درگیر شدن با محدودیتهای امنیتیِ نمایش روی صفحات حساس، این نشانگرهای حرکتی را پایدار و همیشگی نگه دارد.
فقط یک قابلیت راحتی نیست؛ پای دسترسپذیری هم وسط است
گوگل ظاهراً میخواهد کنترل این API را هم سختگیرانه نگه دارد؛ یعنی تنها اپهای سیستمیِ دارای دسترسی ویژه بتوانند از آن استفاده کنند. این تصمیم دو مزیت دارد: اول اینکه اپهای تبلیغاتی و اسپم نمیتوانند روی صفحه شما چیزی بچسبانند؛ دوم اینکه یک مسیر امن و اختصاصی برای قابلیتهای دسترسپذیری (Accessibility) ایجاد میشود—مسیرهایی که باید «همیشه قابل اعتماد» باشند.
برای کاربر نهایی، ماجرا خیلی ساده است: اگر از آن دسته آدمهایی هستید که به محض حرکت ماشین باید گوشی را کنار بگذارید، Motion Cues میتواند زمانهای مرده رفتوآمد را به زمان قابل استفاده تبدیل کند. تمام کردن یک پیام، خواندن یک مقاله، یا حتی دیدن چند دقیقه ویدیو در یوتیوب—بدون اینکه دنبال کیسه تهوع بگردید.
از آنجا که این قابلیت به تغییرات عمیق سیستمی نیاز دارد، احتمالاً با یک بهروزرسانی اصلی اندروید عرضه میشود. ممکن است در اواخر چرخه Android 16 چیزی از آن ببینیم، اما سناریوی محتملتر، عرضه در Android 17 است. همچنین بعید نیست گوگل در زمان معرفی، نام آن را تغییر دهد (مثلاً چیزی شبیه «Motion Assist») و در کنار حالتهای هوشمند سفر یا «Transiting mode» ارائه کند؛ حالتی که وقتی گوشی تشخیص میدهد در حال حرکت هستید، تنظیمات را خودکار بهینه میکند.
تا آن زمان، اگر همین امروز به راهحل نیاز دارید، اپ KineStop در پلیاستور گزینهای شناختهشده برای کاهش ماشینگرفتگی هنگام کار با گوشی است—هرچند تجربه یک قابلیت بومی در اندروید، احتمالاً روانتر و یکپارچهتر خواهد بود.
