بازی «نفرت» (Hatred) که به زودی منتشر خواهد شد از همین حالا ستون‌های روزنامه‌ها را به خود اختصاص داده و در سرویس پخش محبوب Twitch ممنوع شده‌است.
باید به شرکت Destructive Creations احترام گذاشت. آن‌ها قرار بود روایتی از جنجال و شورش را ایجاد کنند و به آن هم دست یافته‌اند. در اکتبر ۲۰۱۴، این تیم یک تریلر عجیب و غریب برای بازی ایزومتریک شوتر شخص-سوم خود (Hatred) منتشر کرد. یک قاتل با صدایی خشن نشان داده می‌شود که در حال جمع‌آوری انباری از سلاح برای شروع کردن یک کشتار است. هدف اما یک مفهوم پر از نفرت از جامعه است. «زمان انتقام فرا رسیده و زندگی هیچکس ارزش نجات‌یافتن ندارد.» او تمام این‌ها را با یک مردم‌گریزی شدت یافته بیان می‌کند که نه تنها خودآزار است بلکه موانع و عواقب استفاده از اسلحه را به جان می‌خرد. بعد از آن تصاویری از داخل بازی می‌بینیم. بازی عملا مانند «Postal» (یک بازی کامپیوتری سال ۱۹۹۷) است؛ که در آن بازیکن یک کاراکتر ناشناس از یک قاتل زنجیره‌ای و یک بیمار روانی را کنترل می‌کند. با احترام این تمام پیشنهادهای Hatred به مخاطبانش است!
از اینجا اما استودیوی بازی میزان مشخصی از پیام‌های انتقاد آمیز دریافت می‌کند. سایت‌های بازی با عجله جنجال‌های تریلر را بازتاب می‌دهند. بعد بازی برای مدت کوتاهی از Steam Greenlight که اساسا بخش نقد و بررسی بزرگترین پلتفورم فروش بازی در دنیاست حذف می‌شود؛ این مسئله که استیم درحال سانسور بازی‌هاست از طرف خود آن‌ها خیلی زود رد شد و کمی بعد «گیب نووِل» تهیه‌کننده ارشد بخش دولوپرهای استیم دوباره این عنوان بازی را برگرداند و بخاطر حذف آن عذرخواهی کرد.
حالا، Twitch، بزرگترین سرویس پخش بازی در دنیا، که به بازیکن‌ها اجازه اشتراک گذاری تجربه بازی‌کردنشان با تعداد احتمالی ۵۰ میلیون ثبت‌نام کننده را می‌دهد، وارد داستان شده است. اوایل همین هفته این سرویس اعلام کرد که کاربرها اجازه پخش بازی‌هایی با درجه بندی «تنها بزرگسالان» (AO) توسط نهاد معتبر ESRB را ندارند.
از جایی که Hatred رتبه‌بندی AO را دریافت کرده و این عنوان قرار است ۱ ژوئن در استیم منتشر شود؛ به نظر می‌آید که این قانون جدید به طور خاص برای جلوگیری از پخش این بازی تنظیم شده‌است.
رتبه‌بندی AO در کل بسیار نادر است. تنها تعداد مشخصی از بازی‌ها (از جمله Manhunt 2 ،Fahrenheit: Indigo Prophecy) برای AO تایید شده‌اند و اکثر آن‌ها محتوای جنسی یا بسیار خشن دارند. خشونتِ تنها معمولا در دسته Mature (بالغ) طبقه‌بندی می‌شود.
رتبه‌بندی AO برای یک بازی معمولا به منزله نابودی تبلیغاتی آن خواهد بود. یعنی اکثر خرده‌فروش‌های آمریکا آن را نمی‌خرند و کنسول‌هایی مثل پلی‌استیشن و ایکس‌باکس اجازه بازی کردن آن را نمی‌دهند. اما در بازار دیجیتال، اگر پلتفرم‌های توزیع مشتاق به خرید آن باشند؛ می‌تواند مخاطب جهانی گسترده‌ای را به محصول جذب کند. و این همان چیزی است که Hatred بدست آورده. وقتی که بازی در شبکه اجتماعی Steam Greenlight منتشر شد؛ ۱۳۱۴۸ «Yes» به عنوان پشتیبانی از حضور این بازی در استیم ثبت شد. که عددی غیر معمول برای یک بازی ناشناخته است.
اما مسئله آزار دهنده درباره این بازی محتوای آن نیست؛ که یک فانتزی خشن نوجوانانه است. مشکل بهره‌برداری آسان Destructive Creations (که حتی اسم استودیو به معنی «آفرینش‌های مخرب» یک نمایش ارزان است!) از جنگ همیشگی بین سنگر «بازی‌خور ها» و منتقدهای لیبرال است. به اعلامیه‌ای که بارها از وبسایت بازی نقل‌قول شده دقت کنید:
«این روزها، که اکثر بازی‌ها سعی می‌کنند مودب، رنگین و گونه‌ای از هنر والا به جای یک محصول سرگرم کننده باشند؛ ما می‌خواستیم چیزی برخلاف جهت آب بسازیم. چیزی که متفاوت باشد و به بازیکن لذت خالص بازی کردن را بدهد.»
این متن به طور مشخص بخشی از بازیکن‌ها را هدف گرفته که احساس می‌کنند به حاشیه رانده شده‌اند و اینکه سازندگان بازی افق خود را وسیع‌تر کرده و به دنبال مخاطبان تازه هستند را تهدیدی برای خود می‌دانند. این نگاه اختصاصی میلیون‌ها کامنت در تالارهای گفتگوی بازی است که «سربازان عدالت اجتماعی» (فمنیست‌ها، شوالیه‌های سفید و…) را علت نابود کردن صنعت بازی می‌دانند.
اما در نهایت Hatred یک بازی تفنگی معمولی است که می‌خواهد بین خضوع مبالغه شده و آنارشی خودنما حرکت کند. و این تقریبا جامعه هدف این بازی را مشخص می‌کند. بازی‌هایی مثل Postal هجده سال پیش منتشر شده‌اند. «Carmageddon» قبل از آن، «Death Race» حتی قبل‌تر. و همگی انتظار داشتند شکل یکسانی از پاسخ ایده‌ال از بازی‌خورهایی بگیرند که احساس عصبانیت، تنها شدن و از دست دادن قدرتشان را دارند. برعکسِ اکثر بازی‌های بحث برانگیز Rockstar (مانند Manhunt یا GTA) این بازی هیچ حس مخصوصی درباره مشکلات اجتماع یا علاقه‌ای به بررسی مفهوم جرم در بازیکن ندارد. «نفرت» فقط یک بازی است که در آن قرار است آدم بکشید، مگر اینکه شما یک حاشیه‌نویس در روزی خالی از خبر باشید؛ این مطلب واقعا چندان هم ارزشمند نیست. مثل عصبانیت طرفداران آنلاین بازی ما هم می‌توانیم به زودی این حواشی را فراموش کنیم. مانند بند آمدن خون ریزیِ یک زخم مجازی.
