مقایسه عملکرد گلکسی نوت 4 و نکسوس 6 از نظر CPU و GPU

کمپانی کوالکام سال 2012 اولین Krait CPU خود را معرفی کرد و از آنموقع هسته‌های کریت مغز بسیاری از دستگاه‌های موفق اندرویدی و ویندوزی بوده‌اند. کوالکام هسته‌های کریت را تحت معاری ARM می‌سازد. این یعنی پردازنده‌های اسنپدراگون از اصول ARM استفاده می‌کنند، اما این مهندسین کوالکام بوده‌اند که وظیفه ارتقای عملکرد برای رسیدن به هسته‌های قدرتمند و کارا را بر عهده گرفته‌اند.

امسال دو دستگاه نوت 4 و نکسوس 6 هر دو مجهز به آخرین اسنپدراگون یعنی مدل 805 شده‌اند. در بررسی زیر قرار است به زندگی سه ساله و رو به اتمام  کریت 450 پرداخته شود.

کریت 450: آخرین نفسهای 32 بیتی

آخرین جهش بزرگ در کارایی خانواده کریت با آمدن اسنپدراگون 800 اتفاق افتاد. چیپی که در دستگاه‌هایی چون نوت 3، نکسوس 5 و سونی اکسپریا Z1 جای گرفته بود. اسنپدراگون 800، از کریت 400 استفاده کرد و با این تغییر، سرعت کلاک توانست از 1.7 گیگاهرتز در نسل قبلی کریت به 2.3 گیگاهرتز در کریت 400 افزایش یابد. علت اصلی این ارتقای سرعت تغییر در فرایند ساخت بود. به این گونه که پیش از آن چیپ‌های اسنپدراگون با نود 28nm LP ساخته می‌شدند و کریت 400 اولین طرحی بود که با نود  28nm HPm ساخته می‌شد. البته این نکته را هم باید در نظر داشت که کوالکام از نظر معماری داخلی چیز زیادی را تغییر نداد.

پس از مدتی هم نوبت به کریت 450 رسید.

پیاده سازی خاص کریت 450 روی نوت 4 و نکسوس 6، سرعت را تا 2.65 گیگاهرتز افزایش داد، ولی معماری  همان نوع خط لوله‌ای عمیق با 11 سطح، 7 پورت اجرایی و رمز گشایی 3-wide بود که در کریت پیشین استفاده می‌شد. کش L1 برابر با 32 کیلو بایت و کش L2 برابر با 2 مگابایت و تمام اینها پیرو ساختار ARMv7  بود.

معماری کوالکام کریت

 

باید این نکته را ذکر کرد که اسنپدراگون 805 آخرین معماری 32 بیتی پیشرفته کوالکام است و از این رو جایگاه ویژه خودش را دارد. اسنپدراگون 810 با پردازش 64 بیتی در راه و قرار است از معماری (Cortex A5x (A57/A53 استفاده کند.

برای پی بردن به تفاوت در کارایی بین کریتهای 450 و 400 نیاز به انجام تست‌های بنچمارک بود. بنابراین این کار در ابتدا با بنچمارک Geekbench و در دو حالت تک و چند هسته‌ای انجام شده است.

کریت 450 نمره میانگین 1100 را در حالت تک هسته در گیگ بنچ  بدست آورد. باید این نکته را یادآور شویم که تست تک هسته‌ای شباهت زیادی به عملکرد پردازنده در دنیای واقعی دارد و انجام تست چند هسته‌ای فقط برای تست CPU زمان اجرای برنامه‌های سنگینتر است. حالا نمره 1100 گلکسی نوت 4 و نکسوس 6 در مقایسه با جی 2 که مجهز به کریت 400 بود، چقدر پیشرفت داشته است؟ باید گفت که حدودا ۱۸ درصد، زیرا نمره G2 عدد 930 بوده و نسبت به 1100 پیشرفتی صورت گرفته است.

تست تک هسته‌ای Geekbench

نمره بالاتر بهتر است

با نگاه به عملکرد چند هسته‌ای می‌بینیم که نوت 4 و نکسوس 6 نمره 3270 را کسب کرده‌اند و این در حالی است که جی 2 به نمره 2750 دست یافته است. اینجا هم ارتقا برابر با 19 ٪ است که نشان از ثبات در پیشرفت کارایی هسته‌ها دارد.

