آیا ساختن یک دیوار بزرگ دریایی در امتداد خط ساحلی نیویورک میتواند این شهر را از خرابیهای ناشی از امواج طوفانهای مهیبی مثل طوفان سندی که در سال 2012 اتفاق افتاد، محافظت کند؟
واقعیت این است که کسی با اطمینان صدرصد نمیتواند جواب این سوال را بدهد، اما باید بگوییم که ساخت یک دیوار عظیم دریایی، یکی از پیشنهادات جدی است که در یک پروژه تحقیقاتی بلندمدت برای جلوگیری از تکرار تلفات و خرابیهای طوفان سال 2012 ارایه شده است.
سپاه مهندسی ارتش ایالاتمتحده (USACE)، بهمنظور محافظت از شهر نیویورک در مقابل امواج بهوجودآمده در جریان طوفانهای قدرتمند ساحلی (به ویژه حالا که سطح دریاها بهخاطر تغییرات آبوهوایی افزایش یافته است) در حال امکانسنجی پنج راهکار مختلف برای مدیریت خطرات ناشی از طوفانهای آینده در این منطقه هستند.
این مطالعه چندساله، حالا به میانههای خود رسیده و انتظار میرود که گزارش نهایی آن و توصیههای مربوطه در سال 2022 منتشر شود. با اینحال، نیویورکتایمز بهتازگی در گزارشی به جنبههای مختلف این مطالعه و بهویژه پیشنهاد بلندپروازانه آن برای ساخت یک دیوار دریایی عظیم که تکمیل آن احتمالا ۲۵ سال به طول خواهد کشید و هزینهای بالغ بر ۱۲۰ میلیارد دلار خواهد داشت، پرداخته است.
دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا، روز یکشنبه طی توییتی در اینباره گفت: ساخت یک دیوار دریایی بزرگ ۲۰۰ میلیارد دلاری در اطراف شهر نیویورک برای محافظت از آن در برابر طوفانهای نادر، بسیار هزینهبر و ایدهای ابلهانه و غیردوستدار طبیعت است که در موقع نیاز هم احتمالا کار نخواهد کرد.
در حالیکه مخالفت ترامپ نسبت به این طرح، با توجه به سابقه او در رابطه با تغییرات آبوهوایی و سیاستهای مهاجرتی، جای تعجب ندارد، اما باید بگوییم که بسیاری از مقامات محلی هم منتقد این پروژه بودهاند.
دیوار دریایی مذکور قرار است متشکل از یکسری گیتهای بههمپیوسته باشد که توسط جزیرههای مصنوعی به هم وصل شوند و طولی برابر ۹.۶ کیلومتر خواهد داشت. این پروژه که در مطالعه مهندسان ارتش آمریکا، ‘Alternative 2’ نام دارد، بزرگترین و گرانترین طرح پیشنهادی برای محافظت از شهر نیویورک در مقابل امواج طوفانهای آینده است. راهکارهای دیگر، شامل گزینههایی برای ساخت سازهها و موانع کوچکتر از جمله استحکامات ساحلی میشوند.
با اینکه ساخت دیوار دریایی، بزرگترین طرح پیشنهادی برای اطراف نیویورک است، اما این نگرانی وجود دارد که سازه آن نتواند وظیفه خود را بهخوبی انجام دهد. به عبارتی، خیلیها فکر میکنند که این دیوار فقط در مقابل امواج ناشی از طوفانها از شهر محافظت خواهد کرد و در برابر بالا آمدن سطح آب اقیانوس کارآیی چندانی نخواهد داشت.
Scott M. Stringer، یکی از مقامات محلی نیویورک گفته است: این دیوار متشکل از گیتهایی است که بعید میدانم بتواند شهر را در مقابل سیلها و امواج ناشی از افزایش سطح اقیانوس محافظت کند. ضمن اینکه با ساختن آن، دیگر کاری از دستمان ساخته نخواهد بود.
Stringer در اکتبر سال گذشته طی نامهای به ارتش آمریکا از مهندسان این ارگان برای تلاش در پیدا کردن راهکاری برای محافظت از شهر نیویورک تشکر کرده بود، اما گفته بود که طرح ارایه شده برای دیوار دریایی، بههیچوجه تهدیدات پیچیده ناشی از بالا آمدن سطح آب اقیانوس و طوفانهای ناشی از تغییرات آبوهوایی را مدنظر قرار نداده است. او از راهکارهای دیگری برای محافظت از ۸۳۷ کیلومتر خطوط ساحلی نیویورک پشتیبانی کرده بود.
البته افراد دیگری هم هستند که با اشاره به سایر پروژههای مشابه اجراشده، اعتقاد دارند که دیوار دریایی پیشنهادی میتواند باعث ایجاد مشکلات ناخواستهای در ساحل شهر بشود. به عقیده آنها، ممانعت از جریان آب، رسوبات و زندگی دریایی ممکن است باعث به وجود آمدن مسایل زیستمحیطی پیشبینینشدهای گردد که جبران آنها امکانپذیر نباشد.
انتظار میرود که مباحث مربوط به این پروژه تا سال 2022 که مهندسان ارتش آمریکا گزارش نهایی خود را برای کنگره آمریکا ارسال میکنند، ادامه داشته باشد و آن موقع است که امکانپذیری همه گزینهها روشنتر خواهد شد.
چیزی که در حالحاضر مشخص است، این است که دست روی دست گذاشتن و هیچ اقدام عملی نکردن، نهتنها برای شهر نیویورک بلکه برای سایر شهرهای ساحلی دنیا مشکلی را حل نمیکند.
ارزیابی دانشمندان نشان میدهد که سطح آب اقیانوس در اطراف شهر نیویورک تا سال 2050 تا ۵۳ سانتیمتر بالا خواهد آمد. براساس همین دادههای علمی بود که دونالد ترامپ چند سال پیش، شروع به ساخت دیوارهای دریایی در اطراف یکی از اقامتگاههای ساحلی خود در ایرلند کرد.
گزارش اولیه مهندسان ارتش آمریکا در اینجا قابلدسترس است.