“برو عقبتر بشین”. جملهای آشنا که همه ما روزی، هنگامی که در حال تماشای تلویزیون بودیم از والدین خود شنیدهایم. گفتن این جمله برای بسیاری از والدین بهصورت غریزه در آمده است و هر وقت که فرزندشان را نزدیک به صفحه تلویزیون میبینند؛ حتی بدون اینکه خودشان متوجه باشند آن را به کار میبرند. شاید قبولش سخت باشد؛ اما والدینمان تا حد زیادی حق داشتهاند. شاید آنها نیز دلیل اصلی این جملهشان را ندانند اما همه این چراغهای ریزی که در نمایشگر تلویزیون روبهروی ما در حال چشمک زدن هستند؛ میتوانند تاثیرات مضری را روی قدرت بینایی بیننده بگذارند.
اما دلیل اصلی که این جمله مشهور به فرهنگ والدین ما راه پیدا کرد یک پیشینه تاریخی دارد! ماجرا از زمانی شروع میشود که در دهه 60 میلادی لامپهای تلویزیون مقدار بسیار کمی از پرتوهای رادیواکتیو را از خود ساطع میکردند که البته هیچ ضرری نداشت. شما میتوانستید روزها و به مدتهای طولانی نزدیک به تلویزیون بنشینید بدون اینکه از تأثیر این تابشها نگران باشید. اما در سال 1967 کمپانی جنرال الکتریک که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تلویزیون و لامپ تصویر در زمان خود بود؛ به خاطر اشتباه محاسباتی کوچکی که باعث میشد تلویزیونها مقدار غیرمجازی از این تابشها را از خود ساطع کنند؛ مجبور شد چیزی در حدود 90 هزار تلویزیون تولیدی خود را از سطح بازار جمع کند. در واقع این اشتباه محاسباتی تنها در 10 مورد از هر 10 هزار مورد تلویزیونهای تولیدی رخ داده بود اما کمپانی برای جلوگیری از یک فاجعه، مجبور شد تا نام و اعتبار خود را فدای سلامتی مصرفکنندگانش کرده و تمام تلویزیونهای خود را از بازار جمع کند.
از آن زمان بود که با شایعههایی که دهانبهدهان در میان مردم میچرخید؛ این جمله که “دور از تلویزیون بشین” وارد فرهنگ والدین شد. امروزه با وجود تکنولوژیهای LCD و پلاسما دیگر هیچ تابش رادیواکتیوی توسط تلویزیونها تولید نمیشود. بااینحال آیا هنوز نشستن نزدیک به صفحه نمایشگر کار درستی است؟ جواب خیر است. شاید فرزند شما با نشستن نزدیک به تلویزیون از هرگونه پرتو خطرناکی مصون باشد اما هنوز هم این فاصله کم باعث ضعف در بینایی و سرگیجه در آنها خواهد شد. این موضوع به خاطر چراغهای بسیار کوچکی است که با سرعت فوقالعاده زیادی مرتبا در حال خاموش و روشن شدن هستند. همچنین زمانی که نور محیط بسیار کم است نیز خیره شدن به صفحه نورانی تلویزیون باعث سرگیجه در فرد میشود. پس از این به بعد علاوه بر اینکه به کودکان هشدار میدهید که از نمایشگر دور شوند بهتر است چراغهای اتاق را نیز روشن کنید. بعضی از کودکان نیز علاقه دارند تا هنگام تماشای تلویزیون روی زمین دراز بکشند که این موضع باعث فشار زیاد بر روی گردن، سر و چشمها میشود که نهایتا به سردردهای شدید منجر خواهد شد.
اما اگر دیدید کودک اصرار زیادی دارد تا نزدیک به تلویزیون بنشیند؛ شاید بهتر باشد او را به یک مرکز سنجش بینایی ببرید؛ ممکن است چشمهای او ضعیف شده و به عینک نیاز داشته باشد.
یک راه بسیار سادهتر نیز وجود دارد تا کودک را وادار کنید از تلویزیون فاصله بگیرد. پرتوهای خطرناک یا ضعف بینایی و سردرد را فراموش کنید. به او بفهمانید که وقتی آنقدر نزدیک به تلویزیون مینشیند که دماغش با صفحه برخورد میکند؛ سرش جلوی تلویزیون را میگیرد و دیگران نمیتوانند فیلم را تماشا کنند.
جالب بود بجز جمله آخرش
یه بار در
مورد مضرات تلویزیون بحث گذاشتیم یکی از دانشمندان کلاسمون گفت تلویزیون برای زانو ها هم مضر است همه با تعجب منتظر دلیل علمیش بودن گفت ال سی دی رو داشتیم به دیوار وصل میکردیم افتاد و دو تا پای بابام شکست استاد هم به خاطر خنده ی بچه ها و خودش بالاترین نمره ی کلاس رو به او داد.هنوز بعد از 7سال وقتی پرفسور مزدا رو توی اتاق عمل سر جراحی میبینم میخندیم .خیلی از دکترها و پرستارها دلیل خنده رو میپرسیدن که چرا سر جراحی های زانو میخندید میگفتم این یه راز بین من و دکتره .این قضیه بعداز7سال سر جراحی توسط خودش گفته شد. درضمن پدر پرفسور توی این جریان بی احتیاطی دو سال تمام روی ویلچر بود الان هم از ال سی دی های بزرگ میترسه یه بار هم که خونم اومد هر دقیقه یه بار میگفت ال سی دی رو محکم بستی یا نه .
سلام خیلی ممنون مفید بود
یادش بخیر ! از صبح تا شب پای تلویزیون می نشتیم ! اونم با فاصله 30 سانتی متری! 🙂
مطلب آشنا و جالب و خوبی بود