تست چند هسته‌ای Geekbench

نمره بالاتر بهتر است

تست مهم دیگری که باید انجام شود تست Sunspider است. این بنچمارک JavaScript، آنی است که بیشتر سازندگان خود را برای گرفتن نتایج بهتر با آن بهینه می‌کنند و اختلاف در نتایجش به دلایلی بسیار بیشتر است. خروجی Sunspider به میلی ثانیه بوده و در واقع این مقدار زمان نشان دهنده مدت زمان به پایان رسیدن تست است، پس هر چه کمتر باشد بهتر است، زیرا نشان می‌دهد که دستگاه سرعت بیشتری دارد. نمره نکسوس 6 800 میلی ثانیه بوده و جی 2 با 900 میلی ثانیه تست را به پایان رسانده است.

رسیدن به نتیجه در تستی که چنین نتایج متفاوتی دارد بسیار دشوار است، اما هرچه باشد کریت 450 به 400 مزیت دارد.

عدد کمتر بهتر است

ولی اگر کمی دقت کنید می‌بینید که یک اتفاق عجیب برای نوت 4 در این تست رخ داده است. زمانی که بنچمارک را در کروم اجرا کردیم، نمره این هوشمند بسیار پایین بود (چیزی در حدود 1100 میلی ثانیه)، ولی زمانی که همین تست را در مرورگر سامسونگ اجرا کردیم، نمره‌ای نزدیک به آیفون و در حدود 380 میلی ثانیه کسب شد.

پس از انجام تست‌های مختلف دیگر و بررسی متوجه شدیم که سان اسپایدر نمی‌تواند یک تست کننده خوب در زمینه عملکرد CPU باشد، چون سازندگانی مثل سامسونگ خیلی راحت در آن با توجه به میل خودشان تغییر ایجاد کرده و مرورگر خود را با این بنچمارک بهینه می‌کنند و نتایج اینچنینی بدست می‌آورند.

نکته دیگری که در نتایج قابل مشاهده و جالب بوده عملکرد آیفون 6 دشمن خونی اندروید است. در تست تک هسته‌ای Geekbench  و همینطور در سان اسپایدر می‌بینیم که آیفون توانسته با وجود طراحی ویژه خود تحت عنوان Cyclone، عملکردی به مراتب بهتر از کوالکام‌های استفاده شده در اندروید و ویندوز فونها داشته باشد.

رابط گرافیکی Adreno 420، همانی که QHD ها می‌خواهند

حوزه دیگر پر اهمیت در زمینه عملکرد، گرافیک است. با بزرگتر شدن صفحه نمایش اسمارتفونها، طبیعی است که بسیاری از تبلت دارهای اهل بازی ترجیح بدهند که سراغ اسمارتفونهایی چون نوت 4 و نکسوس 6 بی‌آیند.

خوشبختانه آدرنو 420 به همراه اسنپدراگون 805 توانسته در این حوزه خوب بدرخشد.

شروع کار آدرنو با سری آدرنو 3xx شروع شد، آدرنو 320 با اسنپدراگون 600 و آدرنو 330 با اسنپدراگون 800 و حالا 420 با اسنپدراگون 805. با اینکه نام آدرنوی جدید تفاوت زیادی نسبت به نام نسخه قبلی دارد، 420 سرعت کلاک را از 578 مگاهرتز به 600 مگاهرتز رسانده و تنها 4 ٪ افزایش داشته است. این رابط جدید 28 نانومتری است و 128 واحد محاسبه و منطق دارد. GFLOPS در این رابط از 166.5 به 172.8 ارتقا داشته است.

از ویژگی‌های جدید و مهم آدرنو 420، پشتیبانی از OpenGL ES 3.1 و Direct3D نسخه 11.2 است.

نتایج بدست آمده در دستگاه‌های اندرویدی در این بخش و در بنچمارک GFXBench بسیار راضی کننده‌تر از نتایج بدست آمده از سوی CPUها است.

زمان تست گرافیک باید به چند نکته توجه کرد، روشن یا خاموش بودن صفحه و تعداد پیکسلهایی که بازی بکار می‌گیرد. زیرا هر چه تعداد پیکسلهای لازم بیشتر باشد، گرافیک کار بیشتری برای انجام دارد. مثلا نوت 4 و نکسوس 6 با صفحات QHD، قطعا کار بیشتری از گرافیکشان خواهند کشید.

نتایج تست GFXBench T-Rex on-screen

نمره بالاتر بهتر است

نتایج GFXBench Manhattan on-screen

نمره بالاتر بهتر است

نتایج تست GFXBench Manhattan off-screen

نمره بالاتر بهتر است

نتیجه کسب شده توسط نوت 4 و نکسوس 6 در این تست، بهترینهای حوزه گرافیک و بازی در دنیای اندروید بوده است. با توجه به این که این دو مجهز به صفحه نمایش QHD بوده و در مقایسه با آیفون 6 که کیفیت صفحه نمایشش پایینتر است، عملکرد فوق العاده‌ بهتری داشته‌اند.