در یک جهش بزرگ در فناوری فضایی، دانشمندان ژاپنی با تلفیق سنت و نوآوری، ماهوارهای چوبی را به فضا پرتاب کردهاند. این دستاورد بیسابقه که حاصل همکاری دانشگاه کیوتو و شرکت جنگلداری سومیتومو است، میتواند آینده صنعت فضانوردی را متحول کند.
ماهواره مکعبی شکل “لینگوست” که از چوب ماگنولیا ساخته شده است، روز سهشنبه توسط موشک فالکون ۹ شرکت اسپیسایکس به ایستگاه فضایی بینالمللی ارسال شد. این ماهواره پس از قرارگیری در مدار، به مدت شش ماه دادههایی را درباره عملکرد چوب در محیط سخت فضا جمعآوری خواهد کرد.
چرا ماهواره چوبی؟
استفاده از چوب در ساخت ماهواره ممکن است در نگاه اول عجیب به نظر برسد، اما دانشمندان دلایل محکمی برای این انتخاب دارند:
- پایداری محیطی: برخلاف ماهوارههای فلزی که هنگام سوختن در جو زمین، آلایندههای مضری تولید میکنند، چوب پس از پایان ماموریت به طور طبیعی تجزیه میشود و آسیبی به محیط زیست وارد نمیکند.
- مقاومت در برابر شرایط سخت فضا: آزمایشها نشان دادهاند که چوب در برابر دمای بسیار بالا و پایین، تابشهای کیهانی و خلاء فضا مقاومت خوبی از خود نشان میدهد.
- کاهش هزینهها: تولید ماهوارههای چوبی ممکن است در درازمدت هزینههای ساخت و پرتاب را کاهش دهد.
با وجود مزایای فراوان، ساخت ماهواره چوبی با چالشهای فنی متعددی همراه بوده است. از جمله این چالشها میتوان به تغییر شکل چوب در اثر تغییرات دما و رطوبت و همچنین محافظت از آن در برابر آسیبهای ناشی از پرتاب اشاره کرد.
اگر ماهواره لینگوست بتواند عملکرد موفقیتآمیزی داشته باشد، میتوان انتظار داشت که در آینده شاهد استفاده گستردهتر از مواد طبیعی مانند چوب در ساخت فضاپیماها باشیم. این امر نه تنها به کاهش آلودگی فضایی کمک خواهد کرد، بلکه میتواند به توسعه فناوریهای فضایی با هزینه کمتر نیز منجر شود.
تاکائو دویی، فضانورد بازنشسته ژاپنی و یکی از محققان این پروژه، معتقد است که استفاده از چوب در فضا میتواند آینده صنعت فضانوردی را متحول کند. او میگوید: “ممکن است در آیندهای نه چندان دور، ماهوارههای فلزی ممنوع شوند و چوب به عنوان ماده اصلی ساخت فضاپیماها مورد استفاده قرار گیرد.”
پرتاب ماهواره چوبی لینگوست، گامی بزرگ در جهت توسعه فناوریهای فضایی پایدار و دوستدار محیط زیست است. این دستاورد نشان میدهد که با تلفیق دانش سنتی و نوآوریهای مدرن، میتوان به دستاوردهای بزرگی در عرصه فضا دست یافت